Formuła 2 Sezon 2024

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2024 Mistrzostw Formuły 2
Inauguracja

29 lutego

Zakończenie

8 grudnia

Liczba wyścigów

28

Liderzy
Kierowcy

Zane Maloney

Zespoły

Rodin Motorsport

Poprzedni sezonNastępny sezon

Sezon 2024 w Formule 2 – 30. sezon Formuły 2 organizowanej przez Fédération Internationale de l’Automobile i jednocześnie ósmy sezon po drugiej reaktywacji serii. Sezon rozpoczął się 29 lutego na torze Bahrain International Circuit na pustyni As-Sachir, a ma zakończyć się 8 grudnia na torze Yas Marina Circuit w Abu Zabi.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Wszyscy kierowcy korzystają z samochodów Dallara F2 2024, które napędzane są sześciocylindrowymi turbodoładowanymi silnikami Mecachrome o pojemności 3,4 litra. Dostawcą opon dla wszystkich zespołów jest Pirelli[1].

Zespół Nr Kierowca Licencja Rundy
ART Grand Prix 1 Victor Martins  Francja 1–3
2 Zak O’Sullivan  Wielka Brytania 1–3
PREMA Racing 3 Oliver Bearman  Wielka Brytania 1, 3
4 Andrea Kimi Antonelli  Włochy 1–3
Rodin Motorsport 5 Zane Maloney  Barbados 1–3
6 Ritomo Miyata  Japonia 1–3
DAMS Lucas Oil 7 Jak Crawford  Stany Zjednoczone 1–3
8 Juan Manuel Correa  Stany Zjednoczone 1–3
Invicta Racing 9 Kush Maini  Indie 1–3
10 Gabriel Bortoleto  Brazylia 1–3
MP Motorsport 11 Dennis Hauger  Norwegia 1–3
12 Franco Colapinto  Argentyna 1–3
Van Amersfoort Racing 14 Enzo Fittipaldi  Brazylia 1–3
15 Rafael Villagómez  Meksyk 1–3
Hitech Pulse-Eight 16 Amaury Cordeel  Belgia 1–3
17 Paul Aron  Estonia 1–3
Campos Racing 20 Isack Hadjar  Francja 1–3
21 Pepe Martí  Hiszpania 1–3
Trident 22 Richard Verschoor  Holandia 1–3
23 Roman Staněk  Czechy 1–3
PHM AIX Racing 24 Joshua Dürksen  Paragwaj 1–3
25 Taylor Barnard  Wielka Brytania 1–3
Źródło: FIA[2]

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Kalendarz Formuły 2 na sezon 2024 został ogłoszony 4 sierpnia 2023[3].

Runda Tor Data Impreza towarzysząca
1 W1 Bahrain International Circuit 1 marca Bahrajn Grand Prix Bahrajnu
W2 2 marca
2 W1 Jeddah Corniche Circuit 8 marca Arabia Saudyjska Grand Prix Arabii Saudyjskiej
W2 9 marca
3 W1 Albert Park Circuit 23 marca Australia Grand Prix Australii
W2 24 marca
4 W1 Autodromo Enzo e Dino Ferrari 18 maja Włochy Grand Prix Emilii Romanii
W2 19 maja
5 W1 Circuit de Monaco 25 maja Monako Grand Prix Monako
W2 26 maja
6 W1 Circuit de Barcelona-Catalunya 22 czerwca Hiszpania Grand Prix Hiszpanii
W2 23 czerwca
7 W1 Red Bull Ring 29 czerwca Austria Grand Prix Austrii
W2 30 czerwca
8 W1 Silverstone Circuit 6 lipca Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii
W2 7 lipca
9 W1 Hungaroring 20 lipca Węgry Grand Prix Węgier
W2 21 lipca
10 W1 Circuit de Spa-Francorchamps 27 lipca Belgia Grand Prix Belgii
W2 28 lipca
11 W1 Autodromo Nazionale di Monza 31 sierpnia Włochy Grand Prix Włoch
W2 1 września
12 W1 Bakı Şəhər Halqası 14 września Azerbejdżan Grand Prix Azerbejdżanu
W2 15 września
13 W1 Losail International Circuit 30 listopada Katar Grand Prix Kataru
W2 1 grudnia
14 W1 Yas Marina Circuit 7 grudnia Grand Prix Abu Zabi
W2 8 grudnia

Zmiany w kalendarzu[edytuj | edytuj kod]

  • Runda w Azerbejdżanie, która dotychczas organizowana była wiosną została przeniesiona na jesień.
  • Runda na torze Zandvoort została zastąpiona przez Losail[4].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Runda Tor Pole position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Wyniki
1 W1 Bahrajn Bahrain International Circuit Brazylia Enzo Fittipaldi[a] Barbados Zane Maloney Nowa Zelandia Rodin Motorsport Wyniki
W2 Brazylia Gabriel Bortoleto[b] Norwegia Dennis Hauger Barbados Zane Maloney Nowa Zelandia Rodin Motorsport
2 W1 Arabia Saudyjska Jeddah Corniche Circuit Estonia Paul Aron Norwegia Dennis Hauger[c] Holandia MP Motorsport Wyniki
W2 Indie Kush Maini[d] Brazylia Enzo Fittipaldi Brazylia Enzo Fittipaldi Holandia Van Amersfoort Racing
3 W1 Australia Albert Park Circuit Francja Isack Hadjar Czechy Roman Staněk Włochy Trident Wyniki
W2 Norwegia Dennis Hauger Stany Zjednoczone Jak Crawford Francja Isack Hadjar Hiszpania Campos Racing

Klasyfikacje[edytuj | edytuj kod]

Punktacja w wyścigu głównym:

Pozycja  1.   2.   3.   4.   5.   6.   7.   8.   9.   10.   PP   NO 
Punkty 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 2 1

Punktacja w sprincie:

Pozycja  1.   2.   3.   4.   5.   6.   7.   8.   NO 
Punkty 10 8 6 5 4 3 2 1 1

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca Bahrajn Arabia Saudyjska Australia Włochy Monako Hiszpania Austria Wielka Brytania Węgry Belgia Włochy Azerbejdżan Katar Punkty
W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2
1 Barbados Zane Maloney 1NO 1 4 7 10 3 62
2 Estonia Paul Aron 5 3 2NO 10 18 2 47
3 Norwegia Dennis Hauger 8 8NO 1 3 2 NUPP 41
4 Francja Isack Hadjar 4 NU 15 NU 6NO 1 34
5 Indie Kush Maini 13 7 8 2PP 3 12 33
6 Brazylia Enzo Fittipaldi 17 NU 3 1NO 12 17 32
7 Hiszpania Pepe Martí 3 2 7 NU NU 13 26
8 Stany Zjednoczone Jak Crawford 2 NU 5 4 9 10NO 26
9 Włochy Andrea Kimi Antonelli 14 10 6 6 NU 4 24
10 Japonia Ritomo Miyata 9 9 12 15 5 5 16
11 Wielka Brytania Zak O’Sullivan 7 4 16 NU 8 NU 15
12 Brazylia Gabriel Bortoleto 6 5PP 10 NU NU NU 15
13 Argentyna Franco Colapinto 18 6 11 NU 4 DK 13
14 Holandia Richard Verschoor 10 14 DK 8 NU 6 12
15 Czechy Roman Staněk NU 13 DK NU 1 15 10
16 Belgia Amaury Cordeel NU NU NU 5 16 11 10
17 Meksyk Rafael Villagómez 19 12 14 9 15 7 8
18 Francja Victor Martins 11 NU NU 11 7 8 6
19 Wielka Brytania Oliver Bearman 16 15 WYC WYC 14 9 2
20 Paragwaj Joshua Dürksen 15 11 9 12 17 NU 0
21 Stany Zjednoczone Juan Manuel Correa 12 NU NU 14 11 14 0
22 Wielka Brytania Taylor Barnard NU 16 13 13 13 16 0
Źródło: FIA[5]

Zespoły[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół Bahrajn Arabia Saudyjska Australia Włochy Monako Hiszpania Austria Wielka Brytania Węgry Belgia Włochy Azerbejdżan Katar Punkty
W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2 W1 W2
1 Nowa Zelandia Rodin Motorsport 1NO 1 4 7 5 3 78
9 9 12 15 10 5
2 Hiszpania Campos Racing 3 2 7 NU 6NO 1 60
4 NU 15 NU NU 13
3 Wielka Brytania Hitech Pulse-Eight 5 3 2NO 5 16 2 57
NU NU NU 10 18 11
4 Holandia MP Motorsport 8 6 1 3 2 NUPP 54
18 8NO 11 NU 4 DK
5 Wielka Brytania Invicta Racing 6 5PP 8 2PP 3 12 48
13 7 10 NU NU NU
6 Holandia Van Amersfoort Racing 17 12 3 1NO 12 7 40
19 NU 14 9 15 17
7 Francja DAMS Lucas Oil 2 NU 5 4 9 10NO 26
12 NU NU 14 11 14
8 Włochy PREMA Racing 14 10 6 6 14 4 26
16 15 WYC WYC NU 9
9 Włochy Trident 10 13 DK 8 1 6 22
NU 14 DK NU NU 15
10 Francja ART Grand Prix 7 4 16 11 7 8 21
11 NU NU NU 8 NU
11 Niemcy PHM AIX Racing 15 11 9 12 13 16 0
NU 16 13 13 17 NU
Źródło: FIA[6]


Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Enzo Fittipaldi uzyskał najszybsze okrążenie, ale nie zdobył dodatkowego punktu, ze względu na ukończenie wyścigu poza dziesiątką. Punkt zdobył Zane Maloney.
  2. Kush Maini uzyskał najlepszy czas w kwalifikacjach, ale później został zdyskwalifikowany. Z Pole Position wystartował Gabriel Bortoleto.
  3. Richard Verschoor zakończył wyścig na pierwszym miejscu, ale został zdyskwalifikowany. Wyścig sprinterski wygrał Dennis Hauger.
  4. Oliver Bearman był najszybszy w kwalifikacjach, ale został wycofany z wyścigu sprinterskiego i wyścigu głównego, zastępując Carlosa Sainza Jr. podczas Grand Prix Arabii Saudyjskiej w Formule 1. Kush Maini wystartował z Pole Position.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. FIA Formula 2 next generation car breaks cover in Monza [online], The Official F2 Website, 31 sierpnia 2023 [dostęp 2024-02-29] (ang.).
  2. 2024 FIA Formula 2 Championship – Entry List [online], Fédération Internationale de l’Automobile, 23 lutego 2024 [dostęp 2024-02-29] (ang.).
  3. FIA Formula 2 Championship 2024 season calendar announced [online], The Official F2 Website, 4 sierpnia 2023 [dostęp 2024-02-29] (ang.).
  4. Maciej Wróbel, Kalendarze F2 i F3 na sezon 2024 potwierdzone [online], Wyprzedź Mnie!, 5 sierpnia 2023 [dostęp 2024-02-29] (pol.).
  5. F2 Championship Driver – Jeddah 2024 [online], Fédération Internationale de l’Automobile, 9 marca 2024 [dostęp 2024-03-10] (ang.).
  6. F2 Team Championship – Jeddah 2024 [online], Fédération Internationale de l’Automobile, 2 marca 2024 [dostęp 2024-03-03] (ang.).