Francesco Moricotti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco Moricotti
Kardynał biskup
Kraj działania

Państwo Kościelne

Miejsce urodzenia

Vicopisano

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1394
Asyż

Arcybiskup Pizy
Okres sprawowania

16 maja 1362 - marzec 1380

Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

ok. 1383–1394

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

18 września 1378
Urban VI

Kościół tytularny

S. Eusebio (listopad 1378)

Francesco di ser Puccio Moricotti (zm. 6 lutego 1394) – włoski kardynał okresu Wielkiej schizmy zachodniej, reprezentujący obediencję "rzymską".

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Vicopisano koło Pizy. Jego ojciec należał do miejscowej rodziny szlacheckiej Moricotti, natomiast matka była siostrą Giovanniego Scarlattiego, arcybiskupa Pizy w latach 1348–1362. Był też blisko spokrewniony z rodem Prignano, z którego wywodził się papież Urban VI.

Francesco został najpierw kanonikiem i primiceriusem kapituły katedralnej w Pizie, a 16 maja 1362 arcybiskupem tego miasta. 18 września 1378 nowo wybrany papież Urban VI mianował go kardynałem, a kilka miesięcy później nadał mu tytuł prezbitera S. Eusebio. Francesco był jednym z najwierniejszych stronników Urbana VI w jego sporze z antypapieżem Klemensem VII. Był gubernatorem Kampanii (1380) i Fondi (1381) oraz wicekanclerzem Świętego Kościoła Rzymskiego i biskupem Palestriny (prawdopodobnie już w 1383, a z pewnością przed 1 maja 1385). Zrezygnował natomiast z arcybiskupstwa pizańskiego na początku 1380. Przewodniczył konklawe 1389 i konsekrował nowego papieża Bonifacego IX. Zmarł w Asyżu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]