Alberico Archinto

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	1 listopada 1739
Konsekrator	Ludovico Calini

Alberico Archinto
	Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1698 ; Mediolan
Data i miejsce śmierci	30 września 1758 ; Rzym
	Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	10 września 1756–28 sierpnia 1758
	Wicekanclerz Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania	20 września 1756–30 września 1758
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
Prezbiterat	26 maja 1736
Nominacja biskupia	30 września 1739
Sakra biskupia	1 listopada 1739
Kreacja kardynalska	5 kwietnia 1756; Benedykt XIV
Kościół tytularny	San Lorenzo in Damaso
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alberico Archinto (ur. 8 listopada 1698 w Mediolanie, zm. 30 września 1758 w Rzymie) – włoski duchowny i dyplomata.

Życiorys

Studiował prawo na uniwersytecie w Pawii, uzyskując tytuł doktora praw. Od 1724 pracował w Kurii Rzymskiej. 26 maja 1736 przyjął święcenia kapłańskie. W 1739 został tytularnym arcybiskupem Nicei i przeszedł do służby dyplomatycznej Kościoła, będąc nuncjuszem apostolskim kolejno w Toskanii (1739–1746) i Polsce (1746–1754). W 1754 powrócił do Rzymu na stanowisko gubernatora Rzymu i wicekamerlinga św. Kościoła Rzymskiego.

W 1756 papież Benedykt XIV mianował go kardynałem prezbiterem, sekretarzem stanu i wicekanclerzem Kancelarii Apostolskiej. Zmarł krótko po konklawe 1758 i wyborze Klemensa XIII, który zatwierdził go na wszystkich zajmowanych stanowiskach^[1].

Przypisy

↑ The Cardinals of the Holy Roman Church

Bibliografia

Profil w bazie catholic-hierarchy.org

[1] The Cardinals of the Holy Roman Church

[2] w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

[1]

[A]

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)