Franciszek Jerzmanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Jerzmanowski
Herb
Dołęga
Rodzina

Jerzmanowscy

Data urodzenia

1737

Data i miejsce śmierci

3 maja 1802
Brudnów

Żona

n/n, Franciszka Dobrska, Dorota Hattyńska, Anna Błociszewska

Dzieci

Jan Paweł, Stanisław, Franciszek Ksawery Kacper, Aleksy

Franciszek Jerzmanowski herbu Dołęga (ur. 1737, zm. 3 maja 1802 w Brudnowie) – chorąży inowłodzki, burgrabia łęczycki od 1768, działacz polityczny i poseł na sejmy, w tym na Sejm Czteroletni, kawaler Orderu Świętego Stanisława.

W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego. Od 1768 roku wielokrotnie posłował na sejmy z województwa łęczyckiego. Członek konfederacji Adama Ponińskiego w 1773 roku[1]. Jako poseł łęczycki i członek delegacji[2] wraz ze Stanisławem Kożuchowskim, Janem Tymowskim, Ignacym Sucheckim, Tadeuszem Wołłodkowiczem i Stanisławem Bohuszewiczem należał do kierowanej przez Tadeusza Reytana i Samuela Korsaka opozycji przeciwko Adamowi Ponińskiemu na Sejmie Rozbiorowym. We wrześniu 1773 złożył manifest przeciwko ratyfikacji traktatów podziałowych I. rozbioru Polski. Na zakończenie obrad sejmu w kwietniu 1775 złożył manifest o nieważności wszystkich od 1773 do 1775 obrad związku czyli konfederacji. Poseł w 1782. W 1786 roku wybrany posłem na sejm z województwa łęczyckiego[3]. Wybrany posłem na Sejm Czteroletni w 1788 roku z województwa łęczyckiego[4]. Wybrany ze stanu rycerskiego sędzią Sejmu Czteroletniego w 1788 roku[5]. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[6].

W 1791 odznaczony Orderem Świętego Stanisława.

Zmarł w Brudnowie, pochowany został w pobliskim Domaniewie. Jednym z jego synów był gen. Paweł Jerzmanowski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Actum in Curia Regia Varsaviensi Sabbatho ante Dominicam Misericordiae videlicet, die Vigesima Quarta Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio, b.n.s.
  2. Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 557, 560.
  3. Gazeta Warszawska, nr 68, 26 sierpnia 1786 roku, [b.n.s].
  4. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 320.
  5. Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 99.
  6. Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 11.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]