Województwo łęczyckie

	Województwo łęczyckie; Palatinatus Lanciciensis
	Województwo łęczyckie; Palatinatus Lanciciensis
	1339 – 1793
	Herb województwa łęczyckiego
	Sentencja: Sanxit concordia legem
Państwo	I Rzeczpospolita
Prowincja	wielkopolska
Data powstania	1339
Siedziba Wojewody	Łęczyca
Wojewoda	zobacz: wojewodowie łęczyccy
Powierzchnia	4080 km²
Populacja (1790 ); • liczba ludności	; 80 731
	Podział administracyjny
Liczba powiatów	3
	Liczba reprezentantów
Liczba senatorów	2
	Położenie na mapie Rzeczypospolitej;
	Portal Polska

Województwo łęczyckie – jednostka terytorialna Korony Królestwa Polskiego, później Rzeczypospolitej Obojga Narodów, tworząca prowincję wielkopolską, obejmująca powierzchnię 4080 km²^{[potrzebny przypis]}, posiadająca 3 powiaty. Siedzibą wojewody i miejscem odbywania się sejmików ziemskich była Łęczyca.

Województwo łęczyckie utworzył Władysław I Łokietek po przyłączeniu księstwa łęczyckiego do Korony.

Senatorów miało 5, to jest większych 2: wojewoda i kasztelan łęczyccy, mniejszych 3, kasztelanowie: brzeziński, inowłodzki i konarski. Dzieliło się na trzy powiaty: łęczycki, brzeziński i orłowski. W 1791 roku Sejm Czteroletni utworzył w województwie łęczyckim powiat inowłodzki^[3].

Miastem sejmikowym była Łęczyca, gdzie obierano na sejmy posłów 4, a deputatów trybunalskich 2. Herb województwa przedstawiał pół lwa czerwonego na białym polu i pół orła białego w czerwonym polu, zwróconych do siebie grzbietami uwieńczonych jedną koroną. Mundur sejmowy tego województwa był ten sam co sieradzkiego i gnieźnieńskiego, tj. kontusz karmazynowy, wyłogi granatowe i żupan biały.

Terytorium[edytuj]

Powiaty województwa łęczyckiego według Adolfa Pawińskiego^[4]
Powiat	Powierzchnia w mil²	Powierzchnia w km²
powiat brzeziński	23,62	1300,85
powiat łęczycki	44,45	2447,59
powiat orłowski	11,43	629,76
Razem (województwo) Σ	79,50	4378,22

znaczniejsze miasta[edytuj]

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Osobny artykuł: Wojewodowie łęczyccy.

Przypisy

↑ Stefan Krzysztof Kuczyński, Polskie herby ziemskie. Geneza, treści, funkcje, Warszawa 1993, s. 214.
↑ Tabela: Summaryusz Generalny wszelkich dochodów Rzeczypospolitey tak w Koronie iako i w Litwie z kalkulacyą mil kwadratowych, tak со do dymów, podatków, iako i ludzi, w: Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II. Warszawa 1790.
↑ Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 336.
↑ Adolf Pawiński: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 1: Wielkopolska. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1883, s. 50.

Bibliografia[edytuj]

Lustracja województw wielkopolskich i kujawskich : 1789. Cz. 3, Województwa łęczyckie i brzesko-kujawskie, wyd. Andrzej Tomczak przy współpracy Zofii Kędzierskiej Poznań, Warszawa 1977

[1] Stefan Krzysztof Kuczyński, Polskie herby ziemskie. Geneza, treści, funkcje, Warszawa 1993, s. 214.

[2] Tabela: Summaryusz Generalny wszelkich dochodów Rzeczypospolitey tak w Koronie iako i w Litwie z kalkulacyą mil kwadratowych, tak со do dymów, podatków, iako i ludzi, w: Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II. Warszawa 1790.

[3] Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 336.

[Pawi.C5.84ski-4] Adolf Pawiński: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 1: Wielkopolska. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1883, s. 50.

[1]

[2]

[3]

[4]

Województwo łęczyckie

Spis treści

Terytorium[edytuj]

znaczniejsze miasta[edytuj]

Przypisy

Bibliografia[edytuj]

Menu nawigacyjne

Narzędzia osobiste

Przestrzenie nazw

Warianty

Widok

Więcej

Szukaj

Nawigacja

Dla czytelników

Dla wikipedystów

Narzędzia

Drukuj lub eksportuj

W innych językach