Franz Theodor Kugler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franz Theodor Kugler
Ilustracja
Tablica pamiątkowa na zamku Rudelsburg
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1808
Szczecin

Data i miejsce śmierci

18 marca 1858
Berlin

Zawód, zajęcie

historyk sztuki, poeta, dramatopisarz, nowelista, malarz

Franz Theodor Kugler (ur. 18 maja[a] 1808 w Szczecinie, zm. 18 marca 1858 w Berlinie[1][2]) – niemiecki historyk sztuki, poeta, nowelista, dramatopisarz i malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Johanna Georga Emanuela Kuglera, kupca i posła duńskiego w Szczecinie[3]. Studiował germanistykę i historię sztuki w Berlinie i Heidelbergu, uczęszczał także na zajęcia do berlińskiej Bauakademie[1][3]. W 1829 roku zdał w Szczecinie egzamin z budownictwa, uzyskując certyfikat mierniczego[1]. Studiował też teorię muzyki u Carla Loewego i był członkiem stowarzyszenia śpiewaczego Carla Friedricha Zeltera, biorąc udział w wykonaniu Pasji według św. Mateusza J.S. Bacha pod dyrekcją Felixa Mendelssohna[2]. Od 1830 roku mieszkał na stałe w Berlinie, gdzie od 1833 roku wykładał historię sztuki na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma[1]. Odbył podróż badawczą do Włoch[1]. Od 1843 roku pracował w pruskim Ministerstwie Kultury na stanowisku referenta[1]. Wspólnie z Theodorem Fontanem wydawał rocznik „Argo”[3].

Jako malarz wykonał m.in. portrety Heinricha Heinego, Josepha von Eichendorffa[1], Ludwiga Uhlanda i Adelberta von Chamisso[3]. W 1830 roku opublikował Skizzenbuch, szkicownik z rytowanymi arabeskami, kompozycjami i szkicami krajobrazów[3], zawierający także wiersze jego autorstwa[1]. Był autorem prac Pommersche Kunstgeschichte (1840), dwutomowej Geschichte der Malerei[1] i wydanej wspólnie z Robertem Reinickiem Liederbuch für deutsche Künstler (1833)[3]. Napisał także Über die älteren Kirchen Stettins (1833) oraz pracę o Fryderyku Wielkim Geschichte Friedrichs des Grossen (1840)[1], zilustrowaną przez Adolpha Menzla[3]. Pracował też nad obszernym dziełem Geschichte der Baukunst, z którego zdołał opracować 2 pierwsze tomy[1]. Napisał popularną pieśń An der Saale hellem Strande[2], do której muzykę ułożył Friedrich Ernst Fesca[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Podawana jest też data 19 stycznia[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Szczecina. T. I A–O. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1999, s. 514. ISBN 83-87341-45-2.
  2. a b c Kompozytorzy szczecińscy do 1945 roku. Szczecin: Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, 2003, s. 139. ISBN 83-916790-4-7.
  3. a b c d e f g h i Wybitni szczecinianie. Katalog wystawy. Szczecin: Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, 1993, s. 89–90.