GEO

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
GEO-1
GEO-2
GEO-20

GEO – rodzina małych, specjalizowanych komputerów do obliczeń inżynierskich, pierwotnie geodezyjnych. Opracowana w Katedrze Budowy Maszyn Ma­tematycznych Politechniki Warszawskiej przy współudziale Instytutu Geodezji i Kartografii[1][2].

Uniwersalne komputery XYZ i UMC-1 wykorzystywane były w geodezji do wyrównania państwowej sieci triangulacyjnej od 1960r., natomiast brakowało prostych, specjalizowanych komputerów dla przedsiębiorstw branżowych.

Założenia[edytuj | edytuj kod]

  • prostota obsługi i konserwacji
  • wysoka niezawodność i odporność na warunki eksploatacji (co najmniej kilkutygodniowy okres międzyawaryjny)
  • programy w pamięci stałej
  • niski koszt zakupu i eksploatacji w przedsiębiorstwach branżowych
  • możliwość rozwiązywania złożonych zadań
  • w geodezji używanych będzie 20-30 programów

W konstrukcji wykorzystano doświadczenie zdobyte przy budowie przeliczników ponieważ większość wymagań im odpowiadała.

Modele[3][edytuj | edytuj kod]

Model Lata Wyprodukowano Uwagi
GEO-1 1966-67 1 tranzystorowy prototyp
GEO-2 1968-70 11 produkowany seryjnie z poprawkami Geo-1
GEO-20[4] 1970-73 7 układy scalone TTL
GEO-3 1983-86 7 do 85r i 3 w 86r mikrokomputer

Łącznie w latach 1967-86 wyprodukowano prototyp i 28 komputerów seryjnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maszyny Matematyczne nr 3/1968r [1]
  2. Geoforum, Geodezja » Historia » Prace powojenne » cz.6 Informatyzacja [online], Zdjęcie GEO-2 [dostęp 2018-11-10].
  3. Maszyny GEO, [w:] Antoni Kiliński, O osiągnięciach Instytutu Informatyki Politechniki Warszawskiej zastosowanych w praktyce, „Informatyka” (8/12), Wydawnictwo Czasopism i Książek Technicznych SIGMA, 1989, s. 22 [dostęp 2018-11-10].
  4. Wacław Iszkowski, Opis systemu UMC KRTM GEO-20 [online] [dostęp 2022-03-02].