Gael García Bernal
.jpg) Gael Garcia Bernal (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1978 |
|---|---|
| Zawód |
aktor, reżyser, producent filmowy |
| Lata aktywności |
od 1989 |
Gael García Bernal (ur. 30 listopada 1978 w Guadalajarze) – meksykański aktor filmowy i telewizyjny[1]. Laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora w serialu komediowym lub musicalu jako Rodrigo De Souza, nowy dyrygent New York Symphony w serialu Mozart in the Jungle[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Guadalajarze[3] w Jalisco jako syn meksykańskiej pary aktorskiej – Patricii Bernal, byłej modelki, i José Angela Garcíi, reżysera[4]. Dorastał wraz z siostrą Tamarą i bratem Dario wychowywany przez ojczyma Sergio Yasbeka w kulturze katolickiej. Po raz pierwszy pojawił się na scenie jako dziewięciomiesięczny niemowlak w roli narodzonego Jezusa w widowisku bożonarodzeniowym. Od jedenastego roku życia występował z rodzicami w teatrze. Mając 11 lat zadebiutował na małym ekranie w meksykańskiej telenoweli Televisa Teresa (1989-1991). Na planie hiszpańskiej telenoweli El Abuelo y Yo (1992) poznał swojego najlepszego przyjaciela Diego Lunę. Po rozwodzie swoich rodziców, mając siedemnaście lat zdecydował rozpocząć karierę aktorską. Uczęszczał do International Baccalaureate[5].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W wieku osiemnastu lat zagrał postać nieśmiałego roznosiciela mleka w nominowanej do nagrody Oscara 16-minutowej komedii Dobra mina do złej gry (De tripas, corazón, 1996). W 1999 wyjechał do Londynu, gdzie dorabiał jako kelner, model i murarz. W latach 1999-2001 studiował w jednej z najbardziej renomowanych szkół aktorskich The Central School of Speech and Drama na Uniwersytecie Londyńskim[6].
Drogę do międzynarodowej kariery otworzyła mu kreacja Octavio, który zarabia, wystawiając swojego rottweilera do nielegalnych walk psów, a zebrane pieniądze chce przeznaczyć na ucieczkę z żoną swojego brata w mrocznym dramacie Amores perros (2000), za którą odebrał meksykańską nagrodę Srebrnego Ariela i Srebrnego Hugo na MFF w Chicago[7].
Międzynarodowy sukces zawdzięcza roli 17-letniego Julio Zapaty, który wraz z przyjacielem wyrusza w przesyconą erotyzmem podróż z dojrzałą kobietą w dramacie I twoją matkę też (Y Tu Mamá También, 2001), która przyniosła mu Nagrodę im. Marcello Mastroianniego dla najlepszego debiutu aktorskiego na 58. MFF w Wenecji i latynoską nagrodę kinową MTV.
W hiszpańskiej komedii Boskie jak diabli (Sin noticias de Dios, 2001) zagrał postać Lucyfera Jacka Devenporta, doradcy i wysłannika piekła, szefa agentki specjalnej. W czerwcu 2002 został uznany za jednego z 25 najpiękniejszych ludzi świata hiszpańskiej edycji magazynu „People”[8].
Za rolę tytułowego młodego katolickiego księdza, który złamał prawo kanoniczne i wdał się w romans z nastolatką, która zachodzi z nim w ciążę, a on organizuje dla niej aborcji w kontrowersyjnym melodramacie Zbrodnia ojca Amaro (El Crimen del padre Amaro, 2002) opowiadającym o korupcji, uprawianiu nierządu oraz kontraktach z handlarzami narkotyków wśród katolickich księży otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora od Związku Meksykańskich Dziennikarzy Filmowych, tytuł najbardziej obiecującego aktora od Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Chicago oraz meksykańską nagrodę kinową MTV.
W melodramacie Kropka nad i (Dot the I, 2003) wcielił się w postać namiętnego Brazylijczyka. Swój wszechstronny talent aktorski ujawnił raz jeszcze w budzącym kontrowersje thrillerze noir Pedro Almodóvara Złe wychowanie (La Mala educación, 2004), gdzie zagrał aż trzy role – Ángela, Juana i transwestyty enfant terrible – piękną Zaharę, zdobywając nagrodę Chlotrudis w Massachusetts. W dramacie Dzienniki motocyklowe (Diarios de motocicleta, 2004) jego bohater to młody Argentyńczyk Ernesto 'Che' Guevara de la Serna, który w 1952 roku wyruszają na poszukiwanie prawdziwego oblicza Ameryki Łacińskiej. Postać Che Guevary odtworzył po raz pierwszy w filmie telewizyjnym Fidel – Legenda (Fidel, 2002).
Przewodniczył jury Złotej Kamery na 63. MFF w Cannes (2010). Zasiadał również w jury konkursu głównego na 67. MFF w Cannes (2014).
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Spotykał się z Cecilią Suárez (2001-2003) i Natalie Portman (2003-2006)[9].
Angażował się w programy zapobiegające rozprzestrzenianiu się epidemii AIDS na świecie, walczył z polityką imigracyjną Stanów Zjednoczonych w stosunku do Meksyku i popiera międzynarodową akcję humanitarną Oxfam, pomagającą krajom rozwijającym się.
Od 2008 do września 2014 był związany z argentyńską aktorką Dolores Fonzi. Poznali się na planie Vidas privadas w 2001. Z tego związku ma syna Lázaro (ur. 8 stycznia 2009 w Madrycie, w Hiszpanii) i córkę Libertad (ur. 4 kwietnia 2011 w Buenos Aires w Argentynie).
Opisał siebie jako „kulturowo - katolika, ale duchowo - agnostyka”[10].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]
- 2000: Cerebro
- 2000: Amores perros jako Octavio
- 2001: Ostatnia poczta (The Last Post)
- 2001: Boskie jak diabli (Sin noticias de Dios) jako Davenport
- 2001: I twoją matkę też (Y Tu Mamá También) jako Julio Zapata
- 2001: Życio-rysy (Vidas privadas) jako Gustavo 'Gana' Bertolini
- 2002: Lily and the Secret Planting
- 2002: Zbrodnia ojca Amaro (El crimen del padre Amaro) jako Ojciec Amaro
- 2002: Randka z Lucy (Autour de Lucy) jako Gabriel
- 2003: Kubańska krew (Dreaming of Julia) jako Ricky
- 2003: Kropka nad i (Dot the I) jako Kit
- 2004: Złe wychowanie (La mala educación) jako Ángel/Juan/Zahara
- 2004: Dzienniki motocyklowe (Diarios de motocicleta) jako Młody Che Guevara
- 2004: In viaggio con Che Guevara jako Che
- 2005: Król (The King) jako Elvis Valderez
- 2006: Jak we śnie (La science des rêves) jako Stéphane Miroux
- 2006: Babel jako Santiago
- 2007: Déficit
- 2007: Przeszłość (El pasado) jako Rímini
- 2008: Rudo i Cursi (Rudo y Cursi) jako Tato
- 2008: Miasto ślepców (Blindness) jako barman / Król oddziału trzeciego
- 2009: 8 - 'The Letter'
- 2009: The Limits of Control jako Meksykanin
- 2009: Mamut (Mammoth) jako Leo Vidales
- 2010: Nawet deszcz (También la lluvia) jako Sebastián
- 2010: Listy do Julii jako Victor
- 2011: Najsamotniejsza z planet (The Loneliest Planet) jako Alex
- 2011: Odrobina nieba (A Little Bit of Heaven) jako Julian Goldstein
- 2012: Casa de mi padre jako Onza
- 2017: Coco jako Héctor Rivera (głos)
- 2018: Przedszkolanka (The Kindergarten Teacher) jako Simon
Filmy TV[edytuj | edytuj kod]
- 2002: Fidel – Legenda (Fidel) jako Che Guevara
Seriale TV[edytuj | edytuj kod]
- 1989-91: Teresa jako Peluche
- 1992: El Abuelo y yo jako Daniel
- 2000: Królowa miecza (Queen of Swords) jako Churi
- 2006: Jestem twoim fanem (Soy tu fan)
- 2014: Mozart w Dżungli (Mozart in the Jungle) jako Rodrigo De Souza
- 2022: Wilkołak Nocą (Werewolf by Night) jako Jack Russell / Werewolf by Night
Filmy krótkometrażowe[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gael García Bernal. Listal. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
- ↑ Gael García Bernal Awards. AllMovie. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).
- ↑ Gael García Bernal. SensaCine.com. [dostęp 2016-06-30]. (hiszp.).
- ↑ Gael García Bernal What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 25 grudnia 2007. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).
- ↑ Gael García Bernal Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).
- ↑ Gael García Bernal. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
- ↑ Andrea LeVasseur: Gael García Bernal Biography. AllMovie. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).
- ↑ Gael García Bernal Trivia. FamousFix. [dostęp 2021-06-30]. (ang.).
- ↑ Gael García Bernal dating. FamousFix. [dostęp 2021-06-30]. (ang.).
- ↑ El cine es para viajar y hacer amigos. El Universal. [dostęp 2019-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-19)]. (hiszp.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gael García Bernal w bazie IMDb (ang.)
- Gael García Bernal w bazie Filmweb
- Gael García Bernal w bazie Notable Names Database (ang.)
