Jim Parsons

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Jim Parsons
Ilustracja
Jim Parsons (2016)
Imię i nazwisko

James Joseph Parsons

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1973
Houston

Zawód

aktor

Współmałżonek

Todd Spiewak
(od 2017)

Lata aktywności

od 1993

Jim Parsons, właśc. James Joseph Parsons[1][2] (ur. 24 marca 1973 w Houston) – amerykański aktor filmowy, teatralny i serialowy. Największą popularność przyniosła mu rola Sheldona Coopera w sitcomie Teoria wielkiego podrywu[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Houston w Teksasie. Jego ojciec Mickey Parsons (zginął w wypadku samochodowym w 2001) był prezesem firmy zajmującej się dostawą energii. W 1991 ukończył liceum Klein Oak w Houston. We wczesnych latach dziewięćdziesiątych, podczas studiów na University of Houston, które ukończył w 1996 z tytułem bakalaureat, współtworzył grupę teatralną Infernal Bridegroom Productions. Uczestniczył w wystawieniu między innymi Endgame, Guys and Dolls i The Balcony[4]. Następnie w 2001 otrzymał tytuł magistra na wydziale sztuk dramatycznych na University of San Diego[5].

Kariera telewizyjna rozpoczęła się od roli Roba Holbrooka w serialu Potyczki Amy i gościnnego występu w serialu Nie ma sprawy (Ed). Największą popularność zapewniła mu rola doktora Sheldona Coopera w serialu komediowym Teoria wielkiego podrywu

Zagrał w wielu filmach fabularnych, takich jak np.: Powrót do Garden State, Co jest grane oraz Szkoła dla drani.

W 2012 ujawnił, że jest homoseksualistą[6]. W 2002 związał się z Toddem Spiewakiem[7], grafikiem o polskich korzeniach. 13 maja 2017 zawarli związek małżeński[8]. Zamieszkali na Brooklynie w Nowym Jorku.

Teatr[edytuj | edytuj kod]

  • Balkon
  • Rozenkranc i Gildenstern nie żyją (1994) jako Rozenkranc
  • Korowód (1995)
  • Końcówka (1995) jako Clov
  • Faceci i laleczki (1996) jako Rusty Charlie
  • Otello (1996)
  • Eddie Goes to Poetry City (1996) jako Eddie
  • Jack and the Future Is In Eggs (1996) jako ojciec Jack
  • Woyzeck (1996) jako doktor / Horse's Head
  • Wiśniowy sad (1997) jako Jasza, młody służący
  • Chilli Queen (1997) jako Buddy
  • Camino Real (1997) jako baron
  • Last Rites (1997) jako Tiger Clean
  • Opera za trzy grosze (1998) jako MacHeath
  • Bellow The Bell (1998) jako Dobbitt
  • W dżungli miast (1998) jako J. Finnay
  • Tamalalia 3: The Coc'k'tail Party (1998) jako psychotyczny psychiatra
  • Ubu Król (1998) jako Tom, Mister Nice Guy
  • Maria i Bruce (1999) jako Herb / Fred / kelnet
  • What Happened Was (2002) jako Jackie
  • The Castle (2002) jako Jeremiah
  • Świętoszek (2002) jako Valère
  • Miłość do trzech pomarańczy (Gozzi) (2004) jako książę Tartaglia
  • Normalne serce (2011) jako Tommy Boatwright
  • Harvey (2012) jako Elwood Dowd

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jim Parsons Actor. TV Guide. [dostęp 2018-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-23)]. (ang.).
  2. Jim Parsons. Listal. [dostęp 2018-10-11]. (ang.).
  3. Jim Parsons: sukces „Teorii wielkiego podrywu” był wspaniałą niespodzianką. Onet.pl. [dostęp 2015-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-23)]. (pol.).
  4. Jim Parsons (24 de Março de 1973). Filmow. [dostęp 2009-05-11]. (port.).
  5. Jim Parsons News, Jim Parsons Bio and Photos. TVGuide.com. [dostęp 2018-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-11)]. (ang.).
  6. Patrick Healy: Stalked by Shadows (and a Rabbit): Jim Parsons Prepares for His Lead Role in ‘Harvey’. The New York Times. [dostęp 2012-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-11)]. (ang.).
  7. Marc Malkin (2013-10-19): Jim Parsons Opens Up For the First Time About Relationship With Longtime Boyfriend. ENews. [dostęp 2016-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-11)]. (ang.).
  8. Jim Parsons i Todd Spiewak wzięli gejowski ślub. Znani geje. Jastrząb Post. [dostęp 2017-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-11)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]