Gorzyce Wielkie
51°38′14″N 17°43′46″E/51,637222 17,729444| wieś | |
 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
2620[2] |
| Strefa numeracyjna |
62 |
| Kod pocztowy |
63-410[3] |
| Tablice rejestracyjne |
POS |
| SIMC |
0205713 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Ostrów Wielkopolski  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego  | |
| 51°38′14″N 17°43′46″E/51,637222 17,729444[1]
| |
Gorzyce Wielkie – zurbanizowana wieś w gminie wiejskiej Ostrów Wielkopolski, powiatu ostrowskiego, województwa wielkopolskiego. Położone są przy zachodniej granicy Ostrowa, przy drodze powiatowej Ostrów-Sulmierzyce. W bezpośrednim sąsiedztwie przystanek kolejowy Ostrów Wielkopolski Gorzyce.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o Gorzycach Wielkich pochodzą z 1402[4]. Nazwa miejscowości wywodzi się od jej właścicieli Górzyckich herbu Doliwa (1557). W 1773 wieś została włączona do posiadłości małopolskich dóbr przygodzickich książąt Radziwiłłów herbu Trąby, w których pozostawała do lat 40. XX wieku.
Przed 1932 rokiem miejscowość położona była w powiecie odolanowskim. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gorzyce Wielkie. w latach 1975-1998 w województwie kaliskim, w latach 1932-1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.
Pierwszym proboszczem parafii w Gorzycach i budowniczym kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa był ks. Teodor Korcz, późniejszy dziekan leszczyński, tajny szambelan papieski, papieski prałat honorowy. Jego imię nosi obecnie jedna z gorzyckich ulic.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, modernistyczny, zbudowany w latach 1936-48 według projektu Franciszka Morawskiego. W jego prezbiterium znajduje się obraz Koronacja Matki Boskiej z połowy XVII wieku, przeniesiony ze Skrzebowej. Na wschodniej ścianie kościoła znajduje się drewniany krzyż z 1817 o wysokości 13 m, do 1939 stojący pośrodku wsi – najstarszy taki zabytek w południowej Wielkopolsce.
- dwór z końca XIX wieku, parterowy z mieszkalnym poddaszem, z frontowym portykiem na czterech filarach, a przy dworze pozostałości parku (pow. 0,6 ha) i zespół folwarczny z tegoż okresu. Nieco dalej znajdują się dawne mieszkania dla robotników - czworaki.
- w centrum miejscowości na głównym skrzyżowaniu znajduje się obelisk upamiętniający 15 ofiar II wojny światowej.
-
Obelisk upamiętniający 15 ofiar
II wojny światowej. -
Ulica Spacerowa
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
- las Łąkociny,
- aleja kasztanowa (ulica Spacerowa) długa na 2 km, znajdująca się przy drodze do Radziwiłłowa – kasztanowce mają do 230 cm w obwodzie,
- park dworski.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35210
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 326 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Ostrów Wielkopolski - dzieje miasta i regionu, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990, s. 90, ISBN 83-210-0851-8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Gorzyce (7),(8), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 735.
- Siedziba gminy: Ostrów Wielkopolski
