51°38′15″N 17°43′41″E/51,637500 17,728056Gorzyce Wielkie
|
||
 Kościół parafialny |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | wielkopolskie | |
| Powiat | ostrowski | |
| Gmina | Ostrów Wielkopolski | |
| Liczba ludności (2011) | 2352[1] | |
| Strefa numeracyjna | 62 | |
| Kod pocztowy | 63-410 | |
| Tablice rejestracyjne | POS | |
| SIMC | 0205713 | |
|
Położenie na mapie gminy Ostrów Wielkopolski
 Gorzyce Wielkie
|
||
|
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego
Gorzyce Wielkie
|
||
|
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Gorzyce Wielkie
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Gorzyce Wielkie
|
||
| 51°38′15″N 17°43′41″E/51,637500 17,728056 |
||
Gorzyce Wielkie – zurbanizowana wieś w gminie wiejskiej Ostrów Wielkopolski, powiatu ostrowskiego, województwa wielkopolskiego. Położone są przy zachodniej granicy Ostrowa, przy drodze powiatowej Ostrów-Sulmierzyce. W bezpośrednim sąsiedztwie stacja kolejowa Ostrów Wielkopolski Gorzyce.
Historia[edytuj]
Pierwsze wzmianki o Gorzycach Wielkich pochodzą z 1402[2]. Nazwa miejscowości wywodzi się od jej właścicieli Górzyckich herbu Doliwa (1557). W 1773 wieś została włączona do posiadłości małopolskich dóbr przygodzickich książąt Radziwiłłów herbu Trąby, w których pozostawała do lat 40. XX wieku.
Przed 1932 rokiem miejscowość położona była w powiecie odolanowskim, w latach 1975-1998 w województwie kaliskim, w latach 1932-1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.
Pierwszym proboszczem parafii w Gorzycach i budowniczym kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa był ks. Teodor Korcz, późniejszy dziekan leszczyński, tajny szambelan papieski, papieski prałat honorowy. Jego imię nosi obecnie jedna z gorzyckich ulic.
Zabytki[edytuj]
- kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, modernistyczny, zbudowany w latach 1936-48 według projektu Franciszka Morawskiego. W jego prezbiterium znajduje się obraz Koronacja Matki Boskiej z połowy XVII wieku, przeniesiony ze Skrzebowej. Na wschodniej ścianie kościoła znajduje się drewniany krzyż z 1817 o wysokości 13 m, do 1939 stojący pośrodku wsi – najstarszy taki zabytek w południowej Wielkopolsce.
- dwór z końca XIX wieku, parterowy z mieszkalnym poddaszem, z frontowym portykiem na czterech filarach, a przy dworze pozostałości parku (pow. 0,6 ha) i zespół folwarczny z tegoż okresu. Nieco dalej znajdują się dawne mieszkania dla robotników - czworaki.
- w centrum miejscowości na głównym skrzyżowaniu znajduje się obelisk upamiętniający 15 ofiar II wojny światowej.
-
Obelisk upamiętniający 15 ofiar
II wojny światowej. -
Ulica Spacerowa
Przyroda[edytuj]
- las Łąkociny,
- aleja kasztanowa (ulica Spacerowa) długa na 2 km, znajdująca się przy drodze do Radziwiłłowa – kasztanowce mają do 230 cm w obwodzie,
- park dworski.
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ Strona polskawliczbach.pl
- ↑ Ostrów Wielkopolski - dzieje miasta i regionu, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990, s. 90, ISBN 83-210-0851-8.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Gorzyce (7),(8) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. II: Derenek – Gżack. Warszawa, 1881.
|
||||||||||||||
