Gregory Corso

Gregory Corso

Data i miejsce urodzenia	26 marca 1930 Greenwich Village, Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	17 stycznia 2001 Robbinsdale
Narodowość	amerykańska
Dziedzina sztuki	poezja

Gregory Nunzio Corso (ur. 26 marca 1930 w Greenwich Village w Nowym Jorku, zm. 17 stycznia 2001 w Robbinsdale) – amerykański poeta, jeden z najważniejszych przedstawicieli ruchu Beat Generation (obok Jacka Kerouaca, Allena Ginsberga i Williama S. Burroughsa).

Życiorys

Matka Corso, urodziwszy go w wieku 16 lat, rok później opuściła rodzinę i wyjechała do Włoch. Gregory większość dzieciństwa spędził więc w sierocińcach i domach zastępczych. Kiedy miał jedenaście lat, jego ojciec ożenił się ponownie i wziął go do siebie, ale młody Gregory wciąż uciekał z domu. Został wysłany do poprawczaka, skąd również uciekał. Parę miesięcy przebywał również w nowojorskim więzieniu The Tombs za kradzież radia, a w wieku siedemnastu lat został skazany na trzy lata więzienia za kolejną kradzież, wyrok odbywał w więzieniu stanowym Clinton. Podczas pobytu w więzieniu zainteresował się literaturą i podjął pierwsze próby poetyckie. Po zwolnieniu powrócił do Nowego Jorku, gdzie w 1950 poznał w jednym z barów Greenwich Village (The Pony Stable) Allena Ginsberga, a ten z kolei zapoznał go z innymi członkami grupy beatników.

W 1952 Corso pracował dla „Los Angeles Examiner”, a później służył jako marynarz. W 1954 nieoficjalnie uczęszczał na Uniwersytet Harvarda, w tym samym roku opublikowany został jego pierwszy zbiór wierszy, The Vestal Lady on Brattle and Other Poems. Dwa lata później dołączył do Ginsberga w San Francisco, gdzie Lawrence Ferlinghetti opublikował jego kolejny tomik zatytułowany Gasoline. W 1957 wraz z Jackiem Kerouakiem i Ginsbergiem dawał niekonwencjonalne odczyty i wywiady, od tego czasu podróżował również na dużą skalę, szczególnie po Meksyku i Europie Wschodniej. Przez krótki okres wykładał w New York State University w Buffalo oraz w Naropa Institute w Boulder, Kolorado.

Corso zmarł w Minnesocie na raka prostaty w dniu 17 stycznia 2001. Został pochowany, zgodnie ze swym życzeniem, obok grobu swego ulubionego poety – romantyka Percy’ego Bysshe’a Shelleya – na Cimitero Acattolico, protestanckim cmentarzu w Rzymie. Napisał umieszczone na własnym grobie epitafium:

Spirit

is Life

It flows thru

the death of me

endlessly

like a river

unafraid

of becoming

the sea

Duch

jest życiem

które płynie

nieskończenie

przez moją śmierć

niczym rzeka

niewzruszona tym

że stała się

morzem

Twórczość

Nagrobek Corso w Rzymie

Tablica przy Rue Gît-le-Cœur w Paryżu, na cześć najsłynniejszych mieszkańców hotelu

• The Vestal Lady and Other Poems (1954)
• This Hung-Up Age (1955) (sztuka)
• Gasoline (1958)
• Bomb (1958)
• The Happy Birthday of Death (1960)
• The American Express (1961) (powieść)
• Long Live Man (1962)
• There is Yet Time to Run Back through Life and Expiate All That’s been Sadly Done (1965)
• Elegaic Feelings American (1970)
• Egyptian Cross (1971)
• Ankh (1971)
• The Night Last Night was at its Nightest (1972)
• Earth Egg (1974)
• Writings from OX (1979)
• Herald of the Autochthonic Spirit (1981)
• Mindfield: New and Selected Poems (1989)

Linki zewnętrzne

• Gregory Corso (1930–2001) (ang.) na stronie Modern American Poetry
• Gregory Corso, 1930–2001 (ang.)
• „A Tribute to Gregory Corso” (ang.) w Woodstock Journal
• Wybór wierszy. neonalley.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-02)]. (ang.)