Grodziec (gmina Ozimek)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

50.7049000°N 18.2789900°E

- błąd

0 m

WD

50°42'18"N, 18°16'51"E, 50°42'10"N, 18°16'16"E

- błąd

39 m

Odległość

138 m

Grodziec
wieś
Ilustracja
Kościół pw. MB Częstochowskiej i św. Wojciecha
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

opolski

Gmina

Ozimek

Liczba ludności (2022)

1335[1]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

46-040[2]

Tablice rejestracyjne

OPO

SIMC

0501133

Położenie na mapie gminy Ozimek
Mapa konturowa gminy Ozimek, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Grodziec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Grodziec”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Grodziec”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Grodziec”
Ziemia50°42′17,6400″N 18°16′44,3640″E/50,704900 18,278990
Strona internetowa

Grodziec (niem. Friedrichsgrätz[3]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Ozimek.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Grodziec, po jej zniesieniu w gromadzie Ozimek. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa opolskiego.

Wieś została założona w 1752 r. wśród lasów jako kolonia braci czeskich, chroniących się w protestanckich Prusach przed prześladowaniami religijnymi. Swoją nazwę otrzymała na cześć ówczesnego króla Prus, Fryderyka II. W 1945 r. wieś została włączona do Polski jako Grodziec[4], zaś jej ówczesna ludność wyjechała do ojczyzny swoich przodków, czyli do Czech. Wieś ma charakterystyczny dla XVIII-wiecznej kolonizacji fryderycjańskiej geometryczny układ przestrzenny. Osią osady jest prosta droga z równoległym kanałem, gęsto zabudowana po obu stronach domami wiejskimi zwróconymi ku niej przeważnie szczytami.

W 1945 r. osiedlono tu Polaków wypędzonych z Kresów Wschodnich, głównie z Biłki Szlacheckiej w powiecie lwowskim. Z kościoła parafialnego w Biłce przywieźli oni ze sobą łaskami słynący obraz Matki Bożej, umieszczając go w tutejszej świątyni, która ze zboru protestanckiego przekształcona została w kościół katolicki pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej i św. Wojciecha. Wraz z parafinami przyjechał z Biłki do Grodźca także ich dotychczasowy proboszcz, ks. Wincenty Urban, późniejszy biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej. W 1946 r. powstała tu osobna parafia. 1 maja 1994 r. obraz Matki Bożej Biłecko-Grodzieckiej, nazywany Patronką Sybiraków, został uroczyście koronowany, a parafia w Grodźcu ogłoszona sanktuarium maryjnym[5].

W Grodźcu kontynuowane są tradycje kresowe i śląskie. Mieszkańcy dbają też o groby czeskich poprzedników[6].

W 2015 r. odsłonięto pomnik Polakom wypędzonym z Kresów Wschodnich oraz tablicę z nazwiskami osób wypędzonych z Kresów w 1945 r. i osiedlonych w Grodźcu. Pomnik zaprojektowała Łucja Furman, wykonał Krzysztof Lewczak, ufundowały go wspólnie Stowarzyszenie „Nasz Grodziec” oraz Sołtys Grodźca wraz z Radą Sołecką wsi[5].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Wojciecha (ul. Częstochowska) z 1891 r.[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 340 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Oppeln, www.verwaltungsgeschichte.de [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-15].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. a b Historia, www.grodziec.eu [dostęp 2022-10-25].
  6. Redakcja, Parafia w Grodźcu pielęgnuje nie tylko kresowe tradycje, Nowa Trybuna Opolska, 1 lutego 2010 [dostęp 2022-10-25] (pol.).
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 97. [dostęp 2013-01-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]