Grupa kwaternionów
Grupa kwaternionów – nieabelowa[1][2][3][4] grupa[5][6] multyplikatywna[2][7] rzędu 8[1][6][8], oznaczana symbolem [1][2][4][7][9][10] lub rzadziej [5][11][12][13][14] lub [5], składająca się z następujących elementów: [1][2][6] będących kwaternionami[2][11]. Generatorami tej grupy są kwaterniony oraz [2][4].
Grupa kwaternionów została odkryta przez Hamiltona w 1843 roku[12]. Matematyk wpadł na ten pomysł podczas spaceru, a główne wzory wyrzeźbił na kamiennym moście w Dublinie[11].
Grupę kwaternionów można również potraktować jako grupę macierzową będącą podgrupą specjalnej grupy liniowej [5][7]. Określmy następujące macierze:
Wtedy zbiór tworzy grupę [7][9].
W grupie kwaternionów można utworzyć następującą tablicę Cayleya[1][2][6][10][11][15]:
1 −1 i −i j −j k −k 1 1 −1 i −i j −j k −k −1 −1 1 −i i −j j −k k i i −i −1 1 k −k −j j −i −i i 1 −1 −k k j −j j j −j −k k −1 1 i −i −j −j j k −k 1 −1 −i i k k −k j −j −i i −1 1 −k −k k −j j i −i 1 −1
Podgrupami grupy kwaternionów są oraz [1]. Wszystkie podgrupy tej grupy są normalne[1][3].
Ponieważ każda podgrupa nieabelowej grupy jest normalna, to mówimy, że grupa kwaternionów jest grupą Hamiltona[3][9].
Grupa kwaternionów pojawia się w mechanice kwantowej, w teorii spinu elektronu Wolfganga Pauliego[11], a powyższe macierze nazywane są macierzami Pauliego[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Eric W. Weisstein , Quaternion Group, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-14] (ang.).
- ↑ a b c d e f g WolframAlpha, Quaternion Group.
- ↑ a b c Marshall Hall, The theory of groups, II Wydanie, 1999, AMS Bookstore, s. 190 ISBN 0-8218-1967-4.
- ↑ a b c Keith Conrad, Generalized Quaternions, s. 1.
- ↑ a b c d e Kazimierz Szymiczek, Algebra, Wykłady dla Studiów Doktoranckich, 29.11.2010, s. 2.
- ↑ a b c d Antoni Kościelski, Kwaterniony i obroty, s. 16.
- ↑ a b c d e Jerzy Rutkowski , Algebra abstrakcyjna w zadaniach, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 37, ISBN 83-01-14388-6, ISBN 978-83-01-14388-6, OCLC 76326157 .
- ↑ H. Kurzweil, Endliche Gruppen: Eine Einführung in die Theorie der endlichen Gruppen, s. 158.
- ↑ a b c d Marius Tarnauceanu, A characterization of the quaternion group. emis.u-strasbg.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)]..
- ↑ a b Vi Hart, Henry Segerman, The Quaternion Group as a Symmetry Group.
- ↑ a b c d e Grupa kwaternionów, Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechniki Warszawskiej.
- ↑ a b P.R. GirardThe quaternion group and modern physics, 1983.
- ↑ a b Christian Karpfinger, Kurt Meyberg, Algebra. Gruppe – Ringe – Körper, s. 145.
- ↑ a b Algebra Übungen, Blatt 1. uni-graz.at. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)]..
- ↑ Jerzy Rutkowski , Algebra abstrakcyjna w zadaniach, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 254, ISBN 83-01-14388-6, ISBN 978-83-01-14388-6, OCLC 76326157 .
- ↑ Jacek Komorowski, Od liczb zespolonych, do tensorów, spinorów, algebr Liego i kwadryk, PWN, Warszawa 1978, s. 31–32.