Grzegorz Kotlarski
| Data i miejsce urodzenia |
21 maja 1936 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 grudnia 2015 |
| doktor habilitowany nauk filozoficznych | |
| Specjalność: historia filozofii polskiej i powszechnej | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
Grzegorz Marian Kotlarski (ur. 21 maja 1936 w Grodzisku Wielkopolskim, zm. 3 grudnia 2015 w Poznaniu[1][2][3]) – polski filozof i historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych i filozoficznych. Specjalizował się w zagadnieniach z zakresu filozofii rosyjskiej[2], historii filozofii polskiej i powszechnej[4]. Wykładał w Instytucie Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Instytucie Wschodnim UAM oraz w Katedrze Historii Filozofii na tej uczelni[2][4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 21 maja 1936 w Grodzisku Wielkopolskim w rodzinie młynarza Czesława Kotlarskiego i Wandy z domu Litwin[1]. Miał dwóch braci – bliźniaka Jerzego oraz Seweryna. Tuż po rozpoczęciu II wojny światowej wraz z całą rodziną został wysiedlony do Radomska. Po wojnie mieszkał kolejno w Nowym Tomyślu, Płotach i Babimoście, gdzie ukończył szkołę podstawową[1].
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Katowicach-Ligocie (wcześniej uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Wolsztynie) oraz studiów historycznych na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UAM (wcześniejszych studiów na Wydziale Mechanicznym Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie nie ukończył)[1]. Pracę magisterską, której tematem była Rewolucja w Neapolu 1820–21 w świetle prasy poznańskiej, obronił w 1960 roku. Kierownikiem tej pracy był polski historyk Zdzisław Grot. W tym samym roku rozpoczął pracę w Katedrze Historii Filozofii Uniwersytetu Poznańskiego jako asystent Stefana Kaczmarka[1].
Rok później ożenił się i przeprowadził do Ostrowa Wielkopolskiego, gdzie otrzymał pracę nauczyciela w I Liceum Ogólnokształcącym[1]. W 1967 roku powrócił ponownie do Poznania, gdzie już jako starszy asystent prowadził badania nad dziejami filozofii w Polsce epoki nowożytnej. Trzy lata później doktoryzował się na podstawie pracy Poglądy filozoficzne Patrycego Przeczytańskiego, którą następnie obronił w 1974 roku. W tym samym roku został adiunktem w UAM. Habilitację otrzymał w 1985 roku na podstawie napisanej dwa lata wcześniej rozprawy zatytułowanej Filozofia społeczna Róży Luksemburg. Próba rekonstrukcji historiozofii[1].
Był działaczem podziemnej „Solidarności” i Komitetów Obywatelskich, przewodniczył Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na UAM[1].
Recenzent rozprawy habilitacyjnej Mariana Brody zatytułowanej Historia a eschatologia. Studia nad myślą Konstantego Leontjewa i "zagadką Rosji", promotor i kierownik rozprawy doktorskiej Bartłomieja Brzezińskiego pt. Myśl filozoficzno-religijna Mikołaja Aleksandrowicza Bierdiajewa i jej prawosławne konteksty[4].
Zmarł 3 grudnia 2015, pochowano go sześć dni później na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Edward Jeliński, Grzegorz Marian Kotlarski (1936–2015): historyk filozofii i człowiek czynu [online].
- ↑ a b c Grzegorz Kotlarski : Kondolencje [online], www.nekrologi.net [dostęp 2019-12-19].
- ↑ Grzegorz Kotlarski : Nekrologi [online], www.nekrologi.net [dostęp 2019-12-19].
- ↑ a b c Dr hab. Grzegorz Kotlarski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-12-19].[martwy link]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dr hab. Grzegorz Kotlarski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-12-19].[martwy link]
- Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Członkowie podziemnych struktur Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”
- Ludzie urodzeni w Grodzisku Wielkopolskim
- Pochowani na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu
- Polacy wysiedleni z Wielkopolski 1939–1941
- Polscy historycy filozofii
- Urodzeni w 1936
- Wykładowcy Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Zmarli w 2015