Guciów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guciów
wieś
Ilustracja
Zagroda Guciów – Muzeum etnograficzne
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Zwierzyniec

Liczba ludności (2021)

86[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-470[4]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0907007[5]

Położenie na mapie gminy Zwierzyniec
Mapa konturowa gminy Zwierzyniec, po prawej znajduje się punkt z opisem „Guciów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Guciów”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Guciów”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Guciów”
Ziemia50°34′59″N 23°04′32″E/50,583056 23,075556[1]
Chałupa w skansenie w Guciowie

Guciów[6]wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Zwierzyniec[5][7]. Leży na Roztoczu Środkowym, nad rzeką Wieprz.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Zwierzyniec[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 95 mieszkańców[9].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Opatrzności Bożej w Bondyrzu[10].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się muzeum etnograficzno-przyrodnicze wpisane do rejestru zabytków. Składa się z chałupy, stodoły (wybudowane w XIX w.) i obory z poddachem (początek XX wieku).

Na prawym brzegu Wieprza, ok. 0,5 km od głównej drogi biegnącej przez wieś, na dwóch sąsiadujących ze sobą pagórkach, stanowisko archeologiczne przebadane w latach 1959-1964. Odkryto tu cmentarzysko kurhanowe z epoki brązu (ok. 1450-1200 r. p.n.e.), zaliczane do kultury trzcinieckiej, zawierające w kurhanach pochówki ciałopalne różnych odmian. Towarzyszyły im szczątki konstrukcji drewnianych o charakterze rytualnym. Pod niektórymi nasypami znaleziono wcześniejsze groby z okresu neolitu (ok. 2500-1700 r. p.n.e.), należące do kultury ceramiki sznurowej. Niektóre kurhany były wtórnie użytkowane we wczesnym średniowieczu[11].

Na wzgórzu zwanym Monastyr lub Starzyzna znajdują się pozostałości grodziska typu wyżynnego (widoczne zarysy wałów) funkcjonującego od IX do XI wieku. Przyjmuje się, że był to jeden z grodów wchodzących w skład większej grupy osad otwartych (podobne zlokalizowane w pobliskim Batorzu i Chodliku).

Jesienią 2005 dr Gerard Gierliński odkrył we wsi Potok skamieniałe ślady dinozaura kaczodziobego oraz mięsożernego. Obie skamieliny miały być zaczątkiem „Środkowoeuropejskiego Dinoparku” w Guciowie[12].

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość była inspiracją dla tytułowych Wyrębów z powieści Stefana Dardy[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 40146
  2. Wieś Guciów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-24], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-24].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 349 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. W 1840 r. występuje już w źródłach ordynacka wieś Guciów, należąca do rzymskokatolickiej parafii w Krasnobrodzie; Józef Niedźwiedź: Leksykon historyczny miejscowości dawnego województwa zamojskiego, Zamość 2003, s. 156, ISBN 83-906745-7-2.
  7. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. Raport o stanie gminy za rok 2022. Informacje o gminie. s. 5
  9. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  10. Opis parafii na stronie diecezji
  11. Maria Irena Mileska (red. nauk.): Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, wyd. II, zmienione, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992 ISBN 83-01-09822-8, s. 201
  12. Plany założenia "dinoparku" w Guciowie (2006)
  13. Magazyn kulturalny – 30 listopada. TVPInfo, 30 listopada 2011. [dostęp 2011-12-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]