Hans Lammers

Hans Heinrich Lammers
	; Hans Lammers (1937)
	SS-Obergruppenführer
Data i miejsce urodzenia	27 maja 1879 ; Lubliniec
Data i miejsce śmierci	4 stycznia 1962 ; Düsseldorf
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1945
Formacja	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Schutzstaffel
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
	Odznaczenia
	; ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hans Heinrich Lammers (ur. 27 maja 1879 w Lublińcu, zm. 4 stycznia 1962 w Düsseldorfie) – prawnik z wykształcenia (studiował we Wrocławiu) i zawodu (sędzia), zbrodniarz hitlerowski; w latach 1933-1945 szef kancelarii cywilnej Adolfa Hitlera.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Lammersa mieszkała w tej samej „Kamienicy pod śmiejącym się Matyjasem” przy Adama Mickiewicza 9 w Lublińcu, co rodzina Steinów, których córki: Róża (urodzona w 1883 roku w Lublińcu) i Edyta (urodzona w 1891 roku we Wrocławiu) w późniejszym czasie trafiły do obozu KL Auschwitz-Birkenau. Po kilku latach pobytu w Lublińcu, obydwie rodziny przeniosły się do Wrocławia^[2].

Absolwent niemieckiego gimnazjum w Pszczynie^{[potrzebny przypis]}, a następnie uniwersytetów we Wrocławiu i Heidelbergu. W 1912 zaczął pracę w sądzie okręgowym w Bytomiu. Walczył w I wojnie światowej. Od 1921 w ministerstwie spraw wewnętrznych. Do NSDAP wstąpił w 1932. W latach 1933–1945 pełnił funkcję szefa Kancelarii III Rzeszy (od 1933 jako sekretarz stanu, od 1937 jako minister – szef Kancelarii Rzeszy). Prawa ręka kanclerza Rzeszy Hitlera do wszystkich spraw cywilnych hitlerowskich Niemiec. W 1940 otrzymał stopień SS-Obergruppenführera.

Lammers jako sprawny urzędnik w najwyższym aparacie władzy przygotowywał i nadawał bieg sprawom, które w rozumieniu prawa międzynarodowego miały zbrodniczy charakter. Był odpowiedzialny za eksterminację narodów podbitych państw, w tym za wysiedlanie ludności polskiej z terenów włączonych do Rzeszy i kreowanie polityki Hansa Franka na terenie Generalnego Gubernatorstwa.

Hans Lammers został skazany przez Amerykański Trybunał Wojskowy w Norymberdze 11 kwietnia 1949 na 20 lat więzienia. Więzienie Landsberg opuścił w 1954 roku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Kwatera Hansa Lammersa

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Lammers, Hans Heinrich - TracesOfWar.com [online], tracesofwar.com [dostęp 2021-06-09] (ang.).
↑ Bartłomiej Romanek: Zapomniana historia Róży Stein. 2022-01-23. [dostęp 2023-01-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Joanna Wieliczka Szarek: III Rzesza – narodziny i zmierzch szaleństwa, Wydawnictwo Kluszczyński Kraków 2007

[1] Lammers, Hans Heinrich - TracesOfWar.com [online], tracesofwar.com [dostęp 2021-06-09] (ang.).

[2] Bartłomiej Romanek: Zapomniana historia Róży Stein. 2022-01-23. [dostęp 2023-01-23].

[1]

[2]