Heleioporus eyrei
| Heleioporus eyrei[1] | |||
| (Gray, 1845) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Heleioporus eyrei | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Heleioporus eyrei – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Limnodynastidae występujący endemicznie w południowo-zachodniej Australii. Dorasta do 6,5 cm długości i ma dobrze zbudowane ciało w ciemnobrązowym lub szarym kolorze. Do rozrodu dochodzi w wykopanych przez samca norach, z których następnie kijanki wymywane są do większych zbiorników wodnych. Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z m.in. szerokim zasięgiem występowania i dużymi rozmiarami populacji.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten dorasta do 6,5 cm i cechuje się dobrze zbudowanym ciałem z krótkimi kończynami[3]. Grzbiet ciemnobrązowy lub szary, pokryty białymi lub jasnoszarymi plamkami[3]. Brzuch jasnokremowy[4]. Po bokach ciała za kończyną przednią widoczne są żółte paski[3]. Skóra chropowata[4]. Samce cechują się większymi kończynami przednimi, brak u nich również modzeli godowych występujących u innych przedstawicieli rodzaju Heleioporus[3].
Zasięg występowania i habitat[edytuj | edytuj kod]
Endemit[5]. Występuje wyłącznie w południowo-zachodniej Australii Zachodniej wzdłuż linii brzegowej Rzeki Irwin na południu do Cape Arid na wschodzie, na wysokościach bezwzględnych 0–600 m n.p.m.[5] Spotykany także na wyspach Rottnest i Bald[5]. Zasięg występowania wynosi około 92 000 km²[5]. Podczas okresu godowego gatunek ten spotykany jest na terenach bagnistych cechujących się piaszczystą glebą[3]. Podczas pozostałych miesięcy płaz ten częściej widywany jest w buszu[3]. Najgorętsze okresy roku spędza najprawdopodobniej zagrzebany w wilgotnej glebie[3]. Żywi się bezkręgowcami[4].
Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]
Samce nawołują od kwietnia do maja[5]. Przed początkiem zimy samce wykopują nory na terenach nizinnych, w których następnie dochodzi do ampleksusu[3][5]. Samice składają 80–500 jaj na dnie nory w wilgotnej glebie[3][5]. Po zalaniu nory przez wzrastający poziom wody kijanki wydostają się z jaj i wypływają z nory[3][5]. Do przeobrażenia dochodzi po 2–3 miesiącach[3][5].
Status[edytuj | edytuj kod]
Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z szerokim zasięgiem występowania, dużymi rozmiarami populacji i brakiem zagrożeń prowadzących do spadku populacji[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Heleioporus eyrei, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Heleioporus eyrei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Moaning Frog | Western Australian Museum [online], museum.wa.gov.au [dostęp 2021-11-30] (ang.).
- ↑ a b c Scott Eipper, Peter Rowland, Frogs of Australia, John Beaufoy Publishing, 2018, s. 25.
- ↑ a b c d e f g h i j Jean-Marc Hero, Dale Roberts, IUCN Red List of Threatened Species: Heleioporus eyrei, „IUCN Red List of Threatened Species”, 30 kwietnia 2004 [dostęp 2021-11-30].