Brevicipitidae

	Brevicipitidae
	Bonaparte, 1850
	; Przedstawiciel rodziny – Breviceps montanus
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Rodzina	Brevicipitidae
	Typ nomenklatoryczny
	Breviceps Merrem, 1820
Synonimy
	Engystomidae Bonaparte, 1850; Systomata Stannius, 1856; Engystomatidae — Günther, 1858; Brevicipitidae — Cope, 1867; Engystomitidae — Hoffmann, 1878; Engystomata — Peters, 1882; Engystomatida — Knauer, 1878; Engystomatinae — Gadow, 1901; Brevicipitinae — Stejneger, 1910; Engistomatidae — Methuen & Hewitt, 1913; Engistomatinae — Methuen & Hewitt, 1913; Brevicipetidae — Romer, 1933; Brevicepitidae — Miranda-Ribeiro, 1937; Brevicipinae — Lynch, 1971; Brevicepinae — Bogart & Tandy, 1981; Brevicipitidae — Dubois, 2005; Breviciptidae — Du Preez & Carruthers, 2009;
Rodzaje
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Brevicipitidae – rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych (Anura), wcześniej zaliczana do rodziny wąskopyskowatych (Microhylidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciele rodziny zamieszkują tereny od Etiopii do Angoli i Republiki Południowej Afryki^[18].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Cechą wspólną gatunków jest m.in. wyjątkowo krótka głowa i wylęganie się z jaj w pełni ukształtowanych osobników (brak etapu przejściowego – kijanek).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny należą następujące rodzaje^[18]:

Balebreviceps Largen & Drewes, 1989 – jedynym przedstawicielem jest Balebreviceps hillmani Largen & Drewes, 1989
Breviceps Merrem, 1820
Callulina Nieden, 1911
Probreviceps Parker, 1931
Spelaeophryne Ahl, 1924 – jedynym przedstawicielem jest Spelaeophryne methneri Ahl, 1924

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Rodzaj typowy: Engystoma Fitzinger, 1826 (= Breviceps Merrem, 1820).
↑ Rodzaj typowy: Systoma Wagler, 1830 (= Breviceps Merrem, 1820).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Brevicipitidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Ch.L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E. J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.).
↑ H.F. Stannius: Die Amphibien. W: C.T.E. von Siebold & H.F. Stannius (red.): Handbuch der Zootomie der Wirbelthiere. Wyd. 2. Cz. 2. Berlin: Von Viet & Co., 1856, s. 5. (niem.).
↑ A.C.L.G. Günther. On the systematic arrangement of the tailless batrachians and the structure of Rhinophrynus dorsalis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 26, s. 346, 1858. (ang.).
↑ E.D. Cope. On the families of the raniform Anura. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. Second series. 6, s. 190, 1867. (ang.).
↑ Ch.K. Hoffmann: Klassen und Ordnungen der Amphibien wissenschaftlich dargestelldt in Wort un Bild. W: H.G. Bronn (red.): Die Klassen und Ordnungen des Thier-Reichs wissenschaftlich dargestelldt in Wort und Bild. Cz. 6. Leipzig und Heidelberg: C. F. Winter, 1878, s. 617. (niem.).
↑ W.C.H. Peters: Naturwissenschaftlich Reise nach Mossambique auf befehl Seiner Mäjestat des Königs Friedrich Wilhelm IV in den Jahren 1842 bis 1848 ausgeführt. Cz. 3: Zoologie. Berlin: G. Reimer, 1882, s. 172. (niem.).
↑ F.K. Knauer: Naturgeschichte der Lurche. (Amphibiologie.) Eine umfassendere Darlegung unserer Kenntnisse von dem anatomischen Bau, der Entwicklung und systematischen Eintheilung der Amphibien sowie eine eingehende schilderung des lebens dieser thiere. Wien: A. Pichler’s witwe & Sohn, 1878, s. 108. (niem.).
↑ H. Gadow: Amphibia and reptiles. London: Macmillan and co., limited, 1901, s. 139. (ang.).
↑ L.H. Stejneger. The amphibian generic name Engystoma untenable. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 23, s. 167, 1910. (ang.).
↑ ^a ^b P.A. Methuen & J. Hewitt. On a collection of Batrachia from Madagascar made during the year 1911. „Annals of the Transvaal Museum”. 4, s. 58, 1913. (ang.).
↑ A.S. Romer: Vertebrate Paleontology. Chicago: University of Chicago Press, 1933, s. 437. (ang.).
↑ A. de Miranda-Ribeiro. Sobre uma collecção de vertebrados do nordeste brasileiro. Primeira parte: peixes e batrachios. „O Campo”. 1937, s. 56, 1937. (port.).
↑ J.D. Lynch. Evolutionary relationships, osteology, and zoogeography of leptodactyloid frogs. „Miscellaneous Publication. Museum of Natural History, University of Kansas”. 53, s. 203, 1971. (ang.).
↑ J.P. Bogart & M. Tandy. Chromosome lineages in African ranoid frogs. „Monitore Zoologico Italiano”. Nuova Serie, Supplemento. 15, s. 59, 1981. (ang.).
↑ A. Dubois. Amphibia Mundi. 1.1. An ergotaxonomy of Recent amphibians. „Alytes”. 23 (1), s. 13, 2005. (ang.).
↑ L.H. Du Preez & V.C. Carruthers: A Complete Guide to the Frogs of Southern Africa. Cape Town: Struik Nature, 2009, s. 102. ISBN 978-1770074460. (ang.).
↑ ^a ^b Darrel R. Frost: Brevicipitidae Bonaparte, 1850. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-12-07]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Breviciptidae. AmphibiaWeb. [dostęp 2010-09-21]. (ang.).

[a-2] Rodzaj typowy: Engystoma Fitzinger, 1826 (= Breviceps Merrem, 1820).

[b-4] Rodzaj typowy: Systoma Wagler, 1830 (= Breviceps Merrem, 1820).

[itis-1] Brevicipitidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Bonaparte-3] Ch.L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E. J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.).

[Stannius-5] H.F. Stannius: Die Amphibien. W: C.T.E. von Siebold & H.F. Stannius (red.): Handbuch der Zootomie der Wirbelthiere. Wyd. 2. Cz. 2. Berlin: Von Viet & Co., 1856, s. 5. (niem.).

[Günther-6] A.C.L.G. Günther. On the systematic arrangement of the tailless batrachians and the structure of Rhinophrynus dorsalis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 26, s. 346, 1858. (ang.).

[Cope-7] E.D. Cope. On the families of the raniform Anura. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. Second series. 6, s. 190, 1867. (ang.).

[Hoffmann-8] Ch.K. Hoffmann: Klassen und Ordnungen der Amphibien wissenschaftlich dargestelldt in Wort un Bild. W: H.G. Bronn (red.): Die Klassen und Ordnungen des Thier-Reichs wissenschaftlich dargestelldt in Wort und Bild. Cz. 6. Leipzig und Heidelberg: C. F. Winter, 1878, s. 617. (niem.).

[Peters-9] W.C.H. Peters: Naturwissenschaftlich Reise nach Mossambique auf befehl Seiner Mäjestat des Königs Friedrich Wilhelm IV in den Jahren 1842 bis 1848 ausgeführt. Cz. 3: Zoologie. Berlin: G. Reimer, 1882, s. 172. (niem.).

[Knauer-10] F.K. Knauer: Naturgeschichte der Lurche. (Amphibiologie.) Eine umfassendere Darlegung unserer Kenntnisse von dem anatomischen Bau, der Entwicklung und systematischen Eintheilung der Amphibien sowie eine eingehende schilderung des lebens dieser thiere. Wien: A. Pichler’s witwe & Sohn, 1878, s. 108. (niem.).

[Gadow-11] H. Gadow: Amphibia and reptiles. London: Macmillan and co., limited, 1901, s. 139. (ang.).

[Stejneger-12] L.H. Stejneger. The amphibian generic name Engystoma untenable. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 23, s. 167, 1910. (ang.).

[Methuen&Hewitt-13] P.A. Methuen & J. Hewitt. On a collection of Batrachia from Madagascar made during the year 1911. „Annals of the Transvaal Museum”. 4, s. 58, 1913. (ang.).

[Romer-14] A.S. Romer: Vertebrate Paleontology. Chicago: University of Chicago Press, 1933, s. 437. (ang.).

[Miranda-Ribeiro-15] A. de Miranda-Ribeiro. Sobre uma collecção de vertebrados do nordeste brasileiro. Primeira parte: peixes e batrachios. „O Campo”. 1937, s. 56, 1937. (port.).

[Lynch-16] J.D. Lynch. Evolutionary relationships, osteology, and zoogeography of leptodactyloid frogs. „Miscellaneous Publication. Museum of Natural History, University of Kansas”. 53, s. 203, 1971. (ang.).

[Bogart&Tandy-17] J.P. Bogart & M. Tandy. Chromosome lineages in African ranoid frogs. „Monitore Zoologico Italiano”. Nuova Serie, Supplemento. 15, s. 59, 1981. (ang.).

[Dubois-18] A. Dubois. Amphibia Mundi. 1.1. An ergotaxonomy of Recent amphibians. „Alytes”. 23 (1), s. 13, 2005. (ang.).

[Preez&Carruthers-19] L.H. Du Preez & V.C. Carruthers: A Complete Guide to the Frogs of Southern Africa. Cape Town: Struik Nature, 2009, s. 102. ISBN 978-1770074460. (ang.).

[Frost-20] Darrel R. Frost: Brevicipitidae Bonaparte, 1850. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-12-07]. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]