Przejdź do zawartości

Helga Schultze-Hösl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helga Schultze-Hösl
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1940
Berlin

Data śmierci

12 września 2015

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1968

Zakończenie kariery

1974

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

33

Najwyżej w rankingu

5 (1964)

Roland Garros

SF (1964)

Wimbledon

4R (1962)

US Open

3R (1962, 1964)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

24

Roland Garros

F (1964)

Wimbledon

SF (1965)

Helga Schultze-Hösl (z domu Schultze; ur. 2 lutego 1940 w Berlinie, zm. 12 września 2015) – niemiecka tenisistka. Finalistka wielkoszlemowego French Championships 1964 w grze podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji, finalistka tych rozgrywek z 1966 i 1970 roku. Pięciokrotna mistrzyni Niemiec w latach 1964, 1967, 1970, 1973–1974[1]. Jej ulubioną nawierzchnią była ceglana mączka, na której wygrała wszystkie swoje tytuły w grze pojedynczej.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Helga Schultze miała silny forhend i często posługiwała się drop-shotem, z biegiem lat poprawiła także bekhend i serwis[2]. Po raz pierwszy na światowych kortach zaistniała na początku lat 60., a w pierwszym finale wystąpiła już w październiku 1961 roku w Casablance. Pół roku wcześniej triumfowała w zawodach deblowych w Wiesbaden. Na początku kwietnia 1962 roku triumfowała w turniejach na ziemnych kortach we Francji – w Antibes i Cannes. W obu finałach pokonała Deidre Catt. W Cannes wystąpiła również w finale debla (w parze ze Zsuzsą Körmöczy uległy Christiane Mercelis i Renate Ostermann 6:4, 3:6, 2:6). Dwa miesiące później, w Wiesbaden, znowu wystąpiła w finałach obu konkurencji, gdzie finał singla przegrała z Darlene Hard 2:6, 4:6, a w grze podwójnej triumfowała.

W maju 1964 roku w ćwierćfinale w Berlinie pokonała trzecią rakietę świata Lesley Turner 6:1, 9:7. Decydujący mecz turnieju Schultze przegrała już jednak z Margaret Smith 2:6, 1:6. W tym samym miesiącu rozpoczął się wielkoszlemowy French Championships, w którym niemiecka tenisistka osiągnęła swój najlepszy rezultat zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W czwartej rundzie pokonała rozstawioną z numerem 4. Nancy Richey, w ćwierćfinale wyeliminowała Jan Lehane (piąta w turnieju), by osiągnąć półfinał, w którym została powstrzymana ponownie przez Smith (1) 3:6, 6:4, 2:6. W zawodach deblowych wystąpiła z Normą Baylon. W trzeciej rundzie wyeliminowały Richey i Karen Susman 10:8, 3:6, 6:2, a w półfinale Marię Bueno i Robyn Ebbern 6:3, 1:6, 6:3, dzięki czemu awansowały do pierwszego finału turnieju wielkoszlemowego w karierze (dla obu tenisistek był to debiut na tym etapie tej rangi zawodów). Mecz mistrzowski został jednak zdominowany przez najlepszy duet lat sześćdziesiątych: Margaret Smith i Lesley Turner – 3:6, 0:6.

Ponad miesiąc po tym osiągnięciu udało się Schultze po raz pierwszy wygrać grę pojedynczą i podwójną w jednym turnieju. Miało to miejsce w Brunszwiku, gdzie w singlu pokonała w finale Helgę Niessen 3:6, 8:6, 6:2, a w deblu u boku Heide Schildknecht ograły ponownie Niessen i Renate Ostermann 6:1, 1:6, 6:2. Na drugi taki rezultat musiała czekać aż do kwietnia 1971 roku (triumf w Palermo).

W kwietniu 1965 roku wygrała w grze pojedynczej w dużym turnieju w Nicei. W półfinale wyeliminowała Gail Sherriff, która z kolei zrewanżowała się Niemce w finale gry podwójnej. Tydzień później podczas zawodów w Monte Carlo pokonała w półfinale Judy Tegart 8:6, 6:2, ale w meczu mistrzowskim musiała uznać wyższość młodszej o dwa lata Françoise Durr 5:7, 3:6. Wygrała za to rywalizację gry mieszanej po walkowerze od finałowych przeciwników Judy Tegart–Allan Stone. Jak się później okazało, był to ostatni triumf w tej kategorii w karierze Schultze. Miesiąc później na French Championships została rozstawiona z numerem ósmym. Przegrała jednak już w czwartej rundzie ze swoją partnerką deblową Normą Baylon 6:1, 4:6, 2:6. W grze podwójnej z Baylon doszły do ćwierćfinału, w którym uległy, drugi raz w ciągu ponad miesiąca, siostrom Sherriff – Carol i Gail 2:6, 8:10. Podczas Wimbledonu w 1965 roku w grze podwójnej w parze z Eddą Buding osiągnęła fazę półfinałową, w której uległa Françoise Durr i Jeanine Lieffrig 4:6, 5:7. W lipcu 1966 roku w drodze po tytuł w Gstaad w półfinale zrewanżowała się pierwszej rakiecie turnieju – Durr 1:6, 8:6, 6:2. W meczu mistrzowskim ograła swoją deblową partnerkę Sonję Pachtę 6:1, 6:1. W walce o tytuł w grze podwójnej niemiecko–austriacka para oddała spotkanie walkowerem Robercie Beltrame i Durr.

W maju 1967 podczas French Championships w czwartej rundzie wyeliminowała rozstawioną z numerem piątym Rosie Casals 6:1, 6:4. W czerwcu 1968 roku wygrała swój pierwszy tytuł w singlu w Erze Open. W Berlinie w dwóch ostatnich rundach pokonała australijskie tenisistki Lesley Turner Bowrey 6:2, 6:1 i Margaret Smith Court 6:1, 7:5. W finale debla wraz z Helgą Niessen nie sprostały Smith Court i Virginii Wade 4:6, 3:6.

W lipcu 1970 roku pokonała swoją najczęstszą rywalkę tenisową Helgę Niessen 6:1, 6:3 w decydującym meczu w Düsseldorfie. Miesiąc później w Hamburgu w ćwierćfinale ograła Judy Tegart Dalton 7:9, 6:1, 6:3, w kolejnym meczu Kerry Melville 6:3, 3:6, 6:4, a w finale ponownie Helgę Niessen 6:3, 6:3, odnosząc największy sukces w singlowej karierze. Tydzień później po raz trzeci ograła Niessen w finale w Brunszwiku. W listopadzie tego roku otrzymała najwyższe wyróżnienie przyznawane niemieckim sportowcom Srebrny Liść Laurowy[3].

W maju 1974 roku w Hamburgu Schultze-Hösl przegrała w ćwierćfinale ze wschodzącą gwiazdą tenisa, dwukrotnie młodszą od siebie, Martiną Navrátilovą 6:7, 1:6. Porażkę z młodą reprezentantką Czechosłowacji Niemka powetowała sobie w grze podwójnej. W parze z Raquel Giscafré w finałowym meczu ograła Navrátilovą i Renátę Tomanovą 6:3, 6:2. Dwa miesiące później w Gstaad odniosła ostatnie zwycięstwo turniejowe w karierze. W wieku 34 lat 5 miesięcy i 6 dni pokonała Leę Pericoli 4:6, 6:4, 6:3, stając się najstarszą triumfatorką turnieju tenisowego w Erze Open (rekord Helgi Schultze pobiła trzy miesiące później Maria Bueno: triumf w Tokio w październiku 1974 roku w wieku 34 lat 11 miesięcy i 26 dni).

Karierę zakończyła po sezonie 1974, ale pojawiła się jeszcze raz w rozgrywkach w październiku 1978 roku – przegrała w drugiej rundzie singla w Barcelonie.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Helga Schultze urodziła się w Berlinie, ale wkrótce rodzina przeniosła się na Śląsk. Po zakończeniu II wojny światowej przeprowadzili się do Hanau, gdzie młoda tenisistka zaczęła stawiać pierwsze kroki w tym sporcie. Słynęła ze swojej urody i wdzięku[2]. Została wyróżniona miejscem na okładce magazynu Sports Illustrated z 27 sierpnia 1962 roku, a pod jej zdjęciem widniał podpis „Najpiękniejsza w świecie tenisa”[4].

Helga Schultze w trakcie trwania kariery tenisowej, 16 lipca 1968 roku, wyszła za mąż za Ernsta Hösla. Latem 1972 roku urodziła drugą córkę Stephanie. Schultze ponownie wyszła za mąż w połowie grudnia 1988 roku, za Davida Martina Thaw. Po zakończeniu kariery tenisowej napisała kilka książek o tenisie, w tym autobiografię w 2013 roku[5], i o zdrowym odżywianiu. Zmarła 12 września 2015 roku po długiej chorobie nowotworowej[6].

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

     Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A 3R 3R 3R SF 4R QF QF A A 2R A A 1R A 0 / 9 (0 / 2) 20 – 9 (1 – 2)
Wimbledon A 3R 4R 3R 1R 3R 3R A 3R A A A A A A 0 / 7 (0 / 1) 9 – 7 (1 – 1)
US Open A A 3R A 3R A A A A A A A A A A 0 / 2 (0 / 0) 3 – 2 (0 – 0)
Ranking na koniec roku[a] 1403 26 24 22 5 22 16 19 45 61 31 30 92 73 0 / 18 (0 / 3) 32 – 18 (2 – 3)

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A 3R 2R 2R F QF QF 3R A A QF A A A A 0 / 8 (0 / 1) 14 – 8 (2 – 1)
Wimbledon A 1R 2R 1R 2R SF 1R A 3R A A A A A A 0 / 7 (0 / 1) 6 – 7 (1 – 1)
US Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku Ranking nie był publikowany 0 / 15 (0 / 2) 20 – 15 (3 – 2)

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
! Turniej 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A A A A A A A nie był rozgrywany 0 / 0 0 – 0
French Open A A 1R 3R 2R 3R QF A A A A A A A A 0 / 5 (0 / 0) 8 – 5 (0 – 0)
Wimbledon A A 2R 2R A 2R 3R A A A A A A A A 0 / 4 (0 / 0) 1 – 4 (0 – 0)
US Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 9 9 – 9

Finały turniejów WTA[7]

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series

Gra pojedyncza 49 (33–16)

[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 29 (16–13)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 23 października 1961 Casablanca Twarda Włochy Silvana Lazzarino 2:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 1 kwietnia 1962 Antibes Ceglana Wielka Brytania Deidre Catt 3:6, 6:1, 7:5
Zwyciężczyni 2. 8 kwietnia 1962 Cannes Ceglana Wielka Brytania Deidre Catt 4:6, 7:5, 6:4
Finalistka 2. 3 czerwca 1962 Wiesbaden Ceglana Stany Zjednoczone Darlene Hard 2:6, 4:6
Finalistka 3. 19 sierpnia 1962 Burummana Ceglana Południowa Afryka Jean Forbes 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 2 września 1962 Istambuł Twarda Dania Pia Balling 6:4, 6:1
Finalistka 4. 28 lipca 1963 Brunszwik Ceglana Edda Buding brak danych
Finalistka 5. 18 sierpnia 1963 Sankt Moritz Ceglana Stany Zjednoczone Mary Habicht 6:1, 4:6, 5:7
Finalistka 6. 22 września 1963 Freiburg Ceglana Południowa Afryka Renée Schuurman 3:6, 6:8
Finalistka 7. 22 marca 1964 Aleksandria Ceglana Australia Jan Lehane 6:3, 3:6, 4:6
Finalistka 8. 17 maja 1964 Berlin Ceglana Australia Margaret Smith 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana Helga Niessen 3:6, 8:6, 6:2
Finalistka 9. 7 marca 1965 Moskwa Twarda (hala) Czechosłowacja Vlasta Vopičková 4:6, 9:7, 2:6
Zwyciężczyni 5. 11 kwietnia 1965 Nicea Ceglana Australia Jill Blackman 7:5, 6:2
Finalistka 10. 18 kwietnia 1965 Monte Carlo Ceglana Francja Françoise Durr 5:7, 3:6
Zwyciężczyni 6. 25 kwietnia 1965 Madryt Ceglana Edda Buding 3:6, 6:0, 6:3
Zwyciężczyni 7. 7 czerwca 1965 Berlin Ceglana Australia Jill Blackman 6:4, 6:8, 6:1
Finalistka 11. 24 maja 1966 Wiesbaden Ceglana Południowa Afryka Annette Van Zyl 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 8. 10 lipca 1966 Düsseldorf Ceglana Edda Buding 7:5, 4:6, 6:1
Zwyciężczyni 9. 17 lipca 1966 Gstaad Ceglana Austria Sonja Pachta 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 10. 1 sierpnia 1966 Baden-Baden Ceglana Helga Niessen 6:3, 3:6, 7:5
Finalistka 12. 15 sierpnia 1966 Monachium Ceglana Helga Niessen brak danych
Zwyciężczyni 11. 3 października 1966 Barcelona Ceglana Stany Zjednoczone Alice Tym 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 12. 27 marca 1967 Monte Carlo Ceglana Australia Gail Sherriff 6:4, 6:2
Finalistka 13. 15 maja 1967 Berlin Ceglana Rodezja Pat Walkden 6:2, 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 13. 12 lipca 1967 Travemünde Ceglana Helga Niessen 4:6, 7:5, 6:3
Zwyciężczyni 14. 18 lipca 1967 Düsseldorf Ceglana Australia Gail Sherriff 3:6, 6:3, 6:0
Zwyciężczyni 15. 13 sierpnia 1967 Knokke-Heist Ceglana Australia Judy Tegart 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 16. 28 sierpnia 1967 Pörtschach am Wörther See Ceglana Helga Niessen 6:4, 6:2

W Erze Open 20 (17–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 3 czerwca 1968 Berlin Ceglana Australia Margaret Smith Court 6:1, 7:5
Finalistka 1. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana Helga Niessen 1:6, 15:13, 3:6
Finalistka 2. 27 lipca 1969 Monachium Ceglana Australia Karen Krantzcke 8:6, 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 4 sierpnia 1969 Bad Neuenahr-Ahrweiler Ceglana Helga Niessen 5:7, 7:5, 6:4
Zwyciężczyni 3. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana Helga Niessen 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 4. 17 sierpnia 1970 Hamburg Ceglana Helga Niessen 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 5. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana Helga Niessen Masthoff 6:3, 2:6, 6:2
Zwyciężczyni 6. 25 października 1970 Barcelona Ceglana Australia Susan Alexander 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 7. 18 kwietnia 1971 Palermo Ceglana Francja Gail Sherriff Chanfreau 6:3, 4:6, 7:6
Zwyciężczyni 8. 1 maja 1971 Paryż Ceglana Południowa Afryka Brenda Kirk 4:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 9. 8 sierpnia 1971 Monachium Ceglana Stany Zjednoczone Valerie Ziegenfuss 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 10. 24 października 1971 Barcelona Ceglana Chile Ana María Arias 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 11. 20 maja 1973 Paryż Ceglana Argentyna Raquel Giscafré 6:1, 6:4
Zwyciężczyni 12. 29 lipca 1973 Monachium Ceglana Argentyna Raquel Giscafré 4:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 13. 12 sierpnia 1973 Brunszwik Ceglana brak danych brak danych
Zwyciężczyni 14. 14 października 1973 Barcelona Ceglana Francja Nathalie Fuchs 6:2, 7:5
Zwyciężczyni 15. 21 października 1973 Madryt Ceglana Belgia Michèle Gurdal 6:1, 6:2
Finalistka 3. 3 marca 1974 Kair Ceglana Czechosłowacja Marie Neumanová Pinterová 6:2, 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 16. 3 czerwca 1974 Berlin Ceglana Argentyna Raquel Giscafré 6:4, 6:0
Zwyciężczyni 17. 14 lipca 1974 Gstaad Ceglana Włochy Lea Pericoli 4:6, 6:4, 6:3

Gra podwójna 51 (24–27)

[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 33 (16–18)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 19 marca 1961 Mentona Ceglana Edda Buding Wielka Brytania Deidre Catt
Wielka Brytania Pauline Roberts
4:6, 5:7
Finalistka 2. 4 maja 1961 Stuttgart Ceglana Edda Buding Stany Zjednoczone Mimi Arnold
Stany Zjednoczone Belmar Gunderson
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 1. 14 maja 1961 Wiesbaden Ceglana Edda Buding Wielka Brytania Deidre Catt
Wielka Brytania Angela Mortimer
7:5, 6:8, 6:2
Finalistka 3. 4 lutego 1962 Brema Ceglana Edda Buding Belgia Christiane Mercelis
Renate Ostermann
6:8, 6:4, 4:6
Finalistka 4. 8 kwietnia 1962 Cannes Twarda Węgry Zsuzsa Körmöczy Belgia Christiane Mercelis
Renate Ostermann
6:4, 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 3 czerwca 1962 Wiesbaden Ceglana Hiszpania Carmen Coronado Stany Zjednoczone Darlene Hard
Stock
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 3. 22 lipca 1962 Brunszwik Ceglana Edda Buding brak danych
brak danych
brak danych
Zwyciężczyni 4. 3 lutego 1963 Kolonia Twarda (hala) Wielka Brytania Ann Haydon-Jones Belgia Christiane Mercelis
Renate Ostermann
6:3, 6:2
Finalistka 5. 24 marca 1963 San Juan Twarda Edda Buding Brazylia Maria Bueno
Wielka Brytania Darlene Hard
5:7, 1:6
Zwyciężczyni 5. 28 lipca 1963 Brunszwik Ceglana Edda Buding brak danych
brak danych
brak danych
Finalistka 6. 4 sierpnia 1963 Baden-Baden Ceglana Argentyna Norma Baylon Południowa Afryka Margaret Hunt
Południowa Afryka Annette Van Zyl
6:4, 3:6, 3:6
Finalistka 7. 22 września 1963 Freiburg Ceglana Margot Schultze Margot Dohrer
Południowa Afryka Renée Schuurman
1:6, 3:6
Finalistka 8. 10 listopada 1963 Buenos Aires Ceglana Wielka Brytania Christine Truman Argentyna Norma Baylon
Czechosłowacja Věra Suková
6:2, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 6. 19 listopada 1963 Santiago Ceglana Chile Maria Tort de Ayala Argentyna Norma Baylon
Chile Carmen Ibarra
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 7. 15 marca 1964 Kair Ceglana Wielka Brytania Christine Truman Australia Jan Lehane
Australia Madonna Schacht
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 8. 22 marca 1964 Aleksandria Ceglana Wielka Brytania Christine Truman Australia Jan Lehane
Australia Madonna Schacht
6:4, 7:5
Finalistka 9. 30 marca 1964 Monte Carlo Ceglana Heide Schildknecht Włochy Sylvana Lazzarino
Włochy Lea Pericoli
6:4, 2:6, 0:6
Zwyciężczyni 9. 5 kwietnia 1964 Aix-en-Provence Ceglana Australia Jan Lehane Francja Jeanine Lieffrig
Australia Madonna Schacht
6:3, 7:5
Zwyciężczyni 10. 5 kwietnia 1964 Bournemouth Ceglana Australia Jan Lehane Wielka Brytania Joyce Barclay-Williams
Wielka Brytania Carole Rosser
8:6, 6:1
Zwyciężczyni 11. 2 maja 1964 Hurlingham Ceglana Argentyna Norma Baylon Australia Jan Lehane
Stany Zjednoczone Nancy Richey
7:5, 6:4
Finalistka 10. 31 maja 1964 French Championships Ceglana Argentyna Norma Baylon Australia Margaret Smith
Australia Lesley Turner
3:6, 0:6
Finalistka 11. 13 czerwca 1964 Bristol Trawiasta Argentyna Norma Baylon Wielka Brytania Rita Bentley
Stany Zjednoczone Karen Susman
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 12. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana Heide Schildknecht Helga Niessen
Renate Ostermann
6:1, 1:6, 6:2
Finalistka 12. 2 sierpnia 1964 Baden-Baden Ceglana Argentyna Norma Baylon Brazylia Maria Bueno
Stany Zjednoczone Donna Fales
3:6, 3:6
Finalistka 13. 11 sierpnia 1964 Hamburg Ceglana Argentyna Norma Baylon Australia Margaret Smith
Australia Lesley Turner
2:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 13. 13 września 1964 Kansas City Ceglana Heide Schildknecht Stany Zjednoczone Sheila Pearl
Stany Zjednoczone Patsy Rippy
6:1, 6:2
Finalistka 14. 7 marca 1965 Moskwa Twarda (hala) Czechosłowacja Vlasta Vopičková Galina Bakszejewa
Anna Dmitrijewa
4:6, 9:7, 2:6
Finalistka 15. 11 kwietnia 1965 Nicea Ceglana Stany Zjednoczone Julie Heldman Australia Carol Sherriff
Australia Gail Sherriff
3:6, 8:6, 4:6
Zwyciężczyni 14. 18 lipca 1965 Gstaad Ceglana Argentyna Norma Baylon Francja Françoise Durr
Francja Janine Lieffrig
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 15. 24 maja 1966 Wiesbaden Ceglana Edda Buding Południowa Afryka Glenda Swan
Rodezja Pat Walkden
6:0, 6:1
Finalistka 16. 17 lipca 1966 Gstaad Ceglana Austria Sonja Pachta Włochy Roberta Beltrame
Francja Françoise Durr
walkower
Zwyciężczyni 16. 24 lipca 1966 Brunszwik Ceglana Edda Buding Helga Niessen
Heide Schildknecht Orth
6:0, 6:0
Finalistka 17. 1 sierpnia 1966 Baden-Baden Ceglana Edda Buding Argentyna Norma Baylon
Południowa Afryka Annette van Zyl
6:4, 4:6, 4:6
Finalistka 18. 18 lipca 1967 Düsseldorf Ceglana Edda Buding Helga Niessen
Heide Orth
6:3, 3:6

W Erze Open 17 (8–9)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 3 czerwca 1968 Berlin Ceglana Helga Niessen Australia Margaret Smith Court
Wielka Brytania Virginia Wade
4:6, 3:6
Nierozstrzygnięte 2. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana Edda Buding Helga Niessen
Almut Sturm
mecz nie odbył się
z powodu ciemności
Finalistka 3. 18 sierpnia 1968 Knokke-Heist Ceglana Australia Judy Tegart Australia Carol Sherriff
Australia Gail Sherriff
6:4, 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 13 lipca 1969 Düsseldorf Ceglana Edda Buding Australia Helen Gourlay
Południowa Afryka Laura Rossouw
6:1, 6:3
Finalistka 4. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana Edda Buding Helga Niessen
Australia Judy Tegart
1:6, 4:6
Finalistka 5. 18 maja 1970 Berlin Ceglana Australia Karen Krantzcke Australia Judy Tegart Dalton
Wielka Brytania Virginia Wade
6:4, 5:7, 0:6
Finalistka 6. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana Holandia Betty Stöve Helga Niessen
Heide Orth
4:6, 6:4, 14:16
Finalistka 7. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana Katja Ebbinghaus Helga Niessen Masthoff
Heide Orth
2:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 18 kwietnia 1971 Palermo Ceglana Francja Gail Sherriff Chanfreau Czechosłowacja Miroslava Holubová
Czechosłowacja Marie Neumanová
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 3. 25 kwietnia 1971 Katania Ceglana Francja Gail Sherriff Chanfreau Stany Zjednoczone Pam Teeguarden
Wielka Brytania Virginia Wade
6:4, 6:4
Finalistka 8. 31 maja 1971 Berlin Ceglana Katja Ebbinghaus Helga Niessen Masthoff
Heide Orth
6:3, 5:7, 2:6
Finalistka 9. 8 sierpnia 1971 Düsseldorf Ceglana Holandia Betty Stöve Helga Niessen Masthoff
Heide Orth
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 4. 24 października 1971 Barcelona Ceglana Margot Schultze Gisbert Chile Ana María Arias
Australia Cynthia Sieler
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 5. 21 października 1973 Madryt Ceglana Czechosłowacja Renáta Tomanová Chile Ana María Arias
Argentyna Inés Roget
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 6. 26 maja 1974 Hamburg Ceglana Argentyna Raquel Giscafré Czechosłowacja Martina Navrátilová
Czechosłowacja Renáta Tomanová
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 7. 3 czerwca 1974 Berlin Ceglana Argentyna Raquel Giscafré Kora Creydt
Heidi Reetmeyer
6:1, 6:1
Zwyciężczyni 8. 14 lipca 1974 Gstaad Ceglana Włochy Lea Pericoli Japonia Kayoko Fukuoka
Chile Michelle Rodríguez
6:2, 6:0

Gra mieszana 15 (7–8)

[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 14 (7–7)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 12 lipca 1959 Brunszwik Ceglana Wilhelm Bungert Margot Dittmeyer
Horst Hermann
brak danych
Zwyciężczyni 2. 22 lipca 1962 Brunszwik Ceglana Wilhelm Bungert brak danych
brak danych
brak danych
Zwyciężczyni 3. 19 sierpnia 1962 Burummana Ceglana Wilhelm Bungert Południowa Afryka Valerie Forbes
Wielka Brytania Bobby Wilson
6:3, 6:3
Finalistka 1. 25 sierpnia 1963 Sankt Moritz Ceglana Australia Robert Howe Południowa Afryka Renée Schuurman
Wilhelm Bungert
5:7, 2:6
Finalistka 2. 22 września 1963 Freiburg Ceglana Austria Ladislav Legenstein Południowa Afryka Renée Schuurman
Wilhelm Bungert
3:6, 6:4, 0:6
Zwyciężczyni 4. 19 listopada 1963 Santiago Ceglana Włochy Nicola Pietrangeli Argentyna Norma Baylon
Chile Patricio Rodríguez
5:7, 6:4, 7:5
Finalistka 3. 22 marca 1964 Aleksandria Ceglana Harald Elschenbroich Hiszpania Carmen Coronado
Brazylia José Edison Mandarino
6:4, 7:5
Zwyciężczyni 5. 5 kwietnia 1964 Aix-en-Provence Ceglana Węgry István Gulyás Australia Jan Lehane
Austria Ladislav Legenstein
6:2, 2:6, 6:4
Finalistka 4. 18 kwietnia 1964 Chingford Ceglana Wielka Brytania Mike Sangster Argentyna Norma Baylon
Wielka Brytania Roger Taylor
1:6, 4:6
Zwyciężczyni 6. 11 sierpnia 1964 Hamburg Ceglana Nikola Pilić Południowa Afryka Annette van Zyl
Brazylia Thomaz Koch
3:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 7. 18 kwietnia 1965 Monte Carlo Ceglana Czechosłowacja Jiří Javorský Australia Judy Tegart
Australia Allan Stone
walkower
Finalistka 5. 7 czerwca 1965 Berlin Ceglana Nikola Pilić Heide Schildknecht Orth
Nowa Zelandia Lew Gerrard
4:6, 4:6
Finalistka 6. 6 czerwca 1966 Bielefeld Ceglana Hiszpania Juan Gisbert Heide Schildknecht Orth
Wielka Brytania Bobby Wilson
2:6, 3:6
Finalistka 7. 11 czerwca 1966 Bristol Trawiasta Japonia Osamu Ishiguro Argentyna Norma Baylon
Ekwador Pancho Guzmán
3:6, 7:9

W Erze Open 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana Harald Elschenbroich Heide Orth
Jürgen Fassbender
4:6, 6:3, 6:2
  1. Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017 (rok 1964) oraz danych zawartych na tennisforum.com.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Deutscher Tennis Bund: Lista triumfatorek Mistrzostw Niemiec. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-04-15]. (niem.).
  2. a b Ulrich Kaiser: Fragment książki “Tennis in Deutschland. Von den Anfängen bis 2002. Zum 100-jährigen Bestehen des Deutschen Tennis Bundes” wydanej z okazji 100-lecia niemieckiego związku tenisowego; opublikowany na forum www.tennisforum.com. tennisforum.com. [dostęp 2020-11-04]. (ang.).
  3. Deutscher Bundestag: Sportbericht der Bundesregierung. bundestag.de, 1973-09-26. s. 80. [dostęp 2020-11-02]. (niem.).
  4. Sports Illustrated Helga Schultze Tennis 1962. ebay.com. [dostęp 2020-11-04]. (ang.).
  5. Sonnen- und Schattenseiten meines Lebens: Die ehemalige Weltklasse-Tennisspielerin Helga Hoesl-Thaw schildert die amusanten Erlebnisse ihrer Tennisreisen um die ganze Welt und ihren Leidensweg mit 48. krainaksiazek.pl. [dostęp 2020-09-29]. (pol.).
  6. Deutscher Tennis Bund: DTB trauert um Helga Hösl-Thaw. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-09-29]. (niem.).
  7. Brak jest szczegółowych danych na temat turniejów tenisowych rozgrywanych w latach 60., lecz podsumowanie każdego poszczególnego sezonu na tennisforum.com podają wszystkie rozegrane turnieje, a wśród nich zwycięstwa Helgi Schultze.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]