Przejdź do zawartości

Hennadij Udowenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hennadij Udowenko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1931
Krzywy Róg

Data i miejsce śmierci

12 lutego 2013
Kijów

Minister spraw zagranicznych Ukrainy
Okres

od 25 sierpnia 1994
do 17 kwietnia 1998

Przynależność polityczna

Ludowy Ruch Ukrainy

Poprzednik

Anatolij Złenko

Następca

Borys Tarasiuk

Przewodniczący Ludowego Ruchu Ukrainy
Okres

od 1999
do 2003

Przynależność polityczna

Ludowy Ruch Ukrainy

Poprzednik

Wiaczesław Czornowił

Następca

Borys Tarasiuk

podpis
Odznaczenia
Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order Księcia Jarosława Mądrego III klasy Order Księcia Jarosława Mądrego IV klasy Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy

Hennadij Josypowicz Udowenko (ur. 22 czerwca 1931 w Krzywym Rogu, zm. 12 lutego 2013 w Kijowie) – ukraiński polityk i dyplomata, w latach 1994–1998 minister spraw zagranicznych, od 1999 do 2003 przewodniczący Ludowego Ruchu Ukrainy, poseł do Rady Najwyższej III, IV i V kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Kijowskim. Od 1952 zatrudniony w administracji rządowej, od 1959 w Ministerstwie Spraw Zagranicznych ZSRR. Awansował w strukturze resortu, od 1980 do 1985 był zastępcą ministra, następnie do 1991 stałym przedstawicielem Ukraińskiej SRR przy Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości został w 1991 wiceministrem spraw zagranicznych. Od 1992 do 1994 pełnił funkcję ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego w Polsce. 25 sierpnia 1994 został ministrem zagranicznych, sprawując ten urząd do 17 kwietnia 1998. W międzyczasie przewodniczył sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ (1997–1998).

Po śmierci Wiaczesława Czornowiła w marcu 1999 został pełniącym obowiązki przewodniczącego Ludowego Ruchu Ukrainy. Funkcję tę pełnił do maja 2003. W wyborach w 1999 kandydował na prezydenta, otrzymując 319 778 głosów (1,22%) i zajmując 7. miejsce wśród 13 pretendentów. W latach 1998–2007 przez trzy kadencje zasiadał w ukraińskim parlamencie, uzyskując mandat deputowanego z ramienia Ludowego Ruchu Ukrainy (1998) oraz koalicji Blok Nasza Ukraina (2002, 2006).

Odznaczony m.in. Orderem „Za Zasługi” II klasy (2011) oraz Orderem Księcia Jarosława Mądrego V klasy (1998), IV klasy (2005) i III klasy (2007).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]