Lester Pearson
| ||
![]() | ||
Pełne imię i nazwisko | Lester Bowles Pearson | |
Data i miejsce urodzenia | 23 kwietnia 1897 Newtonbrook (Ontario) | |
Data i miejsce śmierci | 27 grudnia 1972 Ottawa | |
14. Premier Kanady | ||
Okres | od 22 kwietnia 1963 do 20 kwietnia 1968 | |
Przynależność polityczna | Liberalna Partia Kanady | |
Poprzednik | John Diefenbaker | |
Następca | Pierre Trudeau | |
8. Minister spraw zagranicznych Kanady | ||
Okres | od 10 września 1948 do 20 czerwca 1957 | |
Poprzednik | Louis St. Laurent | |
Następca | John Diefenbaker | |
Przewodniczący Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ 1952 | ||
Poprzednik | Luis Padilla Nervo | |
Następca | Vijaya Lakshmi Pandit | |
![]() | ||
Odznaczenia | ||
![]() ![]() |
Lester Bowles Pearson (ur. 23 kwietnia 1897 w Newtonbrook, zm. 27 grudnia 1972 w Ottawie) – premier Kanady z ramienia Partii Liberalnej w latach 1963–1968. Laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1957.
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony w Newtonbrook w Ontario jako syn pastora, rozpoczął w 1914 studia na Uniwersytecie Toronto. Studia przerwał w 1916, zgłaszając się na ochotnika do armii, by wziąć udział w walkach I wojny światowej. Po zakończeniu wojny wrócił na uniwersytet. Uzyskał tytuł bakałarza w 1919, by kontynuować studia na wydziale historii Oxford University, zakończone w 1923. W czasie studiów Pearson pokazał się jako zdolny sportowiec, grając w hokeja i rugby. W 1925 poślubił Maryon Moody, z którą miał troje dzieci – córkę i dwóch synów.
W 1924 rozpoczął karierę naukową, wykładając historię na Uniwersytecie w Toronto. Z czasem zaangażował się w politykę, zostając prominentnym członkiem Partii Liberalnej. W 1948 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie Williama Kinga, które sprawował również w gabinecie Louisa St. Laurenta. Za swój udział w rozwiązaniu kryzysu sueskiego i wkład w powołanie Sił pokojowych ONZ otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1957.
W 1958 został liderem Partii Liberalnej, a w 1963 po wygranych wyborach – premierem Kanady. Mimo że nie posiadał większości parlamentarnej, zdolny był do prowadzenia efektywnej polityki. Pearson wprowadził w Kanadzie istotne programy socjalne, między innymi powszechny fundusz emerytalny, oraz zreformował system ubezpieczeń medycznych, znacznie poszerzając ich zasięg. Wprowadził także flagę Kanady z czerwonym liściem klonowym na białym tle.
Przeszedł na emeryturę w 1968 i zmarł cztery lata później w Ottawie. Został pochowany na MacLaren Cemetery w Wakefield.
Upamiętnienia[edytuj | edytuj kod]
- Jego imię nosi m.in. lotnisko w Toronto, największy kanadyjski port lotniczy.
- W latach 1971–2009 w lidze hokejowej NHL istniała Lester B. Pearson Award, upamiętniająca jego postać.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lester Pearson, Memoirs, 1973-1975
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Biografia w Dictionary of Canadian Biography Online (ang.)
- Biografia w Dictionnaire biographique du Canada en ligne (fr.)
- Nobelprize.org: Lester Bowles Pearson – Biographical (ang.). Nobel Media AB. [dostęp 2013-12-18].
|
|
- Premierzy Kanady
- Przewodniczący Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ
- Nobliści – nagroda pokojowa
- Odznaczeni Orderem Kanady
- Odznaczeni Orderem Zasługi (Wielka Brytania)
- Odznaczeni Orderem Imperium Brytyjskiego
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Oksfordzkiego
- Uczestnicy I wojny światowej (Imperium brytyjskie)
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1972
- Politycy Liberalnej Partii Kanady