Henryk Kalemba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Kalemba
Ilustracja
porucznik rezerwy piechoty porucznik rezerwy piechoty
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1899
Józefowiec pow. katowicki

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19171940

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Jednostki

7 Pułk Piechoty Legionów,
73 Pułk Piechoty,

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
I powstanie śląskie,
II powstanie śląskie,
III powstanie śląskie,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I stopnia

Henryk Aleksander Kalemba (ur. 15 lipca 1899 w Józefowcu (niem. Josephsdorf) w pow. katowickim, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Henryk Aleksander Kalemba urodził się 15 lipca 1899 roku, w rodzinie Józefa i Franciszki z Drongów[1].

W 1917 r. powołany do armii niemieckiej i wysłany na front zachodni. W grudniu 1918 wrócił do kraju i wstąpił do 7 pułku piechoty Legionów. Delegowany do pracy w POW, brał udział we wszystkich trzech powstaniach śląskich.

1 listopada 1921 r. awansował na podporucznika. W 1922 przeniesiony do rezerwy z przydziałem mobilizacyjnym do 9 pp Leg., a w 1925 r. do 73 pp. Zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Katowice. Posiadał przydział do 73 pułku piechoty w Katowicach[2].

W 1939 roku awansowany do stopnia porucznika rezerwy. W latach 1923–1931 pracował w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim. Od 1938 współwłaściciel prywatnego przedsiębiorstwa.

We wrześniu 1939 wzięty do niewoli radzieckiej w Tarnopolu, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 025/1 z 9 kwietnia 1940 r., poz. 58.

Mieszkał w Białoszewie, pow. szczuczyński. Ożenił się z Bronisławą z Jędrusków, z którą miał córkę Józefę[3].

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia kapitana[4]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Od 2018 patron skweru w dzielnicy Dąb w Katowicach (u zbiegu ul. Dębowej i ul. Chorzowskiej)[5].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 244 wg autorów urodził się w Katowicach.
  2. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 37, 544.
  3. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 244.
  4. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  5. Uchwała Rady Miasta Katowice w sprawie nadania placowi położonemu na terenie miasta Katowice nazwy "Skwer porucznika Henryka Kalemby" (pol.) bip.katowice.eu [dostęp 2018-12-23]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]