Henryk Trzos

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Trzos
podpułkownik uzbrojenia podpułkownik uzbrojenia
Data i miejsce urodzenia

19 października 1885
Bełz

Data śmierci

15 lutego 1954

Przebieg służby
Lata służby

do 1929

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie

Jednostki

57 Pułk Piechoty Austro-Węgier
4 Pułk Artylerii Górskiej Austro-Węgier
3 Pułk Artylerii Górskiej
1 Pułk Artylerii Górskiej

Stanowiska

dowódca pułku
kierownik składnicy

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Medal Pamiątkowy Bośniacko-Hercegowiński Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Henryk Trzos (ur. 19 października 1885 w Bełzie, zm. 15 lutego 1954) – podpułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 19 października 1885[1][2] w Bełzie jako syn Michała[3]. Został oficerem c. i k. armii. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. Na początku 1914 został przeniesiony z 57 pułku piechoty do 4 pułku artylerii górskiej[4]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917 w korpusie oficerów artylerii. W 1918 jego oddziałem macierzystym był nadal 4 pułk artylerii górskiej. W pułku tym służył razem z kapitanem Augustem Trzosem, późniejszym podpułkownikiem artylerii Wojska Polskiego i dowódcą 10 dywizjonu artylerii konnej[5].

W 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana. 25 stycznia 1919 w Starym Sączu działając na podstawie rozkazu szefa Sztabu Generalnego WP i szefa 10 Inspektoratu Artylerii przystąpił do formowania 3 pułku artylerii górskiej[6][7], który 12 lipca 1919 została przemianowana został na 1 pułk artylerii górskiej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w stopniu kapitana artylerii był dowódcą I dywizjonu 1 pułku artylerii górskiej w trakcie bitwy o Brześć od 31 lipca do 2 sierpnia 1920[8].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 69. lokatą w korpusie oficerów artylerii[9]. W kwietniu 1923 został przeniesiony do Rezerwy Oficerów Sztabowych Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V[10][11]. W styczniu 1924 został przeniesiony do korpusu oficerów uzbrojenia w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 13,1 lokatą, wcielony do Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr 5 w Krakowie i przydzielony do Zbrojowni Nr 4 w Krakowie na stanowisko zastępcy kierownika[12][13][14]. W listopadzie 1928 został przeniesiony do Głównej Składnicy Uzbrojenia nr 4 na stanowisko kierownika[15]. 12 marca 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[16]. Z dniem 31 sierpnia 1929 został przeniesiony w stan spoczynku[17]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII”[18].

Do 1939 zamieszkiwał przy ulicy Bartosza Głowackiego 21 w Sanoku[19][20].

Zmarł 15 lutego 1954 i został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC10, rząd 3, miejsce 15)[21].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 363, 996, 1246.
  2. ↑ Data urodzenia 19 października 1885 została także podana na inskrypcji nagrobnej.
  3. ↑ Henryk Trzos. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2021-02-10].
  4. ↑ Kronika. Z c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 50 z 5 marca 1914. 
  5. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1039, 1288.
  6. ↑ Jan Lewandowski: Zarys historii wojennej 1-go Pułku Artylerii Górskiej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, s. 3.
  7. ↑ O pułkowniku pożarnictwa Jerzym Lgockim. zgzeirp.pl. [dostęp 2015-05-26].
  8. ↑ Piotr Liedke. Walki o przyczółek brzeski na przełomie lipca i sierpnia 1920 r.. „Zeszyt Naukowy Muzeum Wojska”, s. 25, Nr 8 z 1996. Ośrodek Badań Historii Wojskowej Muzeum Wojska w Białymstoku. ISSN 1230-9338. 
  9. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 188, tu podano, że urodził się 23 października 1885 roku.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 27 kwietnia 1923 roku, s. 274.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 775, 814.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 stycznia 1924 roku, s. 28.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1228, 1238, 1244.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 439, 501, tu także podano, że urodził się 23 października 1885 roku.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 360.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 88.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 220.
  18. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 363, 996.
  19. ↑ Spis Abonentów sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) na 1938 r.. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”, 1938, s. 623.
  20. ↑ Książka telefoniczna. 1939. s. 707. [dostęp 2015-05-26].
  21. ↑ Trzos. krakowsalwator.artlookgallery.com. [dostęp 2017-03-03].
  22. ↑ a b c d e f Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1288.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henryk_Trzos&oldid=71889697”