Huta Ostrowiec CVII
| platforma | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1946–1947 |
| Wymiary | |
| Długość całkowita |
11500 mm |
| Wysokość całkowita |
2905 mm |
| Wysokość ścian |
400 mm |
| Masa własna |
7850 kg |
| Podwozie | |
| Rozstaw osi |
6000 mm |
| Średnica kół |
1000 mm |
| Nadwozie i załadunek | |
| Długość ładunkowa |
10 100 mm |
| Powierzchnia ładunkowa |
27 m² |
| Granica obciążenia |
21 t |
| Kłonice |
12, boczne |
| Konstrukcja | |
| Hamulec |
przelotowy przewód główny |
| Minimalny promień łuku |
b.d. |
| Prędkość maksymalna |
80 km/h |
CVII — typ towarowych wagonów platform, produkowanych w latach 1946–1947 w Hucie w Ostrowcu Świętokrzyskim.
Po zakończeniu II wojny światowej, do czasu opracowania nowej dokumentacji, tabor produkowano na podstawie dokumentacji przedwojennej. Podobnie było w przypadku wagonów serii CVII, które zakłady Ostrowieckie wyprodukowały na podstawie dokumentacji z lat 20. i 30. wagonu o tym samym oznaczeniu. Wagony powojenne otrzymały oznaczenie serii Pddk i przeznaczone były do przewozu szyn.
Wagon miał ostoję o konstrukcji nitowanej, wzmocnioną podciągiem, podłogę z bali drewnianych i wyjmowane ściany czołowe z drewnianym oszalowaniem. Ze względu na brak dostatecznych dostaw oprzyrządowania systemów hamulcowych, platformy CVII produkowane były bez układu hamulcowego, jedynie z przelotowym przewodem głównym. W takim stanie wagony te eksploatowane były do połowy lat 60., kiedy część z nich (wraz z egzemplarzami sprzed wojny) poddana została modernizacji. Modernizacja objęła montaż burt bocznych i kłonic obrotowych (tak jak w platformach 4Z), montaż hamulca i rekonstrukcję urządzeń pociągowo–zderznych.
Wagony CVII wycofano z eksploatacji w drugiej połowie lat 70. XX wieku. Łącznie wyprodukowano około 200 wagonów tego typu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Terczyński: Atlas wagonów towarowych. Poznań: Kolpress, 2011, s. 177. ISBN 978-83-933257-1-9.