Hygrophorus discoxanthus
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Hygrophorus discoxanthus |
| Nazwa systematyczna | |
| Hygrophorus discoxanthus (Fr.) Rea Trans. Br. mycol. Soc. 3(1): 45 (1908) [1907] | |
Hygrophorus discoxanthus (Fr.) Rea – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophorus, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1815 roku Elias Fries, nadając mu nazwę Agaricus discoxanthus. Obecną nazwę nadał Carleton Rea w 1908 r.[1] Pozostałe synonimy:
- Hygrophorus chrysaspis Métrod 1938
- Hygrophorus discoxanthus f. fageticola Bon, Migl. & Cherubini 1989
- Hygrophorus discoxanthus var. chrysaspis (Métrod) Bon 1989
- Hygrophorus discoxanthus var. chrysaspis (Métrod) Bon, Migl. & Cherubini 1989[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica od 1 do 4 cm, u młodych okazów wypukły, potem płaski, u starszych szeroko wypukły, w stanie świeżym lepki, ale szybko wysychający. Powierzchnia początkowo biała, czasami przez dłuższy czas, ale zwykle z wiekiem żółknie i staje się żółta do pomarańczowo-brązowej[3].
Przyrośnięte do trzonu, ale nie zbiegające, dość rzadkie, początkowo białawe, potem żółtawe, w końcu żółte, a po wysuszeniu ciemnoczerwono-brązowe[3].
Wysokość 4–12 cm, grubość 0,4–0,6 cm, walcowaty, zwężający się ku podstawie, w stanie świeżym lepki, ale szybko wysychający. Powierzchnia przy wierzchołku mączysto oprószona, niżej naga, tej samej barwy jak kapelusz i również z wiekiem żółknąca[3].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki 45–50 × 4–5 µm, nieco wrzecionowate, 4-sterygmowe. Cystyd brak. Zarodniki 6–9 × 3,5–5 µm, elipsoidalne z apiculusem, gładkie, w KOH szkliste, w odczynniku Melzera nieamyloidalne. Trama blaszek rozbieżna. Skórka kapelusza typu trichoderma lub ixotrichoderma, zbudowana ze strzępek o szerokości 2–4 µm, gładkich, w KOH szklistych. Sprzążki obecne[3].
Biały, nie zmieniający barwy po uszkodzeniu, bez wyraźnego zapachu i smaku[3].
- Gatunki podobne
Podobna jest kopułka śnieżna (Cuphophyllus virgineus). Odróżnia się nieoprószonym wierzchołkiem trzonu i nie przyrośniętymi blaszkami[3].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie Hygrophorus discoxanthus w Europie i wschodniej Kanadzie[4]. W Polsce do 2003 r. gatunek ten był nieznany[5], ale w późniejszych latach podano jego stanowiska[6]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków rzadkich, wartych objęcia ochroną[7].
Grzyb naziemny, mykoryzowy, zyjący w symbiozie z bukiem. Owocniki w rozproszeniu lub gromadnie tworzą się od lata do jesieni[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-08].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-08].
- ↑ a b c d e f g Michael Kuo, Hygrophorus discoxanthus [online], Mushroom Expert [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ Mapa występowania Hygrophorus discoxanthus na świecie [online] [dostęp 2023-03-08] (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].
- ↑ Aktualne stanowiska Hygrophorus discoxanthus w Polsce [online] [dostęp 2023-03-08] (pol.).