Ichthyomyzon gagei

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ichthyomyzon gagei[1]
Hubbs & Trautman, 1937
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

bezżuchwowce

Gromada

Petromyzontida

Rząd

minogokształtne

Rodzina

minogowate

Rodzaj

Ichthyomyzon

Gatunek

Ichthyomyzon gagei

Synonimy
  • Ichthymyzon gagei
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Ichthyomyzon gagei – gatunek ryby z rodziny minogowatych (Petromyzontidae), nazwany na cześć amerykańskiego badacza minogów Simona Henry'ego Gage[3]. Jest słodkowodnym gatunkiem[4][5] znanym z Ameryki Północnej. Jako larwa żywi się zawieszonymi w toni organicznymi szczątkami, glonami i bakteriami. Jako osobnik dorosły nie pobiera pokarmu, a jedynie korzysta z zasobów zgromadzonych w poprzedniej fazie życia[5] (nie posiada jelita)[6]. Na larwy Ichthyomyzon gagei polują skorupiaki, ptaki oraz inne ryby.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała larw zależy od płci. Osobniki żeńskie są większe i mierzą 117–127 mm, zaś osobniki męskie 106–116 mm[7]. U form dorosłych długość ciała oscyluje w granicach 160–166 mm[8][9]. Grzbiet osobnika dorosłego jest szary do brązowego, rozjaśniający się stopniowo, aż do kremowego na bokach. Ogon i głowa są generalnie ciemniejsze, niż reszta ciała. Wyraźna linia boczna występuje w postaci czarnych plam lub jaśniejszych pierścieni, otoczonych ciemną obręczą. Osobniki dorosłe posiadają wyraźne oko[8].

Ciało jest walcowate, kształtem przypomina węgorza. Na jego końcu umieszczony jest otwór gębowy[10] ze zredukowanymi zębami[11]. Larwy, tzw. ślepice (ammocoetes), nie mają oczu ani aparatu przyssawkowego, zamiast tego występują u nich mięsiste wargi[12].

Największą aktywność Ichthyomyzon gagei wykazuje w ciągu dnia, gdy woda osiąga temperaturę w granicach 14–24 °C[8].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Ichthyomyzon gagei spotyka się w rzekach i czystych strumieniach[13][14][15], czasem także w jeziorach[15], o podłożu piaskowym lub żwirowym[7][15][16]. Osobniki dorosłe preferują dość szybko płynącą wodę (30–50 cm/s), choć mogą występować także w odcinkach o wolniejszym nurcie, zdominowanych przez ślepice[7][16]. Zwierzęta te występują w grupach liczących około 30–40 osobników, na niewielkich głębokościach (do 1 m), zakopane w dennym mule[15].

Występuje głównie w stanach: Luizjana, Missisipi, Alabama, Floryda, Georgia, Oklahoma, Missouri i Arkansas[8]. Osobną, dysjunktywną populację zarejestrowano w górnym odcinku rzeki Missisipi, w Wisconsin i Minnesocie. Tam też, w rzece Saint Croix (dopływ Missisipi), po raz pierwszy znaleziono ten gatunek[17].

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Tarło trwa od dwóch do czterech tygodni[8] i odbywa się wiosną[8][14] (zaobserwowano jedynie pojedyncze, późniejsze przypadki)[14], na dnie zbiornika wodnego, zazwyczaj gromadnie. Osobniki dorosłe drążą płytkie dołki w mule, do których samice składają 700–2500 jajeczek o średnicy nie większej niż 1 mm. Dwa do trzech tygodni później wylęgają się larwy[8][18]. 2 do 26 dni po tarle osobniki dorosłe umierają[11]. Ammocoetes potrzebują co najmniej 3 lat do osiągnięcia pełnej dojrzałości[13], ale już 80 milimetrowe osobniki mogą mieć w pełni rozwinięte gonady[19]. Młode migrują do czystych wód o średnim nurcie i piaszczystym lub żwirowym podłożu, gdzie ostatecznie dorastają[11][19].

W badaniach populacji z Alabamy liczba oocytów wahała się w przedziale 820–2485, a maksymalny indeks gonadosomatyczny wynosił 17,1% u samców i 26,3% u samic[20]. Zaobserwowano także, że płodność podlega wpływowi środowiska[21].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ichthyomyzon gagei, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Ichthyomyzon gagei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ Pflieger, W. L.: The Fishes of Missouri. Revised Edition. Jefferson City: Missouri Department of Conservation, 1997, s. 372. (ang.).
  4. ↑ The behavior, ecology and growth of larval lampreys. W: Hardisty, W. M., Potter, I. C.: Biology of lampreys. T. 1. Nowy Jork: Academic Press, 1971, s. 85-125. (ang.).
  5. ↑ a b Bowen, S., Sutton, T.. Significance of Organic Detritus in the Diet of Larval Lampreys in the Great Lakes Basin. „Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Sciences”. 1994 (51). s. 2380-2387. (ang.). 
  6. ↑ Hubbs, Carl L., Edwards, R. J., Garret, G. P.. An annotated checklist of freshwater fishes of Texas, with key to identification of species. „Texas Journal of Science, Supplement”. 43 (4), s. 1-56, 1991. (ang.). 
  7. ↑ a b c Beamish, F. W. H., Thomas, E. J.. Metamorphosis of the southern brook lamprey, Ichthyomyzon gagei. „Copeia”. 1984 (2). s. 502-515. (ang.). 
  8. ↑ a b c d e f g Ross, S. T.: The Inland Fishes of Mississippi. Jackson: University Press of Missisipi, 2011. (ang.).
  9. ↑ Knapp, F. T.. Additional Reports of Lampreys from Texas. „Copeia”. 1951 (1). s. 87. (ang.). 
  10. ↑ Goldstein, R. M., Simon, T. P.: Toward a united definition of guild structure for feeding ecology of North American freshwater fishes. W: Assessing the sustainability and biological integrity of water resources using fish communities. Simon, T. P. (red.). Boca Raton, Floryda: CRC Press, 1999, s. 123-202. (ang.).
  11. ↑ a b c Dendy, J. S., Scott, D. C.. Distribution, Life History, and Morphological Variations of the Southern Brook Lamprey, Ichthyomyzon gagei. „Copeia”. 1953 (3). s. 152-162. (ang.). 
  12. ↑ Mettee, M., O’Neil, P., Pierson, J.: Fishes of Alabama and the Mobile Basin. Birmingham, Alabama: Oxmoore House, 1996. (ang.).
  13. ↑ a b Rohde, F. C., J. Lanteigne-Courchene: Ichthyomyzon gagei (Hubbs and Trautman), Southern Brook Lamprey. W: D.S. Lee et al: Atlas of North American Freshwater Fishes. Raleigh: North Carolina Museum of Natural Sciences, 1980, s. 18. (ang.).
  14. ↑ a b c Moshin, A. K. M., B. J. Gallaway. Seasonal abundance, distribution, food habitats and condition of the southern brook lamprey, Ichthyomyzon gagei Hubbs and Trautman, in an east Texas watershed. „The Southwestern Naturalist”. 22 (1), s. 107-114, 1977. (ang.). 
  15. ↑ a b c d Nowa Encyklopedia Powszechna. Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.). Warszawa: PWN, 1996.
  16. ↑ a b Beamish, F. W. H.. Biology of the southern brook lamprey, Ichthyomyzon gagei. „Environmental Biology of Fishes”. 7 (4), s. 305-320, 1982. (ang.). 
  17. ↑ Cochran, P.. The southern brook lamprey (Ichthyomyzon gagei) in the St. Croix River drainage of Wisconsin and Minnesota. „Copeia”. 1987 (2). s. 443-446. (ang.). 
  18. ↑ Beamish, F. W. H.. Environmental sex determination in southern brook lamprey, Ichthyomyzon gagei. „Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Sciences”. 50, s. 1299-1307, 1993. (ang.). 
  19. ↑ a b Boschung, H. T., Jr., Mayden, R. L.: Fishes of Alabama. Waszyngton: Smithsonian Books, 2004, s. 736. (ang.).
  20. ↑ William, F., Beamish, F. W. H.. Biology of the southern brook lamprey, Ichthyomyzon gagei. „Environmental Biology of Fishes”. 7 (4), s. 302-320, 1982. (ang.). 
  21. ↑ Beamish, F. W. H., Ott, P. K., Roe, S. L.. Interpopulational variation in fecundity and egg size in southern brook lamprey, Ichthyomyzon gagei. „Copeia”. 1994 (3), s. 718-725, 1994. (ang.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ichthyomyzon_gagei&oldid=68355877”