Przejdź do zawartości

Ilja Uljanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilja Uljanow
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ilja Nikołajewicz Uljanow

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1831
Astrachań

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1886
Symbirsk

Zawód, zajęcie

działacz oświatowy,
urzędnik państwowy

Alma Mater

Uniwersytet Kazański

Wyznanie

prawosławne

Małżeństwo

Marija Uljanowa

Dzieci

8

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie)

Ilja Nikołajewicz Uljanow (ros. Илья Николаевич Ульянов; ur. 19 lipca?/31 lipca 1831 w Astrachaniu, zm. 12 stycznia?/24 stycznia 1886 w Symbirsku) – rosyjski działacz oświatowy i urzędnik państwowy, ojciec bolszewickiego rewolucjonisty Włodzimierza Lenina.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Astrachaniu. Jego ojcem był Nikołaj Wasiljewicz Uljanow (lub Uljanin; 1765–1838), portowy krawiec i były poddany prawdopodobnie czuwaskiego, mordwińskiego, rosyjskiego lub kałmuckiego pochodzenia, pochodzący z obwodu siergackiego guberni niżnonowogrodzkiej[1][2][3]. Wolność otrzymał od właściciela ziemskiego Stiepana Michajłowicza Brechowa. Matka Ilji, Anna Aleksiejewna Smirnowa (1793–1871), była pół-Kałmuczką, pół-Rosjanką i córką mieszczanina Aleksieja Łukjanowicza Smirnowa, syna Łukjana Smirnowa. Nikołaj poślubił 30-letnią Annę w 1823 roku i miał z nią pięcioro dzieci: Ilja miał trzy siostry i brata[4].

Ukończył Wydział Fizyki i Matematyki Uniwersytetu Kazańskiego w 1854 r. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XIX wieku uczył matematyki i fizyki w Instytucie Penzeńskim dla rosyjskiej szlachty, a później w gimnazjum i szkole dla kobiet w Niżnym Nowogrodzie. Mniej więcej w tym czasie ożenił się z Marią Aleksandrowną Blank. Podczas pobytu w Penzie przeprowadził obserwacje meteorologiczne, na podstawie których napisał kilka prac naukowych[5].

W 1869 roku został mianowany inspektorem szkół publicznych w guberni symbirskiej (w latach 1874–1886 był ich dyrektorem). W 1882 roku został awansowany do rangi czynnego radcy stanu, co nadało mu przywileje dziedzicznej szlachty i przyniosło odznaczenie Orderem Świętego Włodzimierza III klasy[4].

Uljanow był człowiekiem wykształconym, posiadającym doskonałe zdolności organizacyjne i pedagogiczne. Niektórzy historycy radzieccy uważali, że jego poglądy pedagogiczne ukształtowały się pod wpływem rewolucyjnych idei Nikołaja Czernyszewskiego i Nikołaja Dobrolubowa. Uljanow wniósł ogromny wkład w opracowanie teorii i praktyki edukacji elementarnej. Był zwolennikiem równych praw do edukacji bez względu na płeć, narodowość i status społeczny. Zagraniczni badacze, jak Tony Cliff, kwestionują ten obraz (argumentując, że była to pośmiertna stalinowska próba poprawy reputacji rodziny Lenina), jak ten stwierdza w swojej biografii Lenina: „Stanowisko Nikołajewicza w Ministerstwie Oświaty i jego ustawiczny awans po szczeblach drabiny społecznej jakoś nie pasują do wizerunku rewolucjonisty, a nawet radykała”[6]. W 1871 roku Uljanow otworzył w Symbirsku pierwszą szkołę czuwaską, która później została przekształcona w czuwaskie seminarium nauczycielskie. Założył także szkoły narodowe dla Mordwinów i Tatarów. Ponadto organizował i przewodniczył wielu kongresom nauczycielskim i innym podobnym wydarzeniom[7].

W 1886 roku zmarł na krwotok śródmózgowy w Symbirsku, który później został przemianowany na Uljanowsk na cześć jego syna[4][8].

Wywód genealogiczny[edytuj | edytuj kod]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Grigorij Uljanin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Łukian Smirnow
 
 
 
Nikita Uljanin
(ur. 1711)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dymitr (Mojżesz) Blank
 
 
 
Johann Gottlieb Großschopf
 
Anna z d. Estedt
 
 
Aleksy Smirnow
 
 
 
Wasyl Uljanin
(ur. 1733)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aleksander (Izrael) Blank
(1801/1804–1870)
 
 
 
 
 
Anna z d. Großschopf
(1810–1838)
 
 
 
 
Anna z d. Smirnow
 
 
 
Mikołaj Uljanin
(1770–1838)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria z d. Blank
(1835–1916)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ilja (Eliasz) Uljanow
(ur. jako Uljanin)
(1831–1886)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anna Jelizarowa-Uljanowa
(1864–1935)
 
Aleksander Uljanow
(1866–1887)
 
Włodzimierz Uljanow
Lenin
(1870–1924)
 
Nadieżda Krupska
(1869–1939)
 
Olga Uljanowa
(1871–1891)
 
Dymitr Uljanow
(1874–1943)
 
Maria Uljanowa
(1878–1937)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Olga Uljanowa
(1922–2011)


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. James D. White: Lenin: The Practice and Theory of Revolution. Macmillan International Higher Education, 2001. ISBN 978-0-333-98537-3. (ang.).
  2. Robert W. Service: Lenin: A biography. London: Macmillan, 2000, s. 21–23. ISBN 0-333-72625-1. OCLC 44015039. (ang.).
  3. James D. White: Lenin: the practice and theory of revolution. Houndmills, Basingstoke, Hampshire: Palgrave, 2001. ISBN 0-333-72156-X. OCLC 44768945. (ang.).
  4. a b c Владимир Ильич Ленин (1870 - 1924). Uniros.ru. [dostęp 2024-06-27]. (ros.).
  5. Ульянов Илья Николаевич. oblsport-penza.ru. [dostęp 2024-06-27]. (ros.).
  6. Tony Cliff: Lenin : building the party, 1893-1914. Bookmarks, 2010, s. 1–2. ISBN 978-1-905192-67-0. OCLC 663447706. (ang.).
  7. Ульянов Илья Николаевич. Большая советская энциклопедия. [dostęp 2024-06-27]. (ang.).
  8. Adam Bruno: The Bolsheviks: the intellectual and political history of the triumph of communism in Russia: with a new preface. Harvard University Press, 2009, s. 8. ISBN 978-0-674-04453-1. (ang.).