Dmitrij Uljanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dmitrij Uljanow
Дми́трий Ильи́ч Улья́нов
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1874
Symbirsk, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

16 lipca 1943
Gorki Leninskije, ZSRR

Zawód, zajęcie

lekarz, dziennikarz, polityk

Dmitrij Iljicz Uljanow (ros. Дми́трий Ильи́ч Улья́нов, ur. 16 sierpnia 1874 w Symbirsku, zm. 16 lipca 1943 w Gorkach Leninskich) – rosyjski rewolucjonista, lekarz, radziecki działacz partyjny i państwowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Lenin z rodziną, Kreml 1920. Siedzą: Włodzimierz Lenin, Nadieżda Krupska, Anna Jelizarowa-Uljanowa. Stoją: Marija Uljanowa, Dmitrij Uljanow (z kotem) i Georgij Łozgaczow (adoptowany syn Anny)

Był młodszym bratem Lenina. W 1893 skończył gimnazjum w Samarze i podjął studia medyczne na Uniwersytecie Moskiewskim, od 1894 był związany ze studenckimi kółkami marksistowskimi w Moskwie. W listopadzie 1897 został aresztowany w związku ze sprawą "Związku Robotniczego" i osadzony w więzieniu do jesieni 1898, później pozostawał pod nadzorem policji w Podolsku, 1900–1901 studiował medycynę na Uniwersytecie Jurjewskim (obecnie Uniwersytet w Tartu). Działał w SDPRR, pracował jako lekarz w Chersoniu, był aresztowany, w 1903 nielegalnie wyjechał do Tuły, gdzie pracował w miejscowym komitecie partyjnym i został delegatem na II Zjazd SDPRR pod pseudonimem „Gerc”. Później pracował w kijowskiej organizacji SDPRR, w styczniu 1904 został aresztowany w Kijowie, podczas rewolucji 1905–1907 pracował jako lekarz w Symbirsku, był członkiem bolszewickiego komitetu SDPRR w Symbirsku, później pracował w Teodozji i Sierpuchowie, pozostając w stałym kontakcie z centrum partii bolszewickiej. W 1914 został zmobilizowany i do 1917 był lekarzem wojskowym w Sewastopolu i Odessie, jesienią 1917 brał udział w ustanowieniu władzy bolszewików na Krymie, w grudniu 1917 został członkiem Taurydzkiego Komitetu SDPRR(b), uczestniczył w przygotowaniu i wydawaniu gazety „Taurydzka Prawda”, 1918–1919 działał w komunistycznym podziemiu na Krymie.

W momencie, gdy Armia Czerwona zbliżała się do granic Krymu, Uljanow stanął na czele komitetu rewolucyjnego w Eupatorii, który 7 kwietnia przejął kontrolę nad miastem. W kolejnych dniach bolszewicy odebrali lokalnemu rządowi, tworzonemu przez kadetów, kontrolę nad całym półwyspem. Na zjeździe w Symferopolu 28-29 kwietnia została proklamowana Krymska Socjalistyczna Republika Radziecka, a Dmitrij Uljanow został przewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych[1]. Republika przetrwała do końca czerwca 1919 r., kiedy bolszewików z Krymu wyparły jednostki białej Armii Ochotniczej[2].

Od końca 1921 pracował na kierowniczych stanowiskach w Ludowym Komisariacie Ochrony Zdrowia RFSRR, a 1925–1930 na Komunistycznym Uniwersytecie im. Swierdłowa, później został pracownikiem Zarządu Sanitarnego Kremla. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Genealogia[edytuj | edytuj kod]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Grigorij Uljanin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Łukian Smirnow
 
 
 
Nikita Uljanin
(ur. 1711)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dymitr (Mojżesz) Blank
 
 
 
Johann Gottlieb Großschopf
 
Anna z d. Estedt
 
 
Aleksy Smirnow
 
 
 
Wasyl Uljanin
(ur. 1733)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aleksander (Izrael) Blank
(1801/1804–1870)
 
 
 
 
 
Anna z d. Großschopf
(1810–1838)
 
 
 
 
Anna z d. Smirnow
 
 
 
Mikołaj Uljanin
(1770–1838)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria z d. Blank
(1835–1916)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ilja (Eliasz) Uljanow
(ur. jako Uljanin)
(1831–1886)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anna Jelizarowa-Uljanowa
(1864–1935)
 
Aleksander Uljanow
(1866–1887)
 
Włodzimierz Uljanow
Lenin
(1870–1924)
 
Nadieżda Krupska
(1869–1939)
 
Olga Uljanowa
(1871–1891)
 
Dymitr Uljanow
(1874–1943)
 
Maria Uljanowa
(1878–1937)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Olga Uljanowa
(1922–2011)


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Szyrokorad, Riewolucija i grażdanskaja wojna w Krymu, Wiecze, Moskwa 2017, ISBN 978-5-4444-1714-0, s. 88.
  2. A. Szyrokorad, Riewolucija i grażdanskaja wojna w Krymu, Wiecze, Moskwa 2017, ISBN 978-5-4444-1714-0, s. 93-94.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]