Karierę piłkarską Gudelj rozpoczął w klubie NK Mračaj z miejscowości Runovići. W 1976 roku został zawodnikiem Hajduka Split, a w sezonie 1977/1978 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze jugosłowiańskiej. W 1979 roku wywalczył z Hajdukiem mistrzostwo Jugosławii, ostatnie dla klubu za czasów istnienia tego państwa. Od sezonu 1979/1980 był podstawowym zawodnikiem Hajduka. W 1984 roku wystąpił w zwycięskim finałowym dwumeczu Pucharu Jugosławii ze Crveną Zvezdą Belgrad (2:1, 0:0). Wiosną 1984 dotarł z Hajdukiem do półfinału Pucharu UEFA (2:1, 0:1 z Tottenhamem Hotspur. W 1986 roku był zmuszony zakończyć karierę piłkarską z powodu wirusa zapalenia wątroby typu B. Był wówczas bliski przejścia do Girondins Bordeaux, jednak ostatecznie na skutek tej choroby transfer nie doszedł do skutku.
W reprezentacji Jugosławii Gudelj zadebiutował 10 września 1980 roku w wygranym 5:0 meczu eliminacji do Mistrzostw Świata w Hiszpanii z Luksemburgiem. W 1982 roku został powołany przez selekcjonera Miljana Miljanicia do kadry na ten turniej. Tam był podstawowym zawodnikiem Jugosławii i zagrał w trzech meczach: z Irlandią Północną (0:0), z Hiszpanią (1:2 i gol w 10. minucie) i z Hondurasem (1:0). Z kolei w 1984 roku wystąpił na Euro 84. Tam także wystąpił w trzech spotkaniach: z Belgią (0:2), z Danią (0:5) i z Francją (2:3). Od 1980 do 1986 roku rozegrał w reprezentacji narodowej 33 mecze i strzelił 3 gole.
