Józefów (uroczysko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józefów
uroczysko-dawna miejscowość
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

konecki

Gmina

Gowarczów

Liczba ludności (1943)

251

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Gowarczów
Mapa konturowa gminy Gowarczów, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Józefów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Józefów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Józefów”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Józefów”
Ziemia51°14′57″N 20°29′56″E/51,249167 20,498889

Józefów – uroczysko-dawna miejscowość, nieistniejąca wieś w województwie świętokrzyskim w powiecie koneckim w gminie Gowarczów[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Józefów to dawna wieś. W latach 1867–1954 należał do gminy Gowarczów w powiecie koneckim, początkowo w guberni kieleckiej, a od 1919 w woj. kieleckim[2][3]. Tam 4 listopada 1933 utworzył gromadę o nazwie Józefów w gminie Gowarczów, obejmującą oprócz Józefowa także wieś Ludwinów i folwark Ludwinów[3]. 1 kwietnia 1939 wraz z główną częścią powiatu koneckiego został włączony do woj. łódzkiego[4].

Podczas II wojny światowej włączony do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski), nadal jako gromada w gminie Gowarczów, licząca w 1943 roku 251 mieszkańców[5]. Po wojnie początkowo w województwie łódzkim, a od 6 lipca 1950 ponownie w województwa kieleckim[6], jako jedna z 25 gromad gminy Gowarczów w powiecie koneckim[7].

Likwidacja Józefowa wiąże się z istniejący w okolicy od końca XIX wieku poligonu wojskowego Barycz. Na początku lat 1950. został on rozbudowany i wówczas z tych terenów wysiedlono mieszkańców wsi: Budki, Eugeniów, Gąsiorów, Gródek, Huta (Stara), Januchta, Józefów, Kacprów, Ludwinów, Stefanów, Wola Nosowa i Zapniów. Jednak już na przełomie lat 50. i 60. poligon zlikwidowano, a już 1 stycznia 1959 utworzono na tym terenie Nadleśnictwo Barycz[8], którego głównym celem było zalesienie ponad 4000 ha gruntów rolnych byłego poligonu[9].

Dzisiaj na terenie lasu w miejscu dawnych zabudowań znajdują się resztki fundamentów, a w miejscowości Brzeźnica krzyż i pamiątkowe tablice z 2005 roku. Tablica po lewej stronie poświęcona jest leśnikom i robotnikom leśnym pracującym tutaj w latach 1960–1975, natomiast tablica po prawej stronie mieszkańcom wsi, którzy mieszkali na tych terenach przed wysiedleniem[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]