Józef Grenda
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
Józef Grenda (ur. 28 lutego 1916 w Czarkowach, zm. 6 stycznia 1990[1]) – polski chirurg, profesor medycyny, wiceminister zdrowia.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Józef Grenda urodził się w Czarkowach w ówczesnym powiecie pińczowskim w 1916. Egzamin maturalny zdał w 1936, po czym w latach 1937–1938 ukończył dywizyjny kurs podchorążych rezerwy w Kielcach i pierwszy rok studiów na wydziale lekarskim Uniwersytetu im. Piłsudskiego[2].
Jako podoficer 2 pułku piechoty Legionów z Sandomierza brał udział w wojnie obronnej w 1939. Na wieść o inwazji radzieckiej próbował popełnić samobójstwo, ale został odwiedziony od tego przez starszego kolejarza. Po klęsce armii wrócił do domu[2].
W 1947 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i zrobił specjalizację w dziedzinie chirurgii, a w 1959 obronił pracę doktorską[2].
W latach 1953–1954 prowadził oddział chirurgiczny w szpitalu Polskiego Czerwonego Krzyża w Korei Północnej[2]. Początkowo działał on za linią frontu, by z czasem przekształcić się w szpital cywilny, który następnie przeniesiono do miasta Hamhŭng. Szpital ten istnieje do dziś i przez miejscową ludność nazywany jest „polskim”[3].
W 1960 został dyrektorem szpitala w Starachowicach i ordynatorem oddziału chirurgii w tej jednostce. Następnie został przeniesiony do Szpitala Wojewódzkiego w Kielcach. Po uzyskaniu habilitacji został powołany na podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia, a następnie został wiceministrem i otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego. Na stanowisku wiceministra pozostał do 1980[2].
Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany w Aninie, potem w Drawsku Pomorskim. W czasie lotu do Drawska helikopter zapalił się, a przewożeni nim ludzie oczekiwali na mrozie na inną maszynę. Po tym zdarzeniu został hospitalizowany w Drawsku w związku z zapaleniem płuc. Ze względu na stan zdrowia został zwolniony z internowania i wrócił do pracy zawodowej[2].
W trakcie wykonywania operacji doznał udaru mózgu połączonego z porażeniem połowiczym. Ostatnie lata życia spędził na wózku inwalidzkim. Zmarł w styczniu 1990, pochowano go na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Wólce Węglowej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
- ↑ a b c d e f g Józef Grenda (1916–1988). wspomnienie w 90. rocznicę urodzin. Świętokrzyska Izba Lekarska, 2006-10-20. [dostęp 2012-03-20].
- ↑ Polski MASH. Ratowali życie pod bombami Amerykanów. TVN24.pl, 2012-03-17. [dostęp 2012-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-20)]. (pol.).