Przejdź do zawartości

Jan Bracławski-Herman

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Bracławski-Herman
podpułkownik dyplomowany kawalerii podpułkownik dyplomowany kawalerii
Pełne imię i nazwisko

Jan Jerzy Bracławski-Herman

Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1895
Warszawa

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1966
Penley

Przebieg służby
Lata służby

do 1946

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Kwatera Główna Armii „Łódź”

Stanowiska

szef oddziału

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Oficer Orderu Korony Rumunii

Jan Jerzy Bracławski-Herman (ur. 24 czerwca 1895 w Warszawie, zm. 22 kwietnia 1966 w Penley) – podpułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jan Jerzy Bracławski-Herman urodził się 24 czerwca 1895[1] w Warszawie jako syn Juliana[2]. W listopadzie 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. W latach 1919–1920 walczył na wojnie z bolszewikami. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie 1 Brygady Jazdy, a jego oddziałem macierzystym był 3 pułk szwoleżerów[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 322. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii). Jego oddziałem macierzystym był nadal 3 pułk szwoleżerów[4]. W listopadzie 1922 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza III Kursu Normalnego. Z dniem 1 października 1924, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Oddziału I Sztabu Generalnego w Warszawie[5]. Będąc słuchaczem kursu w WSWoj., a następnie pełniąc służbę sztabową pozostawał oficerem nadetatowym 3 pułku szwoleżerów[6][7]. W latach 1925–1928 pełnił służbę w Oddziale II Sztabu Generalnego[8][9]. 2 kwietnia 1929 został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 i 10. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[10]. Od 1 grudnia 1929 do 31 stycznia 1930 pozostawał w dyspozycji szefa Sztabu Głównego[11]. Następnie objął obowiązki na stanowisku pomocnika attaché wojskowego w Moskwie[12][13]. 23 marca 1932, po powrocie do kraju, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie[14][15]. Następnie został przeniesiony do 3 pułku ułanów w Tarnowskich Górach na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku[16]. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 i 3. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[1]. Latem 1939 został wyznaczony na stanowisko szefa Oddziału IV Sztabu Armii „Łódź”. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej 1939. Uczestniczył w obronie Warszawy, jako szef Oddziału IV Sztabu Armii „Warszawa”[17]. Po kapitulacji stolicy dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał między innymi w Oflagu VII A Murnau[18].

29 kwietnia 1945, po uwolnieniu z niewoli, został przyjęty do Polskich Sił Zbrojnych. W 1946 został zwolniony ze służby. Pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, od lipca 1949 mieszkał w Polskim Osiedlu w Penrhos (Walia)[19]. Zmarł 22 kwietnia 1966 w szpitalu w Penley. Został pochowany na cmentarzu we Wrexham[18].

Był mężem Stefanii z Mijakowskich[20].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 129.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-10].
  3. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 242, 566.
  4. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 164, tu jako Bracławski Herman Jan.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 103 z 2 października 1924, s. 568, tu jako Herman Bracławski.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 599, 681, 1502.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 8, 541, 603.
  8. ↑ Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 16.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 331, 345.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929, s. 106.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 lutego 1930, s. 72.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929, s. 385.
  13. ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 19.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 235.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145, 456.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 690.
  17. ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 285.
  18. ↑ a b Tadeusz Łaszczewski: Obrona Warszawy i Modlina – 1939 r. nazwiska A – Ć. www.stankiewicz.e.pl, 2012-06-05.
  19. ↑ Karolina Grodziska: Polskie groby na cmentarzach w północnej Walii. Wyd. 2004. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, s. 37. ISBN 83-88857-87-8.
  20. ↑ płk. Jan Bracławski-Herman i Stefania Bracławska (z domu Mijakowska) [online], kielakowie.com [dostęp 2023-01-05].
  21. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości” - jako kapitan Jan Herman Bracławicki.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 12 grudnia 1929, s. 361.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Bracławski-Herman&oldid=73095296”