Jarosław Niemiec

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarosław Niemiec
pułkownik dyplomowany pułkownik dyplomowany
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1969
Jelenia Góra

Przebieg służby
Lata służby

od 1990

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

• 1 Pułk Kawalerii Powietrznej
• Dowództwo Wojsk Lądowych
• Polski Kontyngent Wojskowy w Afganistanie
• 25 Brygada Kawalerii Powietrznej
• 9 Warmiński pułk rozpoznawczy
• Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych

więcej patrz tekst

Stanowiska

• dowódca plutonu szturmowego
• dowódca szwadronu kawalerii powietrznej
• specjalista w Dowództwie Wojsk Lądowych
• dowódca batalionu kawalerii powietrznej
• starszy specjalista w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych
• szef wydziału w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych
• dowódca pułku rozpoznawczego

więcej patrz tekst

Główne wojny i bitwy

ISAF

Odznaczenia
Znak Spadochronowy Medal Infantry Badge
Brązowy Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Afganistanu Medal NATO za udział w misji ISAF Medal NATO za udział w misji ISAF nadany dwukrotnie (wzór: od 2011) Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Silver Wing Medal PKW Rumunia

Jarosław Paweł Niemiec[1] (ur. 18 maja w 1969 w Jeleniej Górze) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego; dowódca 9 Warmińskiego pułku rozpoznawczego (2020–2022); od 4 kwietnia 2022 szef Oddziału Rozpoznania Ogólnowojskowego i Osobowego ZRiWE w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych.

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

Jarosław Niemiec we wrześniu 1990 podjął studia w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, którą ukończył w 1994, uzyskując dyplom inżyniera – dowódcy. W sierpniu tego roku był promowany przez gen. broni Tadeusza Wileckiego na pierwszy stopień oficerski – podporucznika[2]. W październiku 1994 został skierowany do Leźnicy Wielkiej, gdzie objął stanowisko dowódcy plutonu szturmowego w 1 Pułku Kawalerii Powietrznej z 25 Dywizji Kawalerii Powietrznej. W 1997 ukończył Wyższy Kurs Specjalistyczny dla dowódców batalionów zmechanizowanych we Wrocławiu, a następnie został wyznaczony na dowódcę szwadronu kawalerii powietrznej 1 pułku Kawalerii Powietrznej. W 2000 został skierowany na studia w Akademii Obrony Narodowej, po czym po ich ukończeniu otrzymał tytuł oficera dyplomowanego i w 2002 objął funkcję specjalisty w Szefostwie Wojsk Aeromobilnych Dowództwa Wojsk Lądowych w Warszawie[3].

W 2007 ukończył Kurs Specjalistyczny dla majorów w Akademii Obrony Narodowej, po ukończeniu którego pełnił służbę w Oddziale Służby Inżynieryjno-Lotniczej DWLąd w Warszawie. W 2008 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 1 batalionu kawalerii powietrznej w Leźnicy Wielkiej z 25 Brygady Kawalerii Powietrznej[4]. W 2009 pełnił służbę w Afganistanie w ramach V zmiany PKW Afganistan jako dowódca Zespołu Szkoleniowego OMLT (Operational Mentor And Liaison Teams) FOB VULCAN[3][5]. Po misji powrócił do dowodzenia 1 bkpow, gdzie w dniach 30–31 marca 2010 był organizatorem szkolenia zintegrowanego 1 TGB 1 bkpow, prowadził ćwiczenie zgodne z procedurami NATO odnośnie operacji ISAF w Afganistanie[4].

21 kwietnia 2011 objął stanowisko dowódcy 7 batalionu kawalerii powietrznej z 25 Brygady Kawalerii Powietrznej w Tomaszowie Mazowieckim[6]. Na tym stanowisku współorganizator planowania, organizowania desantowania żołnierzy podczas międzynarodowego ćwiczenia taktycznego z wojskami pk. „RAPIT TRIDENT-11”, gdzie wspólnie uczestniczył z wydzielonymi siłami i środkami z amerykańską 173 Brygadą Powietrznodesantową potwierdzając kompatybilność w zakresie wspólnego działania[5]. W 2011 ukończył Podyplomowe Studia - Międzynarodowe Stosunki Wojskowe w Akademii Obrony Narodowej[5]. W 2012 pełnił służbę w PKW Afganistan podczas XI zmiany, gdzie był zastępcą dowódcy Samodzielnej Grupy Powietrznej-Szturmowej[7], po czym powrócił do służby w 7 bkpow. 26 września 2013 przekazał w obecności dowódcy 25 BKPow płka Adama Greli dowodzenie 7 bkpow dla swojego zastępcy mjr Piotra Wrony[8].

Z dniem 30 września 2013 decyzją ministra obrony narodowej Tomasza Siemoniaka został skierowany na Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, dodatkowo 11 kwietnia 2014 ukończył kurs Joint Special Operations University MacDill AFB, NATO Operational Planning Course w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie[8], po czym po ich ukończeniu pełnił służbę na stanowisku starszego specjalisty Zarządu Wojsk Aeromobilnych i Zmotoryzowanych w Oddziale Szkolenia, Inspektoratu Wojsk Lądowych DG RSZ w Warszawie[3][5]. W 2018 objął funkcję szefa Wydziału Operacyjnego Zarządu Wojsk Aeromobilnych i Zmotoryzowanych w Oddziale Szkolenia, Inspektoratu Wojsk Lądowych DG RSZ[9][5].

26 marca 2020 w Lidzbarku Warmińskim w obecności szefa Zarządu Rozpoznania i Walki Elektronicznej DG RSZ płka Marcina Frączka przejął dowodzenie 9 Warmińskim pułkiem rozpoznawczym i Garnizonem Lidzbark Warmiński od płka Radosława Cyniaka[7][10]. W okresie dowodzenia 9 pułkiem rozpoznawczym był odpowiedzialny między innymi za: zmianę struktur organizacyjno-funkcjonalnych w zakresie rozformowania Grup Rozpoznania Osobowego i przekazanie ich do Centrum Rozpoznania Osobowego[11] w Zgierzu; za planowanie, organizowanie i szkolenie wydzielanych sił i środków z 9pr do operacji KFOR w zakresie HUMINT; za planowanie, organizowanie wydzielanych sił i środków z 9pr do prowadzonej przez DO RSZ operacji „GRYF”[5]. Jednostką rozpoznawczą dowodził do 31 marca 2022 przekazując dowodzenie 9 pułkiem rozpoznawczym w obecności I Zastępcy Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych gen. dyw. Marka Sokołowskiego dla płka Dariusza Piotrowiaka[12]. Decyzją ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka z dniem 4 kwietnia 2022 objął stanowisko szefa Oddziału Rozpoznania Ogólnowojskowego i Osobowego ZRiWE pełniąc służbę w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych[5].

Awanse[7][5][edytuj | edytuj kod]

Absolwent (1994)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[5][edytuj | edytuj kod]

i inne

Garnizony w przebiegu służby[edytuj | edytuj kod]

W ponad 32 letniej służbie wojskowej był w garnizonach[7][6][4]:

Garnizony Jarosława Niemca
Garnizon Wrocław – WSOWZ[15]
Garnizon Warszawa, AON
Garnizon Tomaszów Mazowiecki
Garnizon Lidzbark Warmiński
  1. Wrocław (1990–1994) ↘
  2. Leźnica Wielka (1994–1997) → Wrocław (1997) ↘
  3. Leźnica Wielka (1997–2000) ↘
  4. Warszawa (2000–2002) → Warszawa (2002–2008) → Leźnica Wielka (2008–2009) ↘
  5. PKW Afganistan → (2009) ↘
  6. Leźnica Wielka (2009–2011) → Tomaszów Mazowiecki (2011) → Warszawa (2011) ↘
  7. Tomaszów Mazowiecki (2011–2012) ↘
  8. PKW Afganistan → (2012) ↘
  9. Tomaszów Mazowiecki (2012–2013) ↘
  10. Warszawa (2013–2014) → Warszawa (2014–2020) ↘
  11. Lidzbark Warmiński (2020–2022) → Warszawa (2022–obecnie)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b M.P. z 2006 r. nr 73, poz. 731.
  2. ↑ Akademia Wojsk Lądowych. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2023-08-07].
  3. ↑ a b c Przekazanie obowiązków dowódcy 7 pułku Ułanów Lubelskich. nasztomaszow.pl. [dostęp 2023-08-03].
  4. ↑ a b c Jasiński 2011 ↓, s. 94.
  5. ↑ a b c d e f g h i j Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych - DG RSZ/TP/18/2023. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2023-08-04].
  6. ↑ a b Jasiński 2012 ↓, s. 88.
  7. ↑ a b c d Jakuboszczak 2021 ↓, s. 43.
  8. ↑ a b Przekazanie dowodzenia w 7 Batalionie Kawalerii Powietrznej. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-08-03].
  9. ↑ Uroczystość powitania żołnierzy 25 Brygady Kawalerii Powietrznej. radiofama.com.pl. [dostęp 2023-08-03].
  10. ↑ Zmiana dowódcy w jednostce. gazetaolsztynska.pl. [dostęp 2023-08-03].
  11. ↑ Święto 2. Pułku Rozpoznawczego w Hrubieszowie. 9pr.wp.mil.pl. [dostęp 2023-08-08].
  12. ↑ Przekazanie-objęcie obowiązków dowódcy 9 pułku rozpoznawczego. 9pr.wp.mil.pl. [dostęp 2023-08-04].
  13. ↑ Rozkaz Dowódcy PKW Rumunia Nr Z-160 z dnia 02.07.2021 r.
  14. ↑ Rozkaz Dowódcy PKW Turcja Nr Z-96 z dnia 19.05.2022 r.
  15. ↑ W latach 1990–1994 studiował w tej uczelni. Na zdjęciu akademik podchorążych 4 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2020, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, s. 43, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2011, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012, s. 88, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2010, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2011, s. 94, ISSN 1734-2317.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jarosław_Niemiec&oldid=73190309”