Jarosław Mokrzycki

Jarosław Mokrzycki
	generał brygady
Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1970 ; Głuszyca, Polska
	Przebieg służby
Lata służby	od 1989
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Jednostki	• Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych; • 21 BSP, PKW Syria; • 21 RWT, AON, DWL; • Norfolk (USA); • DWL, PKW Irak, DWL; • 21 BSP; • Centrum Doktryn i Szkolenia SZ RP; • Brygada LITPOLUKRBRIG, 2KP
Stanowiska	• dowódca plutonu piechoty górskiej w BSP; • oficer oper. PKW Syria; • dowódca kompanii szkolnej w RWT; • specjalista w DWL; • sekretariat w DWL; • szef Wydziału PZS w Wydziale Planowania w DWL; • zastępca Szefa Sztabu WD C-P w Iraku; • szef sekretariatu DWL; • szef Pionu Współpracy Międzynarodowej; • z-ca dowódcy 21 BSP; • p.o. dowódcy brygady; • oficer WZDWSZ w MON; • dyrektor CDiSSZ RP; • dowódca Brygady LITPOLUKRBRIG; • szef sztabu 2KP
Główne wojny i bitwy	UNDOF,; stabilizacja Iraku
	Odznaczenia
	; ;

Jarosław Ernest Mokrzycki^[1] (ur. 23 stycznia 1970 w Głuszycy) – polski dowódca wojskowy; generał brygady Wojska Polskiego; dyrektor Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych RP (2017–2021), od 2021 dowódca Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady LITPOLUKRBRIG (2021–2023); od 11 września 2023 szef sztabu 2 Korpusu Polskiego – Dowództwa Komponentu Lądowego.

Życiorys

Jarosław Mokrzycki urodził się 23 stycznia 1970 w Głuszycach.

Wykształcenie

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1993), Akademii Obrony Narodowej (2002), Joint Forces Staff College w Norfolk (USA) (1995–1996), ukończył studia podyplomowe w Akademii Sztuki Wojennej i Akademii Leona Koźmińskiego^[2].

Służba wojskowa

Studia wojskowe podjął 25 września 1989 jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. W 1993 został promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika. Służbę zawodową rozpoczął w 1993 w 21 Brygadzie Strzelców Podhalańskich z siedzibą w Rzeszowie na stanowisku dowódcy plutonu piechoty górskiej. W latach 1995–1996 jako oficer operacyjny służył w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Syrii^[a] na Wzgórzach Golan w misji UNDOF^[4]^[2]. W 1996 po powrocie z misji objął stanowisko dowódcy kompanii szkolnej w Ośrodku Szkolenia przy 21 Rejonowych Warsztatach Technicznych w Rzeszowie^[5].

W 2002 po ukończeniu Akademii Obrony Narodowej został skierowany do Dowództwa Wojsk Lądowych jako specjalista – początkowo w Wydziale Szkolenia, a następnie w sekretariacie Dowódcy Wojsk Lądowych. W 2006 po studiach w Norfolk (USA) objął funkcję szefa Wydziału Planowania Zobowiązań Sojuszniczych w Wydziale Planowania Dowództwa Wojsk Lądowych. W latach 2007–2008 służył podczas IX zmiany PKW Irak jako zastępca Szefa Sztabu Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe^[b], po czym został wyznaczony na stanowisko szefa sekretariatu Dowódcy Wojsk Lądowych^[7]^[2]. W latach 2010–2013 sprawował funkcję szefa Pionu Współpracy Międzynarodowej. W dniach 28–29 lutego 2012 w Warszawie w Dowództwie Wojsk Lądowych przewodniczył wraz z płk Jeanem Baptiste Minjoulat-Rey (szef Oddziału Współpracy Międzynarodowej Armii Francuskiej) w polsko-francuskich rozmowach sztabowych zakończonych podpisaniem planu współpracy dwustronnej na 2012^[8].

W kwietniu 2013 uczestniczył w Bukareszcie w posiedzeniu plenarnym Komitetu Dowódców Wojsk Lądowych Krajów Europejskich Finabel, będąc w składzie delegacji polskiej, której przewodniczył dowódca Wojsk Lądowych gen. broni Zbigniew Głowienka^[9]. W styczniu 2014 został skierowany do Rzeszowa, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy 21 Brygady Strzelców Podhalańskich, które sprawował do października 2017 r., pełniąc w ostatnim roku funkcję p.o. dowódcy brygady. 25 kwietnia 2014 został odznaczony w Rzeszowie przez attaché obrony Niemiec płk Joachima Franke Srebrnym Krzyżem Honorowym Bundeswehry. Podczas uroczystego wręczenia odznaczenia płk Franke powiedział^[10]. W październiku 2017 został przeniesiony do Wydziału Zachodniego Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych MON. 2 lipca 2018 decyzją ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka objął stanowisko Dyrektora Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych RP w Bydgoszczy. Koordynator kampanii pod kryptonimem „Nowe Urządzenie Polskie” NUP 2X35^[c].

24 lipca 2019 w Warszawie w Wojskowej Akademii Technicznej uczestniczył w seminarium naukowym na temat „Metody analizy środowiska bezpieczeństwa”, w ramach kampanii „NUP 2X35” (Nowe Urządzenia Polskie)^[d], gdzie przedstawił założenia kampanii „NUP 2X35”^[12]. W dniach 16–20 listopada 2020 w Bydgoszczy w Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych (CDiS SZ) zorganizował w formie online międzynarodową konferencję naukową GlobState III, odbywającą się w ramach kampanii analiz środowiska bezpieczeństwa i środowiska operacyjnego pod nazwą „Nowe Urządzenie Polskie” – NUP 2X35 i była poświęcona zasadom sztuki wojennej i operacyjnej dotyczącym przyszłego środowiska bezpieczeństwa na wschodniej flance NATO^[13]. 29 września 2021 w Warszawie minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wyznaczył go na dowódcę Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady LITPOLUKRBRIG^[14]. 7 października 2021 w Lublinie przejął dowodzenie Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady (LITPOLUKRBRIG) od płka Dmytro Bratishko w obecności wiceministrów obrony narodowej sił zbrojnych Polski i Litwy – Marcina Ociepy i Žilvinasa Tomkusa^[15].

10 listopada 2022 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady^[16]. 29 sierpnia 2023 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wyznaczył go na stanowisko szefem sztabu 2 Korpusu Polskiego – Dowództwa Komponentu Lądowego z dniem objęcia obowiązków 11 września 2023^[17]. Interesuje się sportem, techniką wojskową i akwarystyką^[18].

Życie prywatne

Jest żonaty, ma jednego syna. Włada językami angielskim i rosyjskim. Jego hobby to inżynieria bezpieczeństwa, informatyka, literatura oraz sporty górskie^[19].

Awanse

podporucznik – 1993^[2]

(...)

generał brygady – 10 listopada 2022^[20]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

Wojskowy Krzyż Zasługi – 2021^[1]
Gwiazda Iraku – 2008^[21]
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2020^[22]
Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2009^[23]
Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2005^[24]
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 2008^[25]
Srebrny Krzyż Honorowy Bundeswehry – 2014^[10]^[26]
Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych – 2009
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” II Stopnia (Srebrna) – 2019^[27]
Buzdygan Honorowy – 2022^[16]
Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1991
Złota Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej –
Kordzik honorowy Sił Zbrojnych RP – 2021^[28]
Odznaka pamiątkowa 21 Brygady Strzelców Podhalańskich – 2014 (ex officio)
Odznaka Pamiątkowa Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej – 2016^[29]
Odznaka pamiątkowa Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych – 2018 (ex officio)
Odznaka pamiątkowa Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady LITPOLUKRBRIG – 2021 (ex officio)

i inne

Uwagi

↑ Dowódca zmiany ppłk Edward Gruszka^[3].
↑ Dowódca zmiany gen. dyw. Tadeusz Buk^[6].
↑ Wojskowy projekt analitycznego kierowanego na analizy zmian środowiska bezpieczeństwa, operacyjnego i pola walki przyszłości, a prowadzonego przez wspólnoty praktyków integrujące wojskowych analityków oraz pracowników naukowych z uczelni cywilnych i wojskowych, a także ekspertów reprezentujących jednostki administracji publicznej^[11].
↑ Kampania „NUP 2X35” poświęcona metodom, technikom i narzędziom wykorzystywanym do analizy środowiska bezpieczeństwa^[12].

Przypisy

↑ ^a ^b M.P. z 2021 r. poz. 861.
↑ ^a ^b ^c ^d Dowódca brygady. litpolukrbrig.wp.mil.pl. [dostęp 2022-11-17].
↑ Krzysztof Komorowski 2008 ↓, s. 215.
↑ Awanse generalskie na Święto Niepodległości. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-11-17].
↑ Święto Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady. Szósta rocznica utworzenia. lublin.uw.gov.pl. [dostęp 2022-11-17].
↑ Krzysztof Komorowski 2009 ↓, s. 24.
↑ Płk Jarosław Mokrzycki awansował z podhalańczyków w Rzeszowie do ministerstwa obrony narodowej. nowiny24.pl. [dostęp 2022-11-18].
↑ Grzegorz Jasiński 2013 ↓, s. 42.
↑ Grzegorz Jasiński 2014 ↓, s. 75–76.
↑ ^a ^b Grzegorz Jasiński 2015 ↓, s. 76.
↑ Udział w VI Konferencji (2021). instytutpe.pl. [dostęp 2022-11-17].
↑ ^a ^b Piotr Jakuboszczak 2020 ↓, s. 121.
↑ Piotr Jakuboszczak 2021 ↓, s. 162.
↑ Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 141.
↑ Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 150.
↑ ^a ^b Awanse generalskie i admiralskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl. [dostęp 2022-11-10].
↑ Zmiany kadrowe w armii. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-09-22].
↑ Komorowski 2005 ↓, s. 153.
↑ Dyrektor Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych. cdissz.wp.mil.pl. [dostęp 2022-11-17].
↑ Awanse generalskie i admiralskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl. [dostęp 2022-11-18].
↑ Post. Prezydenta RP NR 34/08 z dnia 21.02.2008.
↑ Dec. MON Nr 1703 z dnia 2020-07-15.
↑ Dec. MON Nr 250 z dnia 2009.07.20.
↑ Dec. MON Nr 247 z dnia 2005.08.03.
↑ Dec. MON Nr 1142 z dnia 2008.07.29.
↑ Dec. MON Nr b/n z dnia 2013-12-02, wyd. Federalny Minister Obrony (Republika Federalna Niemiec).
↑ ROZKAZ Nr 295 z dnia 2019-05-13, wyd. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.
↑ Przekazanie obowiązków dyrektora CDIS SZ. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2022-11-18].
↑ Medale za Zasługi dla Straży Granicznej – wręczone. bieszczadzki.strazgraniczna.pl. [dostęp 2022-11-17].

Bibliografia

AnnaA. Dąb-Kostrzewska AnnaA. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2021, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, 141; 150, ISSN 1734-2317 .
PiotrP. Jakuboszczak PiotrP. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2020, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, s. 92, ISSN 1734-2317 .
PiotrP. Jakuboszczak PiotrP. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2019, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 121, ISSN 1734-2317 .
GrzegorzG. Jasiński GrzegorzG. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2012, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013, s. 42, ISSN 1734-2317 .
GrzegorzG. Jasiński GrzegorzG. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2014, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015, s. 76, ISSN 1734-2317 .
GrzegorzG. Jasiński GrzegorzG. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2013, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2014, s. 75–76, ISSN 1734-2317 .
K.K. Komorowski K.K. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2008, Warszawa: MON – Wojskowe Biuro Badań Historycznych, 2009, s. 24, ISSN 1734-2317 .
KrzysztofK. Komorowski KrzysztofK. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2007, Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 215, ISSN 1734-2317 .
Oficjalna strona Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady im. Wielkiego Hetmana Konstantego Ostrogskiego LITPOLUKRBRIG COMMAND
Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2021

Linki zewnętrzne

[4] Dowódca zmiany ppłk Edward Gruszka^[3].

[8] Dowódca zmiany gen. dyw. Tadeusz Buk^[6].

[14] Wojskowy projekt analitycznego kierowanego na analizy zmian środowiska bezpieczeństwa, operacyjnego i pola walki przyszłości, a prowadzonego przez wspólnoty praktyków integrujące wojskowych analityków oraz pracowników naukowych z uczelni cywilnych i wojskowych, a także ekspertów reprezentujących jednostki administracji publicznej^[11].

[16] Kampania „NUP 2X35” poświęcona metodom, technikom i narzędziom wykorzystywanym do analizy środowiska bezpieczeństwa^[12].

[Monitor-861-1] M.P. z 2021 r. poz. 861.

[wp-2] Dowódca brygady. litpolukrbrig.wp.mil.pl. [dostęp 2022-11-17].

[CITEREFKrzysztof_Komorowski2008215-3] Krzysztof Komorowski 2008 ↓, s. 215.

[zbrojna-5] Awanse generalskie na Święto Niepodległości. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-11-17].

[6] Święto Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady. Szósta rocznica utworzenia. lublin.uw.gov.pl. [dostęp 2022-11-17].

[CITEREFKrzysztof_Komorowski200924-7] Krzysztof Komorowski 2009 ↓, s. 24.

[9] Płk Jarosław Mokrzycki awansował z podhalańczyków w Rzeszowie do ministerstwa obrony narodowej. nowiny24.pl. [dostęp 2022-11-18].

[CITEREFGrzegorz_Jasiński201342-10] Grzegorz Jasiński 2013 ↓, s. 42.

[CITEREFGrzegorz_Jasiński201475–76-11] Grzegorz Jasiński 2014 ↓, s. 75–76.

[CITEREFGrzegorz_Jasiński201576-12] Grzegorz Jasiński 2015 ↓, s. 76.

[13] Udział w VI Konferencji (2021). instytutpe.pl. [dostęp 2022-11-17].

[CITEREFPiotr_Jakuboszczak2020121-15] Piotr Jakuboszczak 2020 ↓, s. 121.

[CITEREFPiotr_Jakuboszczak2021162-17] Piotr Jakuboszczak 2021 ↓, s. 162.

[CITEREFAnna_Dąb-Kostrzewska2022141-18] Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 141.

[CITEREFAnna_Dąb-Kostrzewska2022150-19] Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 150.

[gen-20] Awanse generalskie i admiralskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl. [dostęp 2022-11-10].

[21] Zmiany kadrowe w armii. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-09-22].

[CITEREFKomorowski2005153-22] Komorowski 2005 ↓, s. 153.

[23] Dyrektor Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych. cdissz.wp.mil.pl. [dostęp 2022-11-17].

[24] Awanse generalskie i admiralskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl. [dostęp 2022-11-18].

[25] Post. Prezydenta RP NR 34/08 z dnia 21.02.2008.

[26] Dec. MON Nr 1703 z dnia 2020-07-15.

[27] Dec. MON Nr 250 z dnia 2009.07.20.

[28] Dec. MON Nr 247 z dnia 2005.08.03.

[29] Dec. MON Nr 1142 z dnia 2008.07.29.

[30] Dec. MON Nr b/n z dnia 2013-12-02, wyd. Federalny Minister Obrony (Republika Federalna Niemiec).

[31] ROZKAZ Nr 295 z dnia 2019-05-13, wyd. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

[32] Przekazanie obowiązków dyrektora CDIS SZ. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2022-11-18].

[33] Medale za Zasługi dla Straży Granicznej – wręczone. bieszczadzki.strazgraniczna.pl. [dostęp 2022-11-17].

[1]

[2]

[a]

[4]

[5]

[b]

[7]

[8]

[9]

[10]

[c]

[d]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[3]

[6]

[11]