Jawajczycy
| ||
| Nazwa polska | Jawajczycy | |
| Populacja | 95 mln (2010) | |
| Rejon | Jawa | |
| Państwo | Indonezja | |
| Język | ||
| Religia | islam, chrześcijaństwo (protestantyzm, katolicyzm) | |
| Grupa | ludy austronezyjskie, Indonezyjczycy | |
Jawajczycy (nazwa własna: Wong Jawa) – najliczniejszy lud Indonezji, mieszkający głównie w środkowej i wschodniej Jawie. Jawajczycy tradycyjnie koncentrują się na obszarach trzech prowincji: Jawy Wschodniej, Jawy Środkowej i Yogyakarta, jednak poprzez programy transmigracyjne prowadzone przez rząd Indonezji mieszkają także w innych prowincjach. Według spisu ludności z 2010 r. ich liczebność wynosi ok. 95 mln[1].
Język[edytuj | edytuj kod]
Większość Jawajczyków zamieszkujących Indonezję jest dwujęzyczna; posługują się biegle zarówno językiem jawajskim, jak i ogólnonarodowym indonezyjskim[2].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Tradycyjnie Jawajczycy należą do grup etnicznych z kręgu patrylinearnego systemu pokrewieństwa. System ten jest używany szczególnie podczas nadawania imion arystokracji.
Religia[edytuj | edytuj kod]
Zdecydowana większość Jawajczyków deklaruje się jako wyznawcy islamu. Gminy wyznawców chrześcijaństwa (właściwie tylko protestantyzm i katolicyzm) skoncentrowane są w Surakarta, Magelang i Yogyakarta. Wśród Jawajczyków znaleźć można również wyznawców buddyzmu i hinduizmu.
Duża część Jawajczyków wyznaje również animistyczną religię kejawen(ang.) Są to animistyczne rytuały, z dużymi wpływami buddyzmu i hinduizmu, a także (choć w znacznie mniejszym stopniu) islamu. Wpływy z kultur zewnętrznych zostały przez Jawajczyków wchłonięte i zinterpretowane zgodnie z tradycyjnymi wartościami tego ludu, tworząc unikatową i ciekawą mieszankę.
Zajęcie[edytuj | edytuj kod]
W Indonezji Jawajczyków można znaleźć w każdym zawodzie, a szczególnie w administracji publicznej i wojsku. Tradycyjnie był to lud rolniczy. Rozwój rolnictwa uzależniony był zwłaszcza od żyznych, wulkanicznych gleb, pokrywających Jawę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kewarganegaraan, Suku Bangsa, Agama dan Bahasa Sehari-hari Penduduk Indonesia Hasil Sensus Penduduk 2010, Badan Pusat Statistik, 2011, s. 31, ISBN 978-979-064-417-5 [dostęp 2013-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-10] (indonez.).
- ↑ James Joseph Errington: Shifting languages: interaction and identity in Javanese Indonesia. Cambridge University Press, 1998. ISBN 978-0-521-63448-9. (ang.)