Jerzy Fedkowicz

Jerzy Fedkowicz
	; Jerzy Fedkowicz (1927)
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1891 ; Tarnów
Data i miejsce śmierci	13 listopada 1959 ; Kraków
Dziedzina sztuki	malarstwo
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Fedkowicz (ur. 13 kwietnia 1891 w Stefanówce k. Rohatyna^[1] zm. 13 listopada 1959 w Krakowie) – polski malarz-kolorysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Zygmunta i Anny z Rzewuskich^[1]. Ukończył gimnazjum w Chersoniu^[2]. W latach 1910–1913 studiował prawo w Moskwie i równocześnie sztukę w pracowniach Iwana Bolszakowa oraz Konstantina Juona. W 1913 rozpoczął naukę w Petersburgu w rządowej Szkole Zachęty Sztuk Pięknych^[3], jednocześnie uczęszczając na dodatkowe kursy prywatne u Jewgienija Lanceraya i Konstantina Somowa.

Od 6 sierpnia do połowy września 1914 służył w 3 kompanii II baonu 1 Pułku Piechoty Legionów, ze względu na stan zdrowia został hospitalizowany w Krakowie, a następnie w Wiedniu. Ostatecznie został przeniesiony do rezerwy 1 września 1915.

Od 1915 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Wojciecha Weissa, dylom uzyskał w 1921^[3]. Uczestniczył w wystawach Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka” i Formistów.

W latach 1918–1931 prowadził w Krakowie Wolną Szkołę Malarstwa i Rysunków Ludwiki Mehofferowej. W latach 1921–1923 kontynuował studia malarskie w Paryżu dzięki stypendium rządu francuskiego. Od 1923 pracował w krakowskich gimnazjach jako nauczyciel rysunku. Uczestniczył w Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg” i Zrzeszeniu Artystów Plastyków „Zwornik”.

W latach 1927–1928 projektował scenografie dla Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Wiedniu (1928), Brukseli (1928, 1929), Hadze (1929), Wenecji (XIX Biennale 1934; 1960), Berlinie, Düsseldorfie, Kolonii i Monachium (1935).

W 1945 został powołany na stanowisko profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, pełnił także funkcję dziekana Wydziału Malarstwa i prorektora ASP.

W latach 30. twórczość artysty wpisała się w nurt polskiego koloryzmu zainicjowanego przez kapistów. Barwy obrazów nabrały głębi i mocy, były dynamicznie nakładane na płótno. Kształty obrysowywane były czarnym konturem. Gamę kolorystyczną obrazów zdominowały ciepłe brązy, subtelne błękity, szarości i zielenie. Stonowaną kolorystykę ożywiały akcenty oranżów, różów i czerwieni. Od lat 40. kluczowym motywem stała się martwa natura, niemal zawsze zawierająca kwiaty.

Zmarł 13 listopada 1959 w Krakowie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)^[4]
Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)^[5]
Medal Niepodległości^[6]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Państwowa II stopnia za całość twórczości malarskiej (1955)^[7]
Nagroda Miasta Krakowa (1959)^[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 172 .
↑ Jerzy Fedkowicz | Fundacja 100 [online], fundacja100.pl [dostęp 2024-07-02] .
↑ ^a ^b Jerzy FEDKOWICZ [online], Krakowski Dom Aukcyjny [dostęp 2024-07-02] (pol.).
↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ Jerzy Fedkowicz | Fundacja 100 [online], fundacja100.pl [dostęp 2024-07-02] .
↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-02].
↑ Encyklopedia Krakowa, s. 197, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa - Kraków 2000.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Fedkowicz, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21] . [dostęp 24 grudnia 2011]
Jerzy Fedkowicz, artyzm.com [dostęp 24 grudnia 2011]
Grażyna i Przemysław Witekowie: „Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej”, Oleandry nr. 16 (maj 2005). jozwa22.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Prace Jerzego Fedkowicza w krakowskiej Galerii Sztuki ATTIS

[kto172-1] StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 172 .

[2] Jerzy Fedkowicz | Fundacja 100 [online], fundacja100.pl [dostęp 2024-07-02] .

[:0-3] Jerzy FEDKOWICZ [online], Krakowski Dom Aukcyjny [dostęp 2024-07-02] (pol.).

[4] M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[5] M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[6] Jerzy Fedkowicz | Fundacja 100 [online], fundacja100.pl [dostęp 2024-07-02] .

[7] Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-02].

[8] Encyklopedia Krakowa, s. 197, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa - Kraków 2000.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]