Jerzy Katarasiński

Jerzy Katarasiński

Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1936 Łódź
Data i miejsce śmierci	7 lutego 1989 Łódź
Miejsce spoczynku	cmentarz Doły w Łodzi
Zawód, zajęcie	publicysta, dziennikarz, krytyk teatralny, aktor, reżyser
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Małżeństwo	Iwona Śledzińska-Katarasińska

Jerzy Katarasiński (ur. 17 grudnia 1936 w Łodzi, zm. 7 lutego 1989 tamże) – polski publicysta, dziennikarz, krytyk teatralny i aktor.

Życiorys

Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Łódzkim oraz eksternistycznie studia aktorskie w PWSFTviT w Łodzi. Był zaangażowany jednocześnie w tworzenie teatrów studenckich w Łodzi. Następnie pracował jako dziennikarz w „Dzienniku Łódzkim”, w którym kierował działem kultury. W latach 1976–1979 kierował redakcją publicystyki kulturalnej w TVP Łódź. W latach 1976–1981 był redaktorem naczelnym pisma „Kalejdoskop. Informator Kulturalny” wydawanego przez Wydział Kultury i Sztuki Prezydium Rady Narodowej Miasta Łodzi.

Od 1979 do 13 grudnia 1981 był sekretarzem i zastępcą redaktora naczelnego tygodnika społeczno-kulturalnego „Odgłosy”. Ponadto jako krytyk teatralny publikował na łamach ogólnopolskich czasopism kulturalnych. Po ogłoszeniu stanu wojennego, ze względu na głoszenie prosolidarnościowych poglądów został wydalony z Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej przez Wojewódzką Komisję Kontroli Partyjnej. Represje dodatkowo były związane z pozbawieniem pracy i prawa wykonywania zawodu.

Następnie zaangażował się w działalność zdelegalizowanego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz redagował podziemne pisma takie jak m.in. „Głos Łodzi” i „Drogi”. Pisał również dla „Tygodnika Mazowsze”, „Horyzontu”, a także Radia Wolna Europa.

Współpracował z Teatrem 77 jako recenzent i sympatyk. W 1982 związał się z nim oficjalnie i współpracował jako aktor, reżyser, współtwórca spektakli i wypowiedzi teatralnych.

Życie prywatne

Grób Iwony i Jerzego Katarasińskich w alei zasłużonych na cmentarzu Doły w Łodzi

Jego żoną była dziennikarka i późniejsza posłanka – Iwona Śledzińska-Katarasińska.

Był ateistą. Pierwotnie został pochowany ma cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi (kw. 10, rz. 25, gr. 42). W 2024 jego szczątki przeniesiono do grobu żony w alei zasłużonych tego samego cmentarza (kw. 34, rz. 26, gr. 1).

Upamiętnienie

• Wystawa w Muzeum Miasta Łodzi (2012) pt. „Teatr 77 – Jerzy Katarasiński”,
• Nagroda Złotego Pióra im. Jerzego Katarasińskiego (1999–2018) ustanowiona przez Iwonę Śledzińską Katarasińską.

Nagroda Złotego Pióra im. Jerzego Katarasińskiego

W 1999 jego żona – Iwona Śledzińska-Katarasińska – ustanowiła Nagrodę Złotego Pióra im. Jerzego Katarasińskiego i została jej fundatorką. Wyróżnienie przyznawała kapituła narody. W latach 1999–2018 przyznano łącznie 20 nagród. Nagrody nie przyznano w roku 2004, a w 2018 roku wyłoniono 2 laureatów. Złote Pióro było wyróżnieniem dla najlepszego łódzkiego dziennikarza kulturalnego w danym roku.

• Dominika Łarionow (1999),
• Aleksandra Bęben (2000),
• Magdalena Hasiuk (2001),
• Aleksandra Talaga-Nowacka (2002),
• Jerzy Jarniewicz (2003),
• nagrody nie przyznano (2004),
• Piotr Grobliński (2005),
• Marzena Bomanowska (2006),
• Marta Skłodowska (2007),
• Monika Wasilewska (2008),
• Anna Pawłowska (2009),
• Przemysław Owczarek (2010),
• Łukasz Kaczyński (2011),
• Marcin Kieruzel (2012),
• Maciej Robert (2013),
• Igor Rakowski-Kłos (2014),
• Jędrzej Słodkowski (2015),
• Agata Gwizdała (2016),
• Błażej Filanowski (2017),
• Izabella Adamczewska i portal MiejMiejsce.com (2018).

Filmografia

• 1968: „Taki Świat” – opracowanie tekstu
• 1968: „Sonda – 5" – komentarz, lektor
• 1968: „Górnośląski Okręg Przemysłowy” – komentarz
• 1968: „Gobeliny Gałkowskich” – komentarz
• 1969: „W kierunku księżyca” – komentarz
• 1971: „Przepustka w przestworza” – komentarz
• 1971: Problemy pogody i „Meteor 2" – komentarz
• 1973: „Rok 1905” – komentarz
• 1974: „Pejzaż z Miedzią” – komentarz
• 1979: „Cocktail” – scenariusz

Nagrody

Nagroda publicystyczna Klubu Krytyki Teatralnej przy Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich „za publicystykę teatralną inspirującą rozwój życia teatralnego w Łodzi”.