Jerzy Korolec
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
29 sierpnia 2000 |
Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia filozofii średniowiecznej | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1962 |
Habilitacja |
1973 |
Profesura |
1984 – nadzwyczajny |
Wykładowca, naukowiec | |
Jednostka | |
Konsul Generalny RP w Bratysławie | |
Okres spraw. |
1991–1993 |
Następca |
przekształcenie w ambasadę |
Ambasador RP w Słowacji | |
Okres spraw. |
1993–1997 |
Poprzednik |
nowe stanowisko |
Następca | |
Odznaczenia | |
Jerzy Bartłomiej Korolec (ur. 24 sierpnia 1933 w Warszawie, zm. 29 sierpnia 2000 tamże)[1] – polski historyk, filozof, profesor, ambasador RP w Słowacji (1993–1997).
Życiorys
Absolwent studiów filozoficznych oraz historycznych na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Przez całe zawodowe życie związany z Instytutem Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, gdzie był profesorem i, od 1991, kierownikiem Zakładu Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej. Jeden z pierwszym wypromowanych w tym Instytucie doktorów (1962) „Compendium divinorum" Henryka de Campo w rkp. BJ 965). W 1973 habilitował się na podstawie książki Filozofia moralna Jana Burydana. Paryski wzór krakowskich dysput z zakresu „Etyki" w pierwszej połowie XV wieku. W 1984 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1991 profesora zwyczajnego.
Był założycielem i długoletnim redaktorem naczelnym „Mediaevalia Philosophica Polonorum", a także „Materiałów i Studiów Zakładu Historii Starożytnej i Średniowiecznej". Prowadził badania naukowe nad rękopisami średniowiecznymi w Czechach oraz w Bibliotece Jagiellońskiej. Przebywał na stażach naukowych we Francji, Belgii, Niemczech oraz Pradze. Utrzymywał kontakty z paryskim Institut de recherche et d'histoire des textes.
Dorobek naukowy Korolca liczy ponad 70 pozycji bibliograficznych poświęconych głównie filozofii późnego średniowiecza oraz edycji tekstów z tego okresu. Napisał monografie poświęcone myślicielom Pragi i Krakowa z XIV i XV wieku oraz rękopisom powstałym w ich kręgu. Był jednym z pionierów badań nad myślą tego okresu w Polsce i Czechach. Główne jego zainteresowania badawcze koncentrowały się wokół rękopisów zawierających komentarze do pism Arystotelesa.
Od 1991 do 1997 kierował polską placówką dyplomatyczną w Bratysławie, najpierw jako konsul generalny, a od 1 stycznia 1993, po podziale Czechosłowacji, jako ambasador RP w Słowacji[2][3].
Odznaczony Orderem Podwójnego Białego Krzyża II klasy (1997) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w służbie dyplomatycznej (1997)[4].
Ojciec czwórki dzieci, w tym Marcina Korolca[5]. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1].
Przypisy
- ↑ a b Jerzy Bartłomiej Korolec [online], gazeta.pl, 13 września 2000 [dostęp 2019-02-11] (pol.).
- ↑ 25. rocznica nawiązania stosunków polsko-słowackich [online], bratyslawa.msz.gov.pl [dostęp 2019-02-11] .
- ↑ Malgorzata Wojcieszyňska , Veľvyslanec Poľskej republiky v SR prof. Jerzy Korolec v týchto dňoch končí svoju diplomatickú misiu [online], www.sme.sk, 17 lutego 1997 [dostęp 2019-02-11] (słow.).
- ↑ Nadanie orderów. - Prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 2019-02-11] .
- ↑ Dave Keating , Marcin Korolec – Persistent Pole [online], POLITICO, 6 listopada 2013 [dostęp 2019-02-11] .
Bibliografia
- Tadeusz Kosobudzki: MSZ od A do Z. Ludzie i sprawy Ministerstwa Spraw zagranicznych w latach 1990-1995. Warszawa: Wydawnictwo'69, 1997, s. 118. ISBN 83-86244-09-7.
- {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .
- Juliusz Domański: Jerzy Bartłomiej Korolec, 24 août 1933 – 29 août 2000, Mediaevalia Philosophica Polonorum 34 (2001), s. 7–9.
- Antoni Krawczyk, Wokół książki „Jerzy B. Korolec: Wolność Cnota Praxis". Wybór i opracowanie Mikołaj Olszewski. Warszawa 2006, [w:] Kwartalnik Historii Nauki i Techniki R. 54/1: 2009, s. 191-200. Dostępne online.
- Absolwenci Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Ambasadorowie III Rzeczypospolitej
- Ambasadorowie Polski na Słowacji
- Konsulowie III Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polacy odznaczeni Orderem Podwójnego Białego Krzyża
- Pracownicy Instytutu Filozofii i Socjologii PAN
- Urodzeni w 1933
- Zmarli w 2000