Joanna Staręga-Piasek
Data i miejsce urodzenia |
23 października 1939 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, działaczka społeczna |
Alma Mater | |
Stanowisko |
posłanka na Sejm I, II i III kadencji (1991–2001) |
Rodzice | |
Odznaczenia | |
Joanna Małgorzata Staręga-Piasek (ur. 23 października 1939 w Warszawie) – polska polityk i działacz społeczny, posłanka na Sejm I, II i III kadencji, była wiceminister pracy, od 2011 do 2015 doradca społeczny prezydenta RP.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jest córką Wandy Wyrobkowej-Pawłowskiej[1]. Ukończyła studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskała następnie stopień naukowy doktora. Wykładała w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji UW[2].
Brała udział w obradach Okrągłego Stołu w ramach stolika ds. zdrowia i pomocy społecznej. Zawodowo zajmowała się w szczególności sprawami pomocy społecznej i problematyką dotyczącą osób niepełnosprawnych. Od 1991 do 2001 przez trzy kadencje była posłem I, II oraz III kadencji, w 2001 bezskutecznie ubiegała się o reelekcję. Należała do Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Pełniła funkcję wiceministra w rządach: Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego, Hanny Suchockiej. W rządzie Jerzego Buzka została powołana na stanowisko sekretarza stanu w ministerstwie pracy i polityki socjalnej. W 2005 przystąpiła do Partii Demokratycznej.
W przeszłości pełniła liczne funkcje w organizacjach społecznych. Była m.in. wiceprzewodniczącą Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, przewodniczącą Zarządu Stowarzyszenia Polskiego, członkiem Rady Społecznej przy ministrze właściwym ds. pracy, członkiem Komisji Charytatywnej przy Fundacji im. Stefana Batorego. Współtworzyła ustawę o pomocy społecznej oraz Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych. Od 1998 pełni funkcję dyrektora Instytutu Rozwoju Służb Społecznych.
W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał ją na członka Narodowej Rady Rozwoju[3]. W 2011 została doradcą społecznym prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Pełniła tę funkcję do 5 sierpnia 2015[4].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczona Krzyżem Oficerskim (2004)[5] i Komandorskim (2009)[6] Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anna Bikont, Sendlerowa. W ukryciu, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2017, s. 154.
- ↑ Dr Joanna Staręga-Piasek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-08-28] .
- ↑ Członkowie Narodowej Rady Rozwoju. prezydent.pl. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ Prezydent odwołał ministrów w KPRP i doradców. prezydent.pl, 5 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-05].
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 197
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 277
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2015-08-05].
- Nota biograficzna na stronie prezydent.pl. [dostęp 2015-08-05].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dr Joanna Staręga-Piasek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-08-28] .
- Absolwenci Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Narodowej Rady Rozwoju
- Laureaci Nagrody im. Andrzeja Bączkowskiego
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Politycy Partii Demokratycznej – demokraci.pl
- Politycy Unii Demokratycznej
- Politycy Unii Wolności
- Posłowie na Sejm III Rzeczypospolitej Polskiej
- Prezesi Towarzystwa Przyjaciół Dzieci
- Uczestnicy Okrągłego Stołu (strona solidarnościowa)
- Urodzeni w 1939
- Wykładowcy Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego
- Wiceministrowie pracy i polityki społecznej III Rzeczypospolitej
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1991–1993)
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1993–1997)