Przejdź do zawartości

Johann Georg von Götzen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Georg von Götzen
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1623
Zehlendorf

Data i miejsce śmierci

23 września 1679
Ścinawka Górna

Starosta Hrabstwa Kłodzkiego
Okres

od 1653
do 1679

Poprzednik

Johann Heinrich von Bubna

Następca

Michał Wenzel von Althann

Johann Georg von Götzen (ur. 1623 w Zehlendorfie, zm. 23 września 1679 w Ścinawce Górnej) – arystokrata, rotmistrz w armii cesarskiej, starosta hrabstwa kłodzkiego od 1653[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Pieta na moście gotyckim w Kłodzku ufundowana przez małżeństwo von Götzenów

Wywodził się z niemieckiego arystokratycznego rodu Götzenów(inne języki). Urodził się w 1623 w Zehlendorfie jako syn cesarskiego feldmarszałka Johanna von Götzena(inne języki) i jego żony Elżbiety z domu Falcken (zm. 1631). Po powtórnym ożenku swojego ojca z Apolonią von Hodwitz został wysłany wraz ze starszym bratem Siegmundem Friedrichem do szkoły w Grazu, gdzie w 1635 dokonał konwersji na katolicyzm. Studiował następnie w Holandii (1637–1639), Wiedniu (1639) i od 1640 roku na uniwersytecie w Ingolstadt[2].

Po śmierci swojego ojca w bitwie pod Jankowem w 1645, zaciągnął się jako ochotnik do armii cesarskiej, służąc pod dowództwem generała Raimonda Montecuccoliego. W 1647 awansował do stopnia kapitana, a rok później otrzymał od króla Czech Ferdynanda IV Habsburga godność podkomorzego. Przebywał następnie na dworze w Pradze, skąd udał się wraz z Ferdynandem IV na jego koronację na króla rzymskiego w 1653 do Ratyzbony[3].

Trzy dni po koronacji 21 czerwca 1653 został wybrany na starostę hrabstwa kłodzkiego. 16 lipca tego samego roku uroczyście objął swój nowy urząd na zamku w Kłodzku na który wprowadził go baron von Nostitz w towarzystwie prałatów z klasztoru krzeszowskiego[4].

Herby pod Pietą Georga von Götzena i Marii Elżbiety Götzen w Kłodzku
Herb rodu von Götzen

9 października 1653 ożenił się w Jindřichovie z Marią Elżbietą von Hoditz, córką Georga Maksymiliana von Hoditza, który w 1641 został podniesiony do godności hrabiego Rzeszy. Cesarz Leopold I w 1658 mianował go swoim szambelanem. Trzy lata później Johann Georg nabył posiadłości ziemskie w Ścinawce Górnej i Tłumaczowie na terenie ziemi kłodzkiej, które zostały wystawione na sprzedaż po bezpotomnej śmierci Maximiliana Ferdinanda von Kochtizky’ego. W ciągu następnych lat udało mu się poszerzyć swój stan posiadania przez nabycie dóbr ziemskich w Bożkowie, Ścinawce Średniej (Górny Dwór) oraz Górnego Młyna i wolnego sędziostwa w Tłumaczowie, które należały do tej pory do rodu Pannwitzów i Reichenbachów. Nabył także na swoje potrzeby kamienicę na kłodzkim rynku. W 1673 w trakcie porodu zmarła jego pierwsza żona. Cesarz w uznaniu dla jego zasług w 1677 mianował go członkiem swojej tajnej rady. Jego drugą żoną została Johanna Ludovica von Nostitz, wdowa po Carlu Juliusie Sedlnitzkym von Choltitz auf Geppersdorf, staroście opawskim[5].

Johann Georg zmarł w swoim pałacu w Ścinawce Górnej w 1679. Został pochowany obok pierwszej żony w krypcie przed ołtarzem św. Franciszka Ksawerego w kłodzkim kościele farnym[6]. Był fundatorem rzeźby „Piety” na moście gotyckim w Kłodzku[7].

Potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

Johann Georg von Götzen był założycielem katolickiej, śląskiej linii rodu von Götzenów. Jego dziećmi byli[8]:

  • Maria Elisabeth Apollonia (1657–?), wyszła za mąż za barona Christopha von Sedlnitzky’ego und Choltitza
  • Anna Maria (1658–1698), wyszła za mąż za barona Blankowsky’ego und Deimbschütza
  • Maria Theresia (1662–?), wyszła za mąż za hrabiego von Gallera, po jego śmierci za hrabiego von Maquaire
  • Johann Ernst von Götzen (1667–1707), odziedziczył wszystkie dobra rodowe po ojcu w hrabstwie kłodzkim, ożenił się w 1690 z Franciszką, księżniczką Liechtenstein-Kastelkorn z Telcza; podobnie jak ojciec ufundował figurę św. Jana Nepomucena na moście gotyckim w Kłodzku
  • Johann Ignatius (1670–1704), oficer cesarski, posiadał dobra Kaltenstein w księstwie legnickim, ożenił się z hrabiną Margarethą von Unverzagt; ponieważ małżeństwo było bezdzietne, po śmierci Johanna Ignatiusa majątek i dobra przejął jego starszy brat.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. R. Gładkiewicza, Kłodzko 1998.
  2. R. Plümicke, Lebenslauf des Glatzer Landeshauptmanns Johann Georg Reichsgrafen von Götzen (geb. 1623, gest. 1679) von ihm selbst verfaßt, „Glatzer Heimatblätter”, 1943, zeszyt 1, s. 14–18.
  3. R. Plümicke, Der Großgrundbesitz des letzten Reichsgrafen von Götzen aus der schlesischen Linie und seine Erben im Jahre 1771, „Glatzer Heimatblätter”, 1942, zeszyt 2, s. 49–52.
  4. R. Plümicke, Lebenslauf..., s. 21–22.
  5. A. Gierich, Der Götzhof in Glatz, „Glatzer Heimatblätter”, 1942, zeszyt 2, s. 54–67.
  6. R. Plümicke, Der Großgrundbesitz..., s. 52–52.
  7. W. Broniewski, Kłodzko. Śląsk w zabytkach sztuki, Wrocław 1970, s. 99.
  8. Richard Plümicke, Lebenslauf..., s. 23–25.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]