Przejdź do zawartości

José Moñino y Redondo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Moniño
Ilustracja
José Moniño, hrabia Floridablanca pędzla Pompeo Batoni
Pełne imię i nazwisko

José Moñino y Redondo

Data i miejsce urodzenia

21 października 1728
Murcja

Data i miejsce śmierci

30 grudnia 1808
Sewilla

Hiszpański pierwszy sekretarz stanu
Okres

od 1776
do 1792

Poprzednik

Jerónimo Grimaldi

Następca

Pedro de Aranda

Odznaczenia
Order Złotego Runa (Hiszpania) Kawaler Orderu Karola III (Hiszpania)

José Moñino y Redondo, hrabia Floridablanca (ur. 21 października 1728, zm. 30 grudnia 1808) – hiszpański mąż stanu i reformator administracji w duchu oświecenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Murcji w 1728 jako syn emerytowanego oficera. Studiował prawo na uniwersytecie w Salamance i zyskał sławę jako adwokat. W 1766 został głównym prokuratorem Kastylii. Powierzono mu śledztwo w sprawie zamieszek, które wybuchły w czasie rządów ministra Esquilache w tym samym roku i zyskał sobie opinię protagonisty polityki oświeconego króla Karola III. Moñino był zwolennikiem wypędzenia jezuitów w 1767. Karol III uczynił Moñino hiszpańskim ambasadorem przy papieżu Klemensie XIV w 1772. W 1773 za obronę interesów hiszpańskich przeciw jezuitom (przekonał papieża o „nieodzowności” tego kroku) uzyskał od króla tytuł hrabiego Floridablanca. Do 1776 Floridablanca był hiszpańskim ambasadorem w Państwie Kościelnym.

Od 1777 do 1792 kierował nawą państwa jako pierwszy sekretarz stanu, wspierając powstanie kolonistów amerykańskich przeciwko Wielkiej Brytanii. W czasie jego mandatu został wybudowany Kanał Aragoński, który wciąż dostarcza wodę do licznych gmin Aragonii i Nawarry i jest używany do nawadniania.

W 1782 został mianowany ministrem sprawiedliwości Hiszpanii[1]. W sierpniu 1791 szwedzki ambasador Carl August von Ehrensvärd nakłonił go do współdziałania przeciw rewolucjonistom francuskim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Manuel Tuñón de Lara, Julio Valdeón Baruque, Antonio Domínguez Ortiz: Historia Hiszpanii. Szymon Jędrusiak (tłum.). Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych, 1997, s. 342. ISBN 83-7052-226-2.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]