Julio Morales
| |||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Julio César Pelinho Morales | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||
| Wzrost |
164 cm | ||||||||||||
| Pozycja |
lewy defensywny pomocnik i obrońca | ||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Julio César Pelinho Morales[1] (16 lutego 1945[2], zm. 14 lutego 2022[2][3]) – piłkarz urugwajski noszący przydomek Cascarilla, napastnik (lewoskrzydłowy). Wzrost 164 cm, waga 64 kg. Po zakończeniu kariery piłkarskiej trener[4].
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Morales rozpoczął swoją karierę w 1961, w wieku 16 lat, w klubie Racing Montevideo. W 1965 podpisał kontrakt z potężnym Club Nacional de Football, któremu później pomógł w zdobyciu 5 tytułów mistrza Urugwaju oraz Copa Libertadores 1971. Po tych sukcesach przeniósł się do Europy, gdzie grał w klubie Austria Wiedeń.
Grając w Austrii Wiedeń dwukrotnie zdobył mistrzostwo Austrii oraz dwukrotnie Puchar Austrii, a także dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów w 1978 roku.
Po rozczarowaniu związanym z porażką w finale Pucharu Zdobywców Pucharów Morales wrócił do Nacionalu, z którym zdobył jeszcze jeden tytuł mistrza Urugwaju, a przed zakończeniem kariery zwyciężył w turnieju Copa Libertadores 1982.
Od 1966 do 1981 grając w barwach klubu Nacional rozegrał w Copa Libertadores 76 meczów oraz zdobył 30 bramek, dzięki czemu w tabeli strzelców wszech czasów tej imprezy plasuje się na 5. miejscu[5]. W barwach Nacionalu zagrał w 471 meczach i zdobył 191 bramek.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Jako piłkarz klubu Club Nacional de Football wziął udział wraz z reprezentacją Urugwaju w finałach mistrzostw świata w 1970 roku, gdzie Urugwaj zdobył miano czwartej drużyny świata. Zagrał w trzech ostatnich meczach - z ZSRR, Brazylią i Niemcami.
W 1981 razem z reprezentacją Urugwaju zwyciężył w silnie obsadzonym turnieju Mundialito.
Nigdy nie zagrał w turnieju Copa América.
Od 18 maja 1966 do 6 września 1981 rozegrał w reprezentacji Urugwaju 24 mecze i zdobył 11 bramek[6].
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem - pracował m.in. w klubach Racing Montevideo i CA Bella Vista[7].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ według encyklopedii FUJI Julio César Morales Araújo
- ↑ a b Julio César Morales, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-02-15].
- ↑ Falleció Julio César “Cascarilla” Morales a los 76 años de edad, multicampeón con Nacional (hiszp.)
- ↑ encyklopedia FUJI
- ↑ Players in the Copa Libertadores
- ↑ Uruguay - Record International Players
- ↑ http://www.futbol.com.uy/mvdcms/noticia_5685_1.html
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 123
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- RSSSF - reprezentacja Urugwaju w finałach mistrzostw świata
- RSSSF - Urugwaj w eliminacjach do finałów mistrzostw świata
- RSSSF - Peñarol w Copa Libertadores 1960-1969
- RSSSF - Peñarol w Copa Libertadores 1970-1979
|
