Juliusz Dudziński

Juliusz Dudziński
Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1893 ; Radzymin
Data i miejsce śmierci	17 września 1939 ; Lublin
	Poseł V kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 13 września 1938; do 1939
Przynależność polityczna	Obóz Zjednoczenia Narodowego
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Juliusz Dudziński (ur. 25 stycznia 1893^[1] w Radzyminie, zm. 17 września 1939 w Lublinie) – polski polityk, poseł na Sejm IV i V kadencji w II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego i Józefy z Jasińskich^[1]. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie rozpoczął studia na uniwersytecie w Liège, podczas których odbył kurs podoficerski Związku Strzeleckiego (działał w nim od 1912). Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, w której został komendantem obwodu radzymińskiego POW. Następnie wchodził w skład w 1 pułku ułanów Legionów Polskich. Podczas tej służby ukończył szkołę oficerską w 1916. Od 1918 do 1922 służył w 1 pułku szwoleżerów, walcząc w wojnach polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Służbę zakończył jako dowódca szwadronu w stopniu rotmistrza.

Następnie, od 1922 prowadził własne, 100-ha gospodarstwo rolne w Gościeradzu^[2]. Działał wówczas w samorządzie terytorialnym – był członkiem rady gminnej, sejmiku powiatowego i wojewódzkiego. Pełnił też funkcję radcy i członka zarządu Wielkopolskiej Izby Rolniczej. Był również prezesem Banku Ludowego w Bydgoszczy oraz członkiem Rady Głównej Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych.

W 1935 z listy BBWR został wybrany posłem na Sejm w okręgu nr 100 (Bydgoszcz miasto i powiat, Wyrzysk i Chodzież). Został sekretarzem prezydium izby. Powtórnie wybrany w 1938. W działalności prezentował poglądy antysemickie, będąc także - zwłaszcza w drugiej kadencji - ostrym krytykiem sanacji^[3]. Był współzałożycielem grupy „Jutro Pracy".

W kampanii wrześniowej dowodził ochotniczym oddziałem obrony Lublina. Ciężko ranny, zmarł w szpitalu^[4]. Pochowany został kwaterze wojennej cmentarza przy ul. Unickiej^[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Srebrny Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)^[5]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Patron jednej z ulic w Lublinie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 155 .
↑ Wojciech Borakiewicz Szwoleżer, legionista, poseł. "Walczył jak Wołodyjowski"
↑ Włodzimierz Jastrzębski, „Wojenne i sejmowe bitwy i potyczki. Juliusz Dudziński – legionista, szwoleżer, ziemianin i poseł na Sejm RP z podbydgoskiego Gościeradza”
↑ ^a ^b Dudziński Juliusz 1893–1939. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 2018-11-03].
↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 298 „za zasługi na polu pracy rolniczo-oświatowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Jacek Majchrowski (red.). Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1994, s. 270. ISBN 83-7066-569-1.
Norbert Wójtowicz: Antymasońska kampania 1938 roku (z dołączeniem wybranych dokumentów). Krzeszowice: 2005. ISBN 83-60048-10-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Juliusz Dudziński: Moich siedem grzechów głównych (1939) w bibliotece Polona

[kto155-1] StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 155 .

[2] Wojciech Borakiewicz Szwoleżer, legionista, poseł. "Walczył jak Wołodyjowski"

[3] Włodzimierz Jastrzębski, „Wojenne i sejmowe bitwy i potyczki. Juliusz Dudziński – legionista, szwoleżer, ziemianin i poseł na Sejm RP z podbydgoskiego Gościeradza”

[BS-4] Dudziński Juliusz 1893–1939. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 2018-11-03].

[5] M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 298 „za zasługi na polu pracy rolniczo-oświatowej”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]