Przejdź do zawartości

Józef Macichowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Macichowski
Data i miejsce urodzenia

25 września 1906
Jeziorany

Data śmierci

24 kwietnia 1978

Poseł na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji
Okres

od 1957
do 1972

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego Krzyż Komandorski Orderu Lwa Finlandii

Józef Macichowski (ur. 25 września 1906 w Jezioranach w gminie Warkowicze, zm. 24 kwietnia 1978) – polski inżynier leśnictwa, poseł na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał tytuł inżyniera leśnictwa na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Od 1933 zatrudniony był w Dyrekcji Lasów Państwowych w Łucku. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 113. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[1].

W czasie wojny obronnej walczył na stanowisku dowódcy kompanii gospodarczej 24 Pułku Piechoty[2][3]. Nad Wisłą dostał się do niewoli niemieckiej[4], do stycznia 1945 przebywając w oflagu. Był jeńcem Oflagu X C Lubeka, a od 20 kwietnia 1942 II-C, nr jeńca 93[3].

Po wojnie pracował w organizujących się Lasach Państwowych – początkowo w Łodzi, a następnie w Krakowie. 1 czerwca 1951 przeniesiono go do Szczecinka, gdzie został mianowany dyrektorem Koszalińskiego Okręgu Lasów Państwowych. Od 1956 był pierwszym dyrektorem Biura Urządzenia Lasu i Projektów Leśnictwa. Należał do licznych organizacji społecznych i zawodowych. Był działaczem Ligi Ochrony Przyrody, Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Fińskiej czy Koszalińskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. Był także członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu FJN w Koszalinie. Zasiadał w Radzie Naukowej Słowińskiego Parku Narodowego.

W 1957, 1961, 1965 i 1969 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w okręgu Szczecinek. Przewodniczył Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w II i III kadencji, następnie w IV i V był jej zastępcą przewodniczącego. Ponadto w trakcie III, IV i V kadencji zasiadał w Komisji Handlu Zagranicznego. Był pierwszym parlamentarzystą szczecineckim.

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Od maja 2004 jego imię nosi sala konferencyjna Starostwa Powiatowego w Szczecinku.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 136.
  2. Sałacki 1989 ↓, s. 179.
  3. a b Baza na portalu straty.pl. [dostęp 2020-12-18].
  4. Sałacki 1989 ↓, s. 185.
  5. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]