Józef Niemirycz (zm. 1802)

Józef Niemirycz
	; herb Klamry
Rodzina	Niemiryczowie herbu Klamry
Data urodzenia	ok. 1740
Data i miejsce śmierci	18 czerwca 1802 ; Warszawa
Ojciec	August
Matka	Barbara Łajszczewska h. Ślepowron
Żona	Franciszka Błociszewska h. Ostoja
Dzieci	Leopold Tadeusz; Ignacy; Antoni; Wincenty; Agnieszka; Wiktoria; Teodozja
	Odznaczenia

Józef Niemirycz herbu Klamry (ur. ok. 1740, zm. 18 czerwca 1802 w Warszawie^[1]) – podstoli stężycki w latach 1780–1793, cześnik stężycki w latach 1778–1780, poseł województwa sandomierskiego na Sejm Czteroletni w 1790^[2].

Komornik graniczny wiślicki, był elektorem z województwa sandomierskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Był członkiem konfederacji radomskiej (1767)^[3]. 30 maja 1789 został komisarzem Sejmu Czteroletniego z powiatu radomskiego województwa sandomierskiego do szacowania intrat dóbr ziemskich^[4]. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja^[5]. W 1790 był członkiem Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej dla powiatu radomskiego województwa sandomierskiego^[6]. Był konsyliarzem województwa sandomierskiego w konfederacji targowickiej^[7]. W maju 1793 wyznaczony przez konfederację targowicką do sądów ultimae instantiae^[8].

19 maja 1790 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława^[9].

Życiorys

Był synem Augusta Niemirycza, kasztelana połanieckiego, i Barbary Łajszczewskiej, córki Mikołaja Łaściszewskiego vel. Łajszczewskiego. Był wnukiem Władysława Niemirycza, kasztelana połanieckiego. W 1792, po długim procesie, przejął w posiadanie i używanie dobra Dolecko, fortunę rodu Łajszczewskich.

W 1794 mieszkał z rodziną w Staropolu (obecnie przysiółek Starego Łajszczewa). Jego żoną była Franciszka z Błociszewskich, córka generała Tadeusza Błociszewskiego^[10].

Miał czterech synów: Leopolda Tadeusza, Ignacego, Antoniego i Wincentego oraz córki Agnieszkę, Wiktorię i Teodozję.

Wspólnie z żoną ufundował kościół w Jeruzalu.

Przypisy

↑ Księga metrykalna z lat 1774-1812 z parafii św. Andrzeja w Warszawie. Archiwum Archidiecezjalne w Warszawie, strona 464, akt zgonu z 18 czerwca 1802 roku
↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. Warszawa: 1791, s. 317.
↑ Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, t. I, Warszawa 1900, s. 390
↑ Volumina Legum. T. IX. Kraków: 1889, s. 78.
↑ Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 272.
↑ Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zaymujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5.. T. II. Warszawa: 1790, s. 380.
↑ Korrespondent=Warszawski. Nro 43. Warszawa: 9 sierpnia 1792, s. 371.
↑ Przydanie Osob do Sądu Ultimae Instantiae Prowincyi Koronney [Inc.:] Konfederacya Generalna Koronna. Troskliwa o wewnętrzną sprawiedliwość... [Expl.:] ...lecz powierzonego Urzędowania dopełniać obowiązani będą. Dan w Grodnie na Sessyi Konfederacyi Generalney Koronney, Dnia jedenastego Maja Tysiąc Siedemset Dziewięćdziesiąt Trzeciego Roku. [...]
↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie Orderu Świętego Stanisława 1765 - 1813, Warszawa 1925, s. 84
↑ Gazeta Korrespondenta Warszawskiego i Zagranicznego. 1822, nr 94, dodatek. Warszawa: 14 czerwca 1822, s. 1053.

Bibliografia

Volumina Legum. T. IX. Kraków: 1889.
Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej.. T. XII. Warszawa: 1915.
Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI-XVIII wieku. Spisy., Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska, Kórnik 1993.
Korrespondent=Warszawski. Nro 43. Warszawa: 9 sierpnia 1792, s. 370.
Kazimierz Sabała: Dwory i folwarki na terenie parafii Jeruzal. Łajszczew Stary: 1997.
Minakowski – wielcy

[1] Księga metrykalna z lat 1774-1812 z parafii św. Andrzeja w Warszawie. Archiwum Archidiecezjalne w Warszawie, strona 464, akt zgonu z 18 czerwca 1802 roku

[2] Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. Warszawa: 1791, s. 317.

[3] Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, t. I, Warszawa 1900, s. 390

[4] Volumina Legum. T. IX. Kraków: 1889, s. 78.

[5] Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 272.

[6] Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zaymujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5.. T. II. Warszawa: 1790, s. 380.

[7] Korrespondent=Warszawski. Nro 43. Warszawa: 9 sierpnia 1792, s. 371.

[8] Przydanie Osob do Sądu Ultimae Instantiae Prowincyi Koronney [Inc.:] Konfederacya Generalna Koronna. Troskliwa o wewnętrzną sprawiedliwość... [Expl.:] ...lecz powierzonego Urzędowania dopełniać obowiązani będą. Dan w Grodnie na Sessyi Konfederacyi Generalney Koronney, Dnia jedenastego Maja Tysiąc Siedemset Dziewięćdziesiąt Trzeciego Roku. [...]

[9] Stanisław Łoza, Kawalerowie Orderu Świętego Stanisława 1765 - 1813, Warszawa 1925, s. 84

[10] Gazeta Korrespondenta Warszawskiego i Zagranicznego. 1822, nr 94, dodatek. Warszawa: 14 czerwca 1822, s. 1053.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]