Kałków (województwo opolskie)
50°24′20″N 17°11′13″E/50,405556 17,186944
| wieś | |
 Kościół pw. Narodzenia NMP i św. Jerzego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
ok. 230 m n.p.m. |
| Liczba ludności |
647[2] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
48-364[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ONY |
| SIMC |
0500754 |
Położenie na mapie gminy Otmuchów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego  | |
| 50°24′20″N 17°11′13″E/50,405556 17,186944[1]
| |
| Strona internetowa | |
Kałków (daw. Skałka, niem. Kalkau) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Otmuchów[4].
W latach 1945–1954, miejscowość była siedzibą gminy Kałków, w latach 1954-1972 siedziba gromady Kałków, w 1973–1975 powtórnie siedzibą gminy. Po likwidacji gminy Kałków w 1975 r. w gminie Otmuchów. W latach istnienia powiatów, w powiecie nyskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
W pobliżu miejscowości znajdowała się stacja kolejowa Kałków Łąka.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
W łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Kalkaw[5][6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie dekretu PKWN z 31 sierpnia 1944 zostały utworzone miejsca odosobnienia, więzienia i ośrodki pracy przymusowej dla „hitlerowskich zbrodniarzy oraz zdrajców narodu polskiego”. Obóz pracy nr 110 Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego utworzyło w Kałkowie[7].
Komunikacja i transport[edytuj | edytuj kod]
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[8]:
- kościół par. pw. Nawiedzenia NMP i św. Jerzego, późnoromańsko-gotycki wybudowany przez templariuszy w latach 1210–1260; przypuszczalnie fundatorem rozbudowy kościoła w XIII wieku był Ekard z Kałkowa towarzysz i prawa ręka biskupa Tomasza I na zamku biskupim otmuchowskim[9], przebudowany w XIX wieku i w latach 1931–1933, zaliczany do najcenniejszych w regionie
- plebania, obecnie ośrodek zdrowia, z XIX w.
- cmentarz par., z połowy XIX w.
- szkoła, z XIX w
- park, z XIX/XX w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 48809
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 413 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ Okupacja w imię sojuszu. Armia sowiecka w Polsce 1944-1956 (fragmenty), „forumemjot”, 9 maja 2012 [dostęp 2018-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-08] (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 72. [dostęp 2012-12-26].
- ↑ Zofia Kozłowska-Budkowa, Ekard z Kałkowa, w: Polski Słownik Biograficzny, t. VI, 1948, s. 217
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik Geografii Turystycznej Sudetów. Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie, Przedgórze Paczkowskie, tom 21 A-M, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 366-70.
- Kalkau, wś, pow. nissański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 700.
- Siedziba gminy: Otmuchów
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady | |
| Części miasta | |
| Integralne części wsi |
