Maciejowice (województwo opolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciejowice
wieś
Ilustracja
Budynek dawnego dworu w Maciejowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

nyski

Gmina

Otmuchów

Wysokość

220-240 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

670[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-385[3]

Tablice rejestracyjne

ONY

SIMC

0500837

Położenie na mapie gminy Otmuchów
Mapa konturowa gminy Otmuchów, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Maciejowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Maciejowice”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Maciejowice”
Położenie na mapie powiatu nyskiego
Mapa konturowa powiatu nyskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Maciejowice”
Ziemia50°30′04″N 17°08′16″E/50,501111 17,137778[1]
Strona internetowa

Maciejowicewieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Otmuchów[4].

W latach 1945-54 siedziba gminy Maciejowice, do 1973 siedziba gromady Maciejowice, następnie w gminie Otmuchów. Do 1975 r. w powiecie grodkowskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

W latach 1910-1976 przez Maciejowice przebiegała linia kolejowa nr 313 z przystankiem kolejowym Maciejowice.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Maczeiowitz[5][6].

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Maciejowice[4][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0500843 Grodziszcze przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1285 r. W średniowieczu wieś była osadą o charakterze rolniczym. Wieś dzieli się na kilka części: wieś, osiedle (7 bloków), cegielnia oraz przysiółek Grabówka.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[8]:

  • dwór biskupów wrocławskich, renesansowy z 1589 r. - XVI w. przebudowany na barokowy. W elewację frontową wmurowane są kartusz herbowy bpa Schaffgotscha i tablica erekcyjna, marmurowa z herbem biskupa Andrzeja Jerina z łacińskim napisem Andreas degepiscopvs Wratislawien, Superio Riset Inferioris Silesiae Capitanevs Suprenivs Preadivmhoc Agris Ad Id Coemtis Afvnda Mentis Aedificavit Anno MD LXXXIX

inne zabytki:

  • figura Świetęgo Jana Nepomucena, barokowa z 1771 r.
  • kościół parafialny pw. Świętej Anny, neogotycki z 1882 r. Wewnątrz kościoła neogotycki ołtarz z figurą Świętej Anny, po lewej i prawej stronie ołtarze boczne z obrazami: Matki Boskiej Częstochowskiej, i świętej Anny. Jest też fisharmonia. Na wieży dzwon, z wizerunkiem apostołów Piotra i Pawła. Podczas remontu wieży odnaleziono w gronie u podstawy krzyża dokumenty związane z budową kościoła i fundatorach świątyni, dokumenty te pozostają tam do dziś.
  • domy z XVII wieku
  • wiadukt kolejowy przy wjeździe do Maciejowic, na nieczynnej linii kolejowej Otmuchów-Przeworno
  • pomniki przyrody, drzewa rosnące przy Maciejowickim Potoku na stadionie wiejskim: dąb bezszczypułkowy Maciej o obwodzie pnia 720 cm i lipa drobnolistna o obwodzie pnia 350 cm.

Instytucje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 75050
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 755 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  6. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  7. GUS. Rejestr TERYT
  8. Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 73. [dostęp 2012-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik Geografii Turystycznej Sudetów. Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie, tom 21 A-M, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 501-504.