Kamienica Stettiner General-Anzeiger w Szczecinie

Kamienica Stettiner General-Anzeiger w Szczecinie

Pierzeja wschodnia Rynku Nowego, od prawej kamienice nr 3 i 4, które stoją w miejscu przedwojennej kamienicy redakcji
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Miejscowość	Szczecin
Adres	Neumarkt 3-4
Typ budynku	kamienica
Styl architektoniczny	eklektyzm
Architekt	C. Kelm
Kondygnacje	5
Rozpoczęcie budowy	po 1897
Zniszczono	1944
Rozebrano	po 1945
Położenie na mapie Szczecina Kamienica Stettiner General-Anzeiger w Szczecinie
Położenie na mapie Polski Kamienica Stettiner General-Anzeiger w Szczecinie
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kamienica Stettiner General-Anzeiger w Szczecinie
53°25′28,1″N 14°33′40,5″E

{{Budynek infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt zdjęcia =

Kamienica Stettiner General-Anzeiger w Szczecinie – nieistniejąca eklektyczna kamienica, która znajdowała się na narożniku dzisiejszej ulicy Opłotki i Rynku Nowego, na obszarze szczecińskiego osiedla Stare Miasto, w dzielnicy Śródmieście.

Historia

Kamienica została zbudowana pod koniec XIX wieku zgodnie z projektem C. Kelma. Powstała na miejscu dwóch starszych budynków: kamienicy nr 3 zamieszkanej przez szewca Brünnleina i kamienicy nr 4, która była własnością oberżysty Müllera. Nowo powstała kamienica stała się siedzibą redakcji gazety Stettiner General-Anzeiger, założonej przez Ewalda Gentzensohna w 1848 r..

W czasie bombardowań Szczecina w latach 1943–1944 obszar Rynku Nowego został zniszczony. Po wojnie ruiny kamienicy Stettiner General-Anzeiger rozebrano, zakładając na jej miejscu trawnik. Dopiero po 1995 r. w miejscu kamienicy rozpoczęto prace budowlane związane z rewitalizacją Podzamcza. Nie zdecydowano się jednak na odtworzenie pierwotnego wyglądu parceli po kamienicy Stettiner General-Anzeiger. Powrócono do pierwotnego podziału działki na dwie części, wznosząc na parceli nr 3 nową, postmodernistyczną kamienicę, przypominającą dawną siedzibę redakcji jedynie w ogólnym zarysie. W 2005 r. do nowej kamienicy przeniesiona została siedziba redakcji Głosu Szczecińskiego.

Opis

Kamienica była obiektem narożnym, sześciokondygnacyjnym. Elewacja od strony Rynku Nowego była dłuższa, siedmioosiowa, podzielona na dwa segmenty. Parter budynku udekorowano boniowaniem, a otwory okienne tej kondygnacji zamknięto łukami. Dach kamienicy pokrywała dachówka.

Fasada zwrócona ku ulicy Opłotki składała się z czterech osi. Na pierwszym piętrze dwa skrajne okna zwieńczono naczółkami, a dwa środkowe płyciną z napisem General-Anzeiger. Na drugim piętrze skrajne okna miały podobne zdobienia jak ich odpowiedniki z niższej kondygnacji. Między oknami drugiej i trzeciej osi drugiego piętra zamontowano rzeźby, a ponad nimi trójkątny naczółek. Fasadę wieńczył gzyms koronujący, dzielący niższe piętra i dwuczęściowy szczyt kryjący trzecie i czwarte piętro budynku. W niższej części szczytu wstawiono dwa obramowane paskami okna, które oddzielono dwiema półkolumnami jońskimi i umieszczoną między nimi niszą z płyciną. Wyższa część szczytu kryła okrągłe okienko poddasza i zwieńczona była trójkątnym naczółkiem.

Narożnik budynku charakteryzował się umiejscowionym na wysokości drugiego piętra kartuszem herbowym trzymanym w szponach orła o rozpostartych skrzydłach.

Prawy segment fasady kamienicy od strony Rynku Nowego miał analogiczne detale architektoniczne jak fasada od strony ulicy Opłotki. Różnił się jedynie dodatkową osią na pierwszych trzech kondygnacjach. Lewy segment kamienicy od Rynku Nowego był dwuosiowy, pięciokondygnacyjny. W lewej osi parteru znajdował się portal wejściowy zamknięty łukowatym naczółkiem. Na pierwszym piętrze okno lewej osi wieńczył naczółek, a prawej płycina. Piętro wyżej lewe okno także zdobił naczółek. Ponad prawym oknem dobudowano wykusz wsparty na dwóch półkolumnach doryckich. Wykusz posiadał niewielkie okienko czwartego piętra i zwieńczony był hełmem z lukarnami i iglicą.