Kazimierz Białłozor

Kazimierz Białłozor
	; Wieniawa
Rodzina	Białłozorowie herbu Wieniawa
Data urodzenia	ok. 1608
Data śmierci	1680

Kazimierz Karol Białłozor herbu Wieniawa (ur. ok. 1608, zm. 1680) – wojewoda miński (od 1667), kasztelan witebski (od 1664), marszałek powiatu upickiego (od 1657), podstoli upicki w (1650–1657), sędzia grodzki upicki (1640–1643), pisarz grodzki upicki (1639–1640), podstarości wiłkomierski (1633–1637)^[1], starosta nowomłyński.

W 1634 mianowany podsędkiem mińskim. W tym też roku występował jako starosta nowomłyński. W czasie powstania Chmielnickiego, w latach 1649–1652 najprawdopodobniej brał udział w walkach Janusza Radziwiłła z Kozakami na Litwie^[2].

W 1648 był posłem wiłkomierskim na sejm elekcyjny. 20 października 1655 roku podpisał ugodę kiejdańską^[3]. W 1658 brał udział w walkach ze Szwedami pod Mitawą. W 1661 roku, jako poseł sejmiku upickiego^[4], uczestniczył w obradach sejmu w Warszawie. Przystąpił do konfederacji kobryńskiej w 1672 roku^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 2, Województwo trockie XIV-XVIII wiek, pod redakcją Andrzeja Rachuby, Warszawa 2009, s. 563.
↑ Eugeniusz Latacz, Kazimierz Białłozor, w: Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1936, t. II, s. 9, wersja elektroniczna
↑ Władysław Konopczyński, Kazimierz Lepszy, Akta Ugody Kiejdańskiej 1655 roku, w: Ateneum Wileńskie, r. X, Wilno 1935, s. 206 [34].
↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 383.
↑ Leszek Andrzej Wierzbicki, O zgodę w Rzeczypospolitej. Zjazd warszawski i sejm pacyfikacyjny 1673 roku, Lublin 2005, s. 37.

Eugeniusz Latacz, Kazimierz Białłozor, w: Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936, s. 9–10.