Przejdź do zawartości

Kazimierz Kowalski (rotmistrz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Kowalski
podporucznik kawalerii podporucznik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1894
Krzywa

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 1919
Przemyśl

Przebieg służby
Lata służby

1914–1919

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Pułk Strzelców Konnych

Stanowiska

dowódca szwadronu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Kazimierz Kowalski (ur. 18 lipca 1894 w Krzywej, zm. 23 stycznia 1919 w Przemyślu) – podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 lipca 1894 w Krzywej, w ówczesnym powiecie ropczyckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała i Marii ze Staszewiczów[1].

22 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich[2]. Służył w 5. szwadronie 2 Pułku Ułanów[2]. 28 czerwca 1916 został mianowany wachmistrzem[2]. Za znakomite zachowanie się wobec nieprzyjaciela i inicjatywę w czasie walk w Królestwie i na Polesiu Wołyńskim odznaczony austriackim Złotym Medalem Waleczności, a 6 kwietnia 1917 przedstawiony do odznaczenia austriackim Krzyżem Wojskowym Karola[2].

W listopadzie 1918 w Dębicy wstąpił do organizującego się Pułku Strzelców Konnych, późniejszego 9 Pułk Ułanów Małopolskich[3]. 8 grudnia 1918 jako chorąży byłych Legionów Polskich został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego i mianowany podporucznikiem w kawalerii z dniem 1 marca 1918[4], a 14 grudnia tego otrzymał przydział do 5 Pułku Ułanów[5]. W szeregach Pułku Strzelców Konnych walczył na wojnie z Ukraińcami dowodząc 1. szwadronem[6]. Zmarł 23 stycznia 1919 w Przemyślu, w następstwie odniesionych ran[7][8][9]. 27 sierpnia 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[10].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-06]..
  2. a b c d e Żołnierze Niepodległości ↓.
  3. Tatara 1929 ↓, s. 3.
  4. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 19 grudnia 1918, poz. 319.
  5. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 1 z 4 stycznia 1919, poz. 7.
  6. Tatara 1929 ↓, s. 7.
  7. Lista strat 1934 ↓, s. 408, jako podporucznik 9 Pułku Ułanów.
  8. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 368.
  9. Tatara 1929 ↓, s. 30.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920, s. 797.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922, s. 6.
  12. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 413.
  13. Tatara 1929 ↓, s. 32.
  14. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]